Being Gay Is A Sin ༄ l.s

23.

Louis pov

'Doe hem pijn, Louis. Of ik vertel alles aan je vader.'

Dat was voor mij het moment dat ik wist dat ik Harry wel pijn moest doen. Zayn mocht het allemaal absoluut niet aan mijn vader vertellen. Als hij erachter zou komen, zou ik mijn leven niet zeker meer zijn.

Zuchtend knijp ik mijn ogen dicht en hef mijn trillende hand op. 'Sorry Harry,' fluister ik zacht. 

Daarna haal ik uit met mijn hand en hoor ik een gil. Als ik mijn ogen open zie ik hoe er een handafdruk op Harry's wang staat. Mijn handafdruk. De tranen springen in zijn ogen en ik zie hoe hij ze verwoed probeert weg te knipperen.

Niall en Zayn grijnzen. 'Inderdaad, je kunt het nog. Doe het opnieuw,' zegt Zayn.

Ik schud mijn hoofd.

'Aww, waarom niet? Jullie hebben toch geen relatie?' vraagt Niall.

Weer zeg ik niets.

Zayn geeft een trap en ik grijp naar mijn buik. 'Ben je je tong verloren ofzo!' roept hij boos.

'N-nee,' mompel ik. 

'Niall? Hoorde jij ook zo'n irritant geluid? Het was niet hard genoeg om te verstaan?' lacht Zayn.

Ik zet een stap naar voren en kijk mijn 'vrienden' fel aan. 'Hou jullie bek. Ik dacht dat jullie mijn vrienden waren.'

Niall trekt zijn wenkbrauwen op. 'Zijn we ook. Je had gewoon die faggot niet moeten helpen en zoenen. Je hebt amper meer het lef om hem pijn te doen na die kus.'

Ik voel me ontzettend boos worden en daar heb ik ook alle redenen toe. Doen ze nou echt alsof ze m'n vrienden nog willen zijn? Ze zeggen zelf dat ik Harry niet had moeten helpen. Ik krijg een beetje last van kortsluiting in mijn hoofd, door alle dingen die gebeuren.

'Durft de kleine Louis die arme Harry nog wel te slaan, nadat jullie zo'n fijne ochtend gehad hebben?' gniffelt Zayn.

Nu gaat hij te ver. 'Ja dat kan ik echt wel,' schreeuw ik woedend. Mijn handen zijn tot vuisten gebald en het stoom komt nog net niet uit mijn oren, zo boos ben ik. Mijn gezicht is rood aangelopen en mijn wenkbrauwen staan diep naar beneden. Nog voordat Zayn of Niall iets hoeven te zeggen, geef ik Harry de hardste klap uit mijn leven.

Ik trek mijn hand terug. Hij is helemaal rood en doet intens veel pijn. Mijn hart klopt in mijn keel, heb ik dat echt gedaan? 

Harry ligt naast het bankje, zijn ogen gesloten. Er staan handafdrukken op zijn gezicht en zijn neus bloedt. Zijn wangen zijn kapot en zitten wondjes op zijn voorhoofd. Hij ziet er verschrikkelijk uit en dat komt allemaal door mij. Ik heb hem vandaag twee keer gezoend, beide keren zette ik de eerste stap. En nu sla ik hem bewusteloos. Ik ben een vreselijk persoon.

Zonder nog iets te zeggen, besluit ik weg te gaan. Ik ren weg, zo hard als ik kan. Ik kijk nog een keer achterom en zie Harry liggen. Zayn en Niall zijn ook al gevlucht. Ik sprint door naar mijn auto en trek het portier open. Snel ga ik zitten en doe mijn gordel om. In recordtempo rijd ik weg.

Harry pov

Een fel licht schijnt op mijn gezicht, waardoor ik langzaam wakker word. Voorzichtig open ik mijn ogen en probeer rechtop te gaan zitten. Au. Dat had ik niet moeten doen. Ik ga weer liggen en kijk om me heen. Ik ben niet thuis, nee. Dit is Liams huis. Ik herken het aan de inrichting en aan de gigantische lamp aan het plafond. Er hangt een fijne geur door het huis. Rozen. Elke week zet Liam nieuwe rozen in een vaas en die zet hij dan op de salontafel. De ene week rode, de andere week witte of weer een andere kleur. Het geeft me een rustig gevoel en zorgt ervoor dat ik bijna weer mijn ogen sluit.

Net voordat ze dichtvallen, hoor ik voetstappen naast me. Ik kijk opzij en zie Liam naast me komen zitten, op het puntje van de bank.

'Gaat het al wat beter?' vraagt hij zorgzaam.

'Hm,' murmel ik, niet in staat om iets te zeggen.

'Wil je thee? Ik heb net nieuwe gezet.'

Ik knik en even later komt Liam terug met een kop hete thee. Ik snuif de geur op. Rooibos. Weer iets wat me aan Liam doet denken. Ik laat mijn handen opwarmen aan de kop en neem daarna voorzichtig een slokje. Het is stil, beide zeggen we niets. Dat vind ik niet erg, de rust maakt me kalm.

'Dus, wat is er gebeurd?' vraagt Liam na een tijdje.

'Ik was buiten op het bankje op jou aan het wachten, toen ineens Niall, Zayn en Louis naar me toe liepen. Ik hoopte dat ze snel weggingen, aangezien ze me vanochtend al flink hadden aangepakt. Maar nee dus. Zayn en Niall waren Louis een beetje aan het duwen en plagen enzo, totdat ze voor me stonden. Ze zeiden tegen Louis dat hij mij moest zoenen ofzo, omdat hij dat 's ochtends ook al gedaan had. Louis wilde het niet en toen zorgden Niall en Zayn ervoor dat het toch gebeurde,' vertel ik.

Liam knikt even begrijpend. 'Ze waren Louis eigenlijk een beetje aan het pushen dus? Omdat ze jullie kus vanochtend hadden gezien?'

'Precies ja. En nadat Louis en ik weer gekust hadden, moest hij mij slaan. Maar hij wilde dat niet. Toen dreigde Zayn alles aan Louis' vader te vertellen als hij mij geen pijn deed. En nouja, toen sloeg hij me dus uiteindelijk. Zayn en Niall zaten hem een beetje te treiteren en te zeggen dat hij me niet nog een keer durfde te slaan. Louis werd toen mega boos en sloeg hij me. Keihard. Het doet zoveel pijn, nog steeds. Daarna weet ik alles niet meer,' leg ik verder uit

Liam laat alle informatie even bezinken. Dat kan ik zien doordat zijn hoofd langzaam op en neer gaat.

'Toen mijn les afgelopen was, liep ik richting het bankje. Vanaf een afstandje kon ik al zien dat het er niet goed uit zag. Ik ben naar je toegerend en heb je mee naar huis genomen. Het zag er zo vreselijk uit, Harry,' zegt Liam en een traan ontsnapt uit zijn oog.

Ik buig mijn hoofd. Hoe kan dit nou zo vaak gebeuren? Elke week wel een keer. Vandaag zelfs twee maal. Louis heeft wel degelijk iets tegen mij. Hij geeft me telkens een beetje hoop door me te kussen en laat me dan compleet vallen. Kan dat? Dat iemand je in de steek laat, zonder dat je ooit een relatie hebt gehad? Ik weet het allemaal niet meer.

Ik moet me over Louis heen zetten. Ik weet nu ook wel dat hij niets om mij geeft. Dat ik maar een spelletje voor hem ben. Hij heeft het sowieso te druk met feesten en drinken. En misschien ook wel met meiden versieren en het met hen naar bed gaan.

Liam staat op en werpt een blik op mij. 'Kom je mee? Dan gaan we even de wonden schoonmaken en het bloed wegvegen. Daarna kunnen we er iets omheen doen.'

Ik knik en kom voorzichtig overeind. Mijn knieën zijn zwak, mijn handen trillen.

Langzaam loop ik achter Liam aan richting de badkamer. Daar ga ik op het randje van het bad zitten en wacht tot Liam terugkomt met een doekje. Hij houdt het kort onder de kraan en maakt dan het bloed schoon. Het prikt, maar toch moet het gebeuren.

'Liam?'

'Hmm?'

'Ik heb me daarnet iets bedacht,' zeg ik.

'Ja? Wat dan?' Hij haalt het doekje over mijn arm.

'Ik ga me helemaal over Louis heen zetten.'

vandaag een vervroegde update omdat ik wat dingen te zeggen heb !

lieve Fiz, vandaag is het een jaar geleden dat jij van aarde bent weggenomen, vlieg hoog engel en rust zacht, je bent nu samen met je mama <3 (13 maart 2019)

en......

louis' concert is gecancelled :(((((((( het zou volgende week donderdag (19 maart) zijn geweest, maar door het virus is het afgelast :/

ik schrok me echt rot toen ik artikel las, en nu is het verplaatst naar 8 augustus en ooff gelukkig kan ik dan wel :))

maar dat duurt nog zooo lang, nog 5 maanden !!1!!11!!

x J