Being Gay Is A Sin ༄ l.s

19.

Harry pov

'Zo Harry, lekker buiten aan het spelen?'

Ik kijk op en zie Zayn en Niall voor me staan. Geschrokken wil ik opstaan en weglopen, maar Zayn houdt me tegen.

'Volgens mij vroeg ik je wat en dan is het wel netjes om even te antwoorden,' grijnst Zayn gemeen terwijl hij me terug op het bankje duwt.

'Laat me gaan.' Ik probeer zelfverzekerd over te komen, maar mijn bibberige stem verraadt mijn angst.

'Oh, ben je nu bang?' lacht Niall gemeen.

'N-nee,' zeg ik.

Zayn pakt me bij mijn kraag en trekt me omhoog. Hij heeft me zo stevig vast dat het voelt alsof ik stik.

'Wat moeten jullie van me?' zeg ik met dichtgeknepen stem.

Zayn houdt me nog steviger vast en kijkt me kwaad aan. 'Wat heb jij met Louis gedaan?'

Ik kijk hem even verward aan. 'Wat bedoel je?'

'Je weet prima wat ik bedoel,' schreeuwt Zayn. Hij gooit me op de grond en houdt mijn handen op mijn rug. Een pijnscheut schiet door mijn lichaam.

'Ik snap je echt niet,' fluister ik.

'Louis doet al de hele tijd raar en gister was hij ook niet op school. Jij was er gisteren ook niet. Toeval?' vraagt Niall geïrriteerd.

Ik denk terug aan gisteren. Ik was inderdaad niet naar school gegaan. De reden daarvoor was Louis. En blijkbaar was ik de reden voor hem om ook thuis te blijven. Ik besluit om Nialls vraag te negeren.

'Hoezo doet hij raar?' vraag ik om de vraag te ontwijken.

'Hij zegt bijna niets en lijkt alleen maar aan het denken te zijn. Daarbij, kijkt hij steeds om zich heen. Jouw richting op, om precies te zijn,' legt Zayn boos uit. Hij versterkt de grip om mijn handen zo erg dat het pijn begint te doen.

Toch begint mijn hart wat sneller te kloppen. Louis keek dus telkens mijn richting op en hij is aan het nadenken.. misschien wel over onze kus. Ik bloos even.

'Dus, wat is er gebeurd met Louis?' vraagt Zayn.
'Of tussen jou en Louis,' vult Niall aan.

Ik hou mijn mond. Gewoon omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Ik weet ook niet wat er in Louis' hoofd omgaat, dus weet ik ook niet precies wat er met hem is gebeurd.

'Voor de laatste keer Harry.. wat is er gebeurd tussen jou en Louis?' gromt Zayn.

'Ik weet het niet, ik weet het echt niet,' roep ik met tranen in mijn ogen.

Zayn zucht en geeft een knikje naar Niall. 'Dan maar op de harde manier.'

Zayn laat me los en ik wil wegrennen. Niall grijpt me bij mijn been waardoor ik val. Hij springt bovenop me en geeft een harde stomp in mijn gezicht. Tranen druppelen over de grond en ik voel me een beetje licht in mijn hoofd worden.
Zayn trapt me tegen mijn benen en in mijn noten. Daarna slaan ze me beide overal waar ze maar bij kunnen. Ze trekken me overeind en gooien me daarna weer keihard op de grond.

Bloed sijpelt uit mijn lip en het doet overal pijn. Ze geven me nog een schop in mijn maag en lopen dan bij me weg.
Ik grijp naar mijn hoofd en voel eraan. Ik voel er iets warms uit stromen. Bloed. Duizelig en misselijk van de trappen in mijn maag, strompel ik terug naar het bankje. Voorzichtig, zodat het niet te veel pijn doet, ga ik erop zitten.

Ik bekijk mijn armen, die vol schrammen zitten. Dat worden flinke blauwe plekken overal. Mijn lip is dik en ik heb een bloedneus. Mijn hele lichaam doet zoveel pijn dat ik niet meer kan opstaan. Triest schud ik mijn hoofd. Ik trek mijn knieën op en vouw mijn armen erover heen. Ik leg mijn hoofd tussen mijn armen en dan beginnen de tranen opnieuw te stromen.
Ze blijven maar komen, alsof er geen einde is.

Waarom? Waarom ik? Ben ik zo'n vreselijk persoon? Hoor ik niet te leven? Verdien ik geen blijdschap?

Ik schreeuw verdrietig en gefrustreerd. Kon ik maar gewoon verdwijnen. Een diep gat in de grond graven en dan erin springen. Opgeslokt worden door het duister. Was ik maar een vogel, dan zou ik wegvliegen en nooit meer terug komen. Vliegend zou ik naar een mooi land gaan, ik zou genieten van het leven en ik zou niet meer aan dit alles hoeven denken.

Zachtjes begint het te regenen. Fijn, dat kan er ook nog wel bij! Ik zucht en hoop dat het snel pauze is. Ik leg mijn hoofd weer tussen mijn knieën en voel dan ineens een harde klap tegen mijn achterhoofd. Alles draait om me heen en ik voel me misselijk worden. Alle bomen lijken van plek te verwisselen en de bloemetjes zweven in de lucht. Ik knijp mijn ogen dicht, iets wat ik beter niet had kunnen doen. Want na een paar seconden ben ik meegenomen door het duister..

Ik had gister een slaapfeestje en ik heb letterlijk niks geslapen. Niet eens een minuut hah. Maar het was echt top !

XJ