Being Gay Is A Sin ༄ l.s

34.

harry pov

Het is nu eind april en de meivakantie is begonnen. Ik ben al een week lang hard aan het leren en studeren voor de opkomende examens, totdat Louis me opbelde en vond dat het tijd was voor een dagje ontspanning. Daarmee bedoelde hij dat vandaag onze date is en ik kan niet wachten!

Ik ben benieuwd waar hij me mee naar toe neemt en ik weet ook totaal niet wat ik kan verwachten. Zelf vind ik bijna alles prima, het hoeft niet groot of duur te zijn. Iets kleins en simpels is ook goed, want het gaat erom dat je samen bent toch?

Op dit moment is het 12.30 en sta ik voor mijn kledingkast. Ik heb geen idee wat ik aan moet trekken want daar heeft Louis niks over gezegd. Ik weet niet eens of ik thuis moet lunchen of dat ik dat samen met hem ga doen.

Ik zucht en gooi wat kleding op mijn bed. Bedenkelijk maak ik wat setjes maar na een tijdje geef ik het op en besluit ik om Louis te bellen.

'Lou?'

'Haz! wat is er aan de hand?'

Ik grinnik. 'Wat moet ik aan? Ik weet niet waar we heen gaan en wat voor kleding daarbij hoort en gaan we samen middageten of moet ik dat zelf doen en-'

Ik hoor Louis lachen aan de andere kant en ik stop met praten. 'Wát?'

'Het is niet nodig om zo te stressen Haz, doe iets aan wat comfortabel zit, niet formeel. Dus gewoon iets als een skinny en een sweatshirt, dat is prima. En ja, we eten samen en ik weet niet hoe laat je weer thuis bent. Is dat alle informatie die je nodig hebt?'

Ik knik, maar besef me dan dat hij dat helemaal niet kan zien. 'Ja,' roep ik daarom. 'Alhoewel, bijna alle informatie. Hoe laat kom je me ophalen?'

Het blijft even stil.

'Als we nog willen lunchen, dan over een halfuurtje? Anders wordt het wel laat en hebben we niet veel tijd voor de rest.'

Mijn lippen krullen om in een glimlach. 'Is goed, tot zo!'

'Tot zo, baby.'

Ik hang op en glunder als een zonnetje bij het woord baby, hij heeft het nog maar een paar keer gezegd, maar als hij dat doet voel ik me zo speciaal. Het liefst had ik 'i love you' gezegd, maar ik ben bang dat dat nog een beetje vroeg is. We zijn nog geen maand samen en ik wil het pas zeggen als we er beide zeker van zijn.

Over een halfuur komt Louis me al ophalen dus ik moet snel wat kleren vinden. Gelukkig heb ik vanochtend al gedoucht, dat scheelt tijd. Vrolijk graaf ik weer door mijn kleren totdat ik een strakke zwarte skinny jeans tegenkom. Ik trek hem aan en pak er dan een lichtblauw sweatshirt bij, dat warm genoeg is voor vandaag. Als ik die aandoe heb ik ook geen jas nodig en dat is wel handig, want dan hoef je die niet steeds mee te sjouwen.

Ik neurie een liedje en zoek mijn laarsjes. Ook die trek ik aan en ik ga voor de spiegel staan. Ik draai een rondje en glimlach naar mezelf. De vorige keer dat ik zo kieskeurig naar mezelf keek bij de spiegel was toen ik me vreselijk voelde en daarna bijna een kras had gezet.

Ik schud mijn hoofd om die gedachte van me af te schudden. Daar gaat het nu niet om, ik ga op date met Louis!

Opgewekt huppel ik de trap af en spring van de laatste traptreden af. Hummend ga ik de woonkamer binnen, waar Gemma en mijn moeder zitten met een kop thee.

Grijnzend kijkt Gemma me aan. 'Klaar voor?'

De glimlach is gewoon niet van mijn gezicht af te slaan. 'Ja! Ik kan niet wachten en ik wil zo graag weten waar we naar toe gaan! Het maakt me niet heel veel uit want samen is het altijd gezellig, maar toch ben ik wel een beetje nerveus. Ik hoop dat alles gewoon goed gaat en ik het niet verpest.'