SHADOW 2 [COMPLETED]

CHAPTER 40 WHOLE FAMILY

ONE MONTH LATER
Maian's POV

"Whooooooowwwww!!"

"Mommy, look at the ocean! There're so many sharks, Mommy, Daddy!"

"Whoaaaw! Oh my God!"

Masayang sigawan ng kambal habang nakatanaw sa karagatan at pinanonood ang tila mga nagsasayawang mga shark sa tubig. Kasalukuyan kami ngayong sakay ng private plane na pag-aari ni daddy.

Kasama namin sila ngayon at patungo kami sa Maian Island para mag-celebrate ng anibersaryo ng Isla na gaganapin bukas.

Taon-taon iyon ginaganap bilang pag-alaala noong mabili ni daddy ang Isla na para sa family ni mommy.

Kailan lang ay naikwento ni mommy ang naging storya nila ni daddy at papa Andrei. The two brothers also had a dispute but of course their story is different from me and Ian's story. 

Ang mga naranasang paghihirap ni mommy noon dahil lang sa hindi sinasadyang pangyayari. Kahit ako ay gustong sumama ang loob para kila lolo at lola dahil sa ginawa nilang pag-abandona kay mommy noon.

They had daughter of their own but they considered her animals to be abandoned. That's something I can't do for my kids.

Kahit na mawala ang lahat ng aming kayamanan at mamatay kami sa gutom, hindi ko makakayanan na itapon na lang sila kung saan. Tama na ang isang beses na pagkakamaling nagawa ko sa kanila noon. At iyon ay dahil sa wala ako sa sariling katinuan noon.

Tears flowed down my face as mommy told me the whole story of her life and how daddy watched over her despite the damage she had done to daddy before.

And that's because of unparalleled love. Daddy loved mommy so much kaya kahit buhay pa ang kapalit ay hindi pa rin niya iniwan si mommy.

At iyon ang gustong ipamulat sa akin ni mommy dahil sa pinagdaraanan namin ngayon ni Ian. Mahal na mahal ako ni Ian kaya masyado siyang naging over protected sa akin that he didn't think it would make everything worse.

But the good thing is that, he accepted his mistake and regretted it. He surrendered himself to accept the punishment he deserved for his sin. Iyon lang ang importante sa lahat.

So now, I feel better lalo na at may maganda pa ring naidulot ang lahat dahil si Prince, the man I love the most ang siyang nakakuha pa rin ng aking iniingatang pagkababae na inilaan ko rin naman talaga para sa iisang lalaki at walang ng iba pa kundi siya lang ang lalaking iyon.

At nagkaroon din ako ng Prince and Princess that daddy Prince and I considered them as our treasures. And I'm so grateful that he was there and didn't even leave me when I was suffering from depression dahil sa mga nangyari at pati ang sarili naming mga anak ay muntik ng madamay. Muntik na silang mawala sa amin.

"Daddy, do sharks eat humans? It's like the one we saw in the movie. The shark ate the woman's thigh?" tanong ni Prince Ice kay daddy Prince na narito sa aking tabi at masaya ring nakatanaw sa ibaba.

"Hmmnn..As far as I know, they eat human when they have bloodshed smells on them," sagot naman ni daddy Prince kay bulilit. "So ikaw, don't be like them, a'right? Mas masarap kainin ang walang dugo."

"Ha?" kunot-noong tanong ni Ice sa ama.

Kaagad ko naman siyang hinampas sa braso ngunit napadaing din ako dahil sa tigas nito. Parang mas nasaktan yata ang kamay ko!

Tumawa naman siya ng malakas. Puro kalokohan na naman ang nasa utak nito.

Pati si daddy ay narinig kong natawa mula sa pag-ooperate nitong plane. Sa kanyang tabi naman ay si mommy na naiiling din sa kalokohan ni Prince.