"ေတာ္ပါေတာ့...မာန္ေလးရယ္...ခြန္းေလး မ်က္ႏွာကိုလည္းၾကည့္ပါဦး၊ ေသြးေတြထြက္ေနၿပီ "
ဦးညိဳ၏သတိေပးသံၾကားခါမွ ေစတမာန္ အသိစိတ္တို႔၀င္ကာ ခြန္း၏အက်ႌစအားဆြဲထားေသာသူ၏လက္တို႔ကို
ေျဖေလ်ာ့လ်က္ေျခလွမ္းတို႔ကေနာက္သို႔ဆုတ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ေျခဖ၀ါးမွနာက်င္မႈတစ္စံုတစ္ရာကိုခံစားမိ၍
ေအာက္သို႔ငံုၾကည့္ေလေတာ့ျပန္႔ႀကဲေနေသာဖန္ကြဲစမ်ားႏွင့္ဘီးေလးဘက္ လည္ထြက္ေနေသာ၀ီွးခ်ဲေလးမွာ သခင္အားေမာ္ဖူးေနသကဲ့သို္႔...။
" ဒါေတြက ဘာျဖစ္တာလဲ "
"အဲဒါ... ခြန္းလုပ္ထားတာကိုမာန္၊ ခြန္းကေလ ကိုမာန္၀ယ္ေပးထားတဲ့ ၀ီွးခ်ဲကိုမယူဘူးဆိုၿပီးလႊင့္ပစ္ထားတာ၊ကြၽန္ေတာ္လည္းတားပါေသးတယ္"
ထိုစကားကိုေျဖၾကားေပးလိုက္သူမွာ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက အခန္းေရွ႕တြင္ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ ဇြဲထက္ပင္ျဖစ္ေလသည္။မ်က္ႏွာေပၚမွဖူးေရာင္ေနေသာ ဒဏ္ရာမ်ားနွင့္ ဘာစကားမွ၀င္မေျပာဘဲမွင္ေသေသျဖင့္သူ႕အား ၾကည့္ေနေသာခြန္းကိုသာအၾကည့္စူးစူးတို႔ျဖင့္ျပန္လည္စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ စကားတစ္လံုးမွ၀င္၍ ေျဖရွင္းခ်က္မေပးဘဲ ႏႈတ္ဆိတ္ေနေသာ ခြန္း ၏နာက်င္မႈအား ဇြဲထက္ အခြင့္အေရးယူအသံုးခ်ကာ....
"ကြၽန္ေတာ္က ႏြားႏို႔တိုက္တာ၊ ခြန္းအားရိွေအာင္လို႔ေလ... ခြန္းက ႐ုတ္တရက္ႀကီး ခြက္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္တယ္ "
ထိုအခန္းေလးအတြင္း၌စကားတစ္လံုးမွ်မေျပာၾကပါဘဲတစ္ဦးကိုတစ္ဦးစိုက္ၾကည့္ေနၾကေသာေစတမာန္ႏွင့္ခြန္းအား၀န္တိုေသာအၾကည့္တို႔ျဖင့္ျကည့္ေနရွာေသာ
ဇြဲထက္၊ေကာင္ေလးသံုးေယာက္တို႔၏ရင္တြင္း၌ျဖစ္ေပၚေနေသာခံစားမႈတို႔ေရာယွက္ထားေလသည့္အၾကည့္တို႔အားနားမလည္စြာရပ္ၾကည့္ေနမိေသာဦးညိဳသည္လည္းခြန္းအတြက္သာစိုးရိမ္ပူပန္ေနမိသည္။
"မာန္ေလး၊ ခြန္းေလးက ေနလည္းေကာင္းေသးတာမဟုတ္ပါဘူးကြယ္ "
" ဇြဲထက္နဲ႔ဦးညိဳ အျပင္ထြက္ေပးပါ "
ေစတမာန္၏အမိန္႔ကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာထိုသူႏွစ္ဦးသည္လည္းမတတ္သာသည့္အဆံုးအိမ္ႀကီးရွင္၏အမိန္႔
ေတာ္အတိုင္းအခန္းထဲမွထြက္ခြာသြားၾကသည္။ထြက္ခြာသူႏွစ္ဦးအနက္တစ္ဦးတြင္စိတ္မေကာင္းေသာမ်က္၀န္းတို႔ရိွေနေသာ္လည္းက်န္တစ္ဦးမွာေတာ့ညႇင္းပန္းခံရမည့္ေကာင္ေလးအတြက္၀မ္းသာပီတိျဖစ္စြာၿပံဳးရင္းထြက္ခြာသြားျခင္းျဖစ္ေပသည္။ဦးညိဳသည္စိတ္မေကာင္းေသာမ်က္၀န္းတို႔ျဖင့္ခြန္းကိုျကည့္ကာမၾကာခင္အခ်ိန္တြင္ထြက္ေပၚလာမည့္ နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္သံမ်ားအား ၾကားႏိုင္စြမ္း မရိွေသာေၾကာင့္ထိုအခန္းႏွင့္ေ၀းရာသို႔သာ ထြက္သြားေလ၏။
YOU ARE READING
Hate fire ( Zawgyi and Unicode)
General Fictionေလနတ္သား၏အေအးဒဏ္မွခ်စ္ရသူအား ကာကြယ္ေပးလိုပါေသာ္လည္း ရင္ခြင္တံခါးမွတဆင့္ ထိုလူသားေလးအပူဟပ္သြားမည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္မိသည္။ လေနတ်သား၏အအေးဒဏ်မှချစ်ရသူအား ကာကွယ်ပေးလိုပါသော်လည်း ရင်ခွင်တံခါးမှတဆင့် ထိုလူသားလေးအပူဟပ်သွားမည်ကိုတော့ ကျွန်တော်စိုးရ...
