part 31

23.2K 2.1K 240
                                    

ထိုလူႏွင့္ဆံုေတြ႕ၿပီးသည့္အခ်ိန္မွစ၍သတိုး၏ေန႔ရက္တို္င္း၊ညစဥ္တိုင္း သည္ထိုဆရာ၀န္၏ညိႇဳ႕ယူဖမ္းစားျခင္းကိုသာခံထားရသည့္ပေယာဂစြဲကပ္ေနေသာလူနာတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔...။ဘာအလုပ္,လုပ္လုပ္၊ဘယ္ေန ရာသြားသြား၊ ဆရာ၀န္ဆိုေသာလူ၏ ေယာက်္ားပီသခန္႔ညားလွေသာ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကိုသာျမင္ေယာင္ေနမိသည္။
"မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲသတိုးထြဋ္ေခါင္" ဟုဆိုကာသူ႕ေခါင္းသူလည္းႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ႐ိုက္မိသည္။ ႐ႉပ္ေထြးေနေသာခံစားမႈေၾကာင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူဘားသို႔ေရာက္ေသာ္လည္းေရွ႕တည့္တည့္တြင္သူ႕အားစိုက္ၾကည့္ေနေသာထိုလူ၊အေတြးအာ႐ံုထဲမ်ားစြဲေနသလားဟုစိတ္အထင္ျဖင့္မ်က္စိႏွစ္ဖက္အား လက္သီးဆုပ္ေလးျဖင့္ ပြတ္၍ထိုေနရာသို႔ ျပန္ၾကည့္ေသာ္လည္း ထိုလူမွာမ်က္စိေရွ႕မွေပ်ာက္၍မသြားေပ။

"သတိုး...ဟိုေရွ႕ကဘဲႀကီးကမင္းကို႐ိႈးေနတာၾကာျပီ၊ငါသြားျဖဲလိုက္မယ္..."

သတိုးကိုယ္တိုင္မသိလိုက္ခ်ိန္၌ပင္ထိုလူအားျပႆနာရွာရန္ဟန္ျပင္ေနေသာသူငယ္ခ်င္း၏လက္တဖက္အားဆြဲထားမိသည္။သတိုးဆိုတာမိုက္ကန္းကန္းလူမ်ားႏွင့္အေပါင္းအသင္းဖြဲ႕ကာျပႆနာကိုကိုယ္တိုင္စရွာတတ္ ေသာလူမ်ဳိး၊လမ္းသြားခ်ိန္၌မေတာ္တဆပခံုးခ်င္းတိုက္မိသည္ကို
ပင္တဖက္လူအား လက္ျပင္႐ိုးက်ဳိးသည္အထိ ႐ိုက္ႏွက္တတ္
ေသာလူဆိုးလူမိုက္တစ္ေယာက္...။

"သတိုး...ဘာလာေၾကာင္ၿပီးဆြဲထားတာလဲ၊ အဲ့ဘဲႀကီးကမင္းလင္မို႔လို႔ လား..."

ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ အခံရအခက္ဆံုး၊မာနႏွင့္သိကၡာအား အထိခိုက္ဆံုးေသာစကားျဖစ္ေသာ္လည္းသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၏ထိုစကားလံုးသည္နားထဲစိမ့္၀င္သြားကာနားစည္မွတဆင့္ႏွလံုးသားတစ္ေနရာအား႐ိုက္ခတ္သြားသည္ကိုေတာ့သတိုးကိုယ္တိုင္သတိျပဳမိခဲ့ေလသည္။
ထိုစကားေျပာေသာသူငယ္ခ်င္းအား သတိုးထြဋ္ေခါင္ မပီသစြာ ေဒါသထြက္ျခင္းမရိွခဲ့ေပ...။

"ငါ့အသိပါကြာ၊ ငါသြားေတြ႕လိုက္ဦးမယ္၊ မင္းတို္႔ ေသာက္ႏွင့္ေနာ္..."

ထိုစကားကိုသာအလ်ဥ္စလိုေျပာကာထိုလူရိွရာေနရာသို႔မေျပး႐ံုတမယ္ သြက္လက္လွေသာ ေျခလွမ္းတို႔ျဖင့္ေရာက္ရိွသြားေလ၏။

Hate fire ( Zawgyi and Unicode) Where stories live. Discover now