" ကိုမိုး "
" ကေလး ... "
ထက္ျမတ္ရင္ထဲ၌တင္းက်ပ္မႈတို႔ကဘာႏွင့္မွ်ႏိႈင္းယွဥ္
ေဖာ္ျပ၍မရႏိုင္ ေလာက္ေအာင္စို႔နစ္မႈတို႔ကအတိုင္းအတာမရိွ။ေလာကႀကီးထဲမွထြက္သြား ၿပီဟုထင္ေနမိေသာခ်စ္ရသူအသက္ရွင္လ်က္ျပန္လည္
ေရာက္ရိွလာသည့္အတြက္သူေပ်ာ္ေနရမည္မဟုတ္ပါလား။မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္တင္း က်ပ္ေသာခံစားမႈတို႔က ေျပေပ်ာက္သြားျခင္းမရိွရပါသနည္း...။
"ကေလး ဘာေတြေတြးေနတာလဲ၊ ညီေလးေရာ...သူ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီလား၊ ကိုယ္...ကိုယ္သူ႕ကို သြားႀကိဳတာေလ၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ႏိုးလာေတာ့ျပင္ဦးလြင္ေဆး႐ံုေရာက္ေနတယ္၊ ဘယ္လိုကေန..."
"ကိုမိုး... မာန္လြတ္လာတဲ့ေန႔ကတည္းက ကိုမိုး ေပ်ာက္သြားတာ၊ ဒီေန႔နဲ႔ဆို ၈ႏွစ္...၈ႏွစ္ရိွၿပီ"
မိုးတမာန္သည္ ပတ္တီးျဖဴျဖဴတို႔စည္းထားေသာေခါင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္ရင္းေျဖာင့္တန္းေနေသာ မ်က္ခံုးတို႔မွာလည္းတြန္႔ခ်ဳိးလ်က္ ရိွေန၏။
"ကိုယ္မသိဘူး၊အဲ့ေန႔ကညီေလးကိုသြားႀကိဳမလို႔အိမ္ကထြက္ခါနီး
ခြန္းစစ္ဖုန္းဆက္တယ္၊ကိုမိုးကားကို တစ္ခုခုလုပ္ထားၾကတယ္တဲ့... သူေျပာတဲ့စ ကားကို ကိုယ္မယံုခဲ့ဘူး။လမ္းေရာက္ေတာ့ကိုယ္ဘရိတ္လံုး၀မမိေတာ့ဘူး၊ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုယ္ဘာမွမသိေတာ့ဘူး ..."
"ဒါဆိုခြန္းက ကိုမိုးကိုကယ္ခဲ့တယ္ေပါ့၊ကိုမိုးကဘာလို႔ခြန္းစကားကိုမယံုေပးခဲ့တာလဲ..."
"ကိုယ့္ကားကိုမနက္တိုင္းစစ္ေဆးေပးေနၾက လူက ဇြဲထက္ျဖစ္ေနလို႔ေပါ့၊ အဲ့ဒီေန႔မနက္ကပဲကားကိုအားလံုးစစ္ေဆးၿပီးေၾကာင္းဇြဲထက္ကိုယ္တိုင္ ေျပာခဲ့တာ... "
"ဟမ္!... ဇြဲထက္... ဇြဲထက္ကမ်ား..."
"ကိုယ္တို႔အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ ေစာင့္ၾကတာေပါ့၊ အခ်ိန္ကအေျဖေပးသြားပါလိမ့္မယ္ "
"ဟုတ္... ဒါဆို ခြန္းလုပ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးေပါ့၊ ေပ်ာ္လိုက္တာ၊ သူတို႔မိသားစုေလး ျပန္အဆင္ေျပသြားေတာ့မယ္ "
YOU ARE READING
Hate fire ( Zawgyi and Unicode)
General Fictionေလနတ္သား၏အေအးဒဏ္မွခ်စ္ရသူအား ကာကြယ္ေပးလိုပါေသာ္လည္း ရင္ခြင္တံခါးမွတဆင့္ ထိုလူသားေလးအပူဟပ္သြားမည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္မိသည္။ လေနတ်သား၏အအေးဒဏ်မှချစ်ရသူအား ကာကွယ်ပေးလိုပါသော်လည်း ရင်ခွင်တံခါးမှတဆင့် ထိုလူသားလေးအပူဟပ်သွားမည်ကိုတော့ ကျွန်တော်စိုးရ...
