"ခြန္း... ဒီမွာခဏထိုင္ပါဦး..."
ေစတမာန္သည္ ၿခံႀကီးထဲမွဒန္းေပၚ၌ခြန္းကိုထိုင္ခိုင္းကာ
္ခြန္းေရွ႕၌ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။လက္ႏွစ္ဖက္မွာလည္းဒန္းေလးအားကိုင္လ်က္ခြန္းမ်က္ႏွာေလးအားမ်က္ရည္တို႔ေ၀့သီေနေသာမ်က္၀န္းတို႔ျဖင့္
ေမာ့ၾကည့္ကာႏႈတ္ဖ်ားမွ 'ခြန္း' ဟုသာေရရြတ္ေနေလ၏။
"ဆရာ...ဘာလို႔ေအာက္မွာထိုင္ေနတာလဲ၊ လာေလ အေပၚမွာလာထိုင္..."
ဟုဆိုကာလြတ္ေနေသာသူ၏ေဘးေနရာသို႔လက္ေသး
ေသးေလးျဖင့္ပုတ္ကာ ေစတမာန္အားထိုင္ရန္ေျပာေလသည္။ ခြန္း၏အျပဳအမူေလးမ်ားအား ေစတမာန္ မလႈပ္မယွက္ျဖင့္ၾကည့္ေနရင္း...
"ခြန္း...ကိုယ္ပါ ဆရာမဟုတ္ဘူး၊ခြန္းေသခ်ာျပန္စဥ္းစားပါဦး၊ကိုယ္ေလ... ကိုယ္ကခြန္းရဲ႕ခင္ပြန္းေလ၊ ခြန္းကကိုယ့္ရဲ႕အသက္ေလး "
"ဆရာက ကြၽန္ေတာ့္ခင္ပြန္း? ဟုတ္လား၊ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔က လိင္တူခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့တာလား "
ခြန္း၏ေမးခြန္းအားေခါင္းျပဳတ္မတတ္အေျဖေပးကာ
ထပ္မံထြက္ေပၚလာ မည့္စကားလံုးမ်ားအားၾကားခ်င္မိ၍ခြန္းႏႈတ္ခမ္းေလးကိုသာသူစိုက္ၾကည့္ေနေလ၏။မ်က္ေမွာင္ေလးကုတ္ကာႏႈတ္ခမ္းေလးဆူလ်က္ျဖင့္သူ႕ဘက္သို႔လွည့္လာေသာခြန္းအားေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္မ်က္၀န္းတို႔ျဖင့္ေငးၾကည့္ေန႐ံုမွအပ ဘာမွ်မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေပ။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကြၽန္ေတာ္လက္မခံႏိုင္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားကိုျမင္တိုင္း ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ကေအာင့္ေအာင့္လာတယ္၊ ၿပီးရင္ ဘာလို္႔မွန္းမသိဘူး၊ခင္ဗ်ားအနားေရာက္လာရင္ကြၽန္ေတာ္ထြက္ေျပးခ်င္ လာတယ္၊ခင္ဗ်ားနဲ႔အေ၀းေရာက္သြားရင္လည္းရင္ဘတ္ထဲမွာတစ္ခုခုလိုေနသလို ဗိုက္ထဲမွာတစ္ခုခုဟာေနသလို ျဖစ္လာျပန္ေရာ...ဒါေတြက ကြၽန္ေတာ္႐ူးေနလို႔ျဖစ္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြလို႔ပဲထင္ခဲ့မိတာ... "
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ခြန္းရယ္၊ ကိုယ္တို႔အသစ္ကျပန္စရေအာင္ေနာ္..."
"ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားအနားမွာမေနခ်င္ဘူး၊ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀မွာသားေလးရိွေနရင္ျပည့္စံုၿပီ၊ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ဘာမွမလိုအပ္ေတာ့ဘူး..."
YOU ARE READING
Hate fire ( Zawgyi and Unicode)
General Fictionေလနတ္သား၏အေအးဒဏ္မွခ်စ္ရသူအား ကာကြယ္ေပးလိုပါေသာ္လည္း ရင္ခြင္တံခါးမွတဆင့္ ထိုလူသားေလးအပူဟပ္သြားမည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္မိသည္။ လေနတ်သား၏အအေးဒဏ်မှချစ်ရသူအား ကာကွယ်ပေးလိုပါသော်လည်း ရင်ခွင်တံခါးမှတဆင့် ထိုလူသားလေးအပူဟပ်သွားမည်ကိုတော့ ကျွန်တော်စိုးရ...
