Bazı olaylar olur ve kendini suçlu hissedenler olur bu hikayede suçlu yok ama kendini suçlu hissedenler ve hayatını mahvedenler var...
- Her şey benim yüzümden her şey bizim yüzümüzden Ege niye anlamıyorsun artık olamayız biz!
-İkimizde üzüleceksek...
Arya'nın evine geldiğimizde arabada sadece ikimiz vardık.Anayola çıktığımız zaman
-Sen tarif et ben de ona göre gideyim. -Bence eve gitmeyelim. -Nereye gidelim? -Bilmem bence yağmurda ıslanalım. -Yağmurda ıslanmak? -Kim sevmez ki yağmurun altında ıslanmayı? -Vaktiniz var o zaman Ege bey? Diye sordum imalı bi şekilde -Sizin için hep vaktim var Mira hanım?
Kızlaaaar bana bişeyler oluyor valla bayılcam şimdi ne dedi o benim için hep vakti varmış. Bildiğim çok güzel bi park vardı yakınlar da oraya gidecektim.Ege hiç bişey söylemedi nereye gitmemle alakalı.Parkın önün gelince Ege arabadan inip kapımı açtı.Elini uzatıp
-Hadi gelmiyor musun? Diye sordu -Geliyorum.Dedim elini tutup arabadan indim
Elerimi iki yana açıp kafamı gökyüzüne kaldırdım.Çok güzel yağıyordu.Sonra hafiften bi şarkı sesi duydum.Tuğkan-Sen Benim çalıyordu. Ama Ege benim Tuğkan dinlediğimi nerden biliyodu ki ya da odamı Tuğkan dinliyodu acaba?Böyle bi zamanda şarkıya ayak uydurmaktan başka yapacak bişey olmaz genelde.
"Zor günler geçirebilir her insan Umudun olurum eğer bana inanırsan"
"Yaprakların solar da güneşi unutursan Işığın olurum sonsuza uzanan"
"Işığın olurum sonsuza uzanan Bu fırtına dinmek bilmez mi?"
"Bi öpüşsek her şey geçmez mi? Kendimi adıyorum yoluna Adına, sana"
"Sen benim söylenmeyen sözlerim Sen benim unutamadığım ilklerim"
"Sen benim içemediğim son kadeh Uzun yolum, şarkılarım, sevdiğim"
Bağıra bağıra şarkıyı söyledik Ege'yle hayatımda bu kadar mükemmel bi an daha yaşamadım.Yağmurun altında ıslanırken en sevdiğin şarkıyı bağıra bağıra söylemek. Ayrıca yanında hoşlandığın çocukla beraber.Yani galiba hoşlandığım çocuk şuanlık tam bişey bilemiyorum.Şarkı bitince Ege biraz daha yanıma yaklaştı.Elleriyle yüzümü tutup yüzüne çevirdi.
-Bu anı sakın unutma tamam mı Mira? -Bu anı kim unutabilir ki Ege?
Gülümsedi.Gülümsedim alnını alnıma koymuş öylece yağmurun altında ıslanıyorduk.
-Şşey Ege artık gitsek mi? Hasta olmak istemeyiz. -Haklısın.Buz gibi olmuşsun.
Arabaya bindik üstümüzde ıslakları montları çıkardık klimayı açtım. Araba ısınana kadar bekledim. Nihayet ısınınca yola çıktık. Ege bana evinin yolunu tarif etti. Bizim iki sokak arkamızda oturuyorlarmış aslında. Egelerin evlerinin önüne geldiğimizde sessizlik olmuştu.
-Her şey için teşekkür ederim Ege. Hayatımda böyle mükemmel bi an yaşamamıştım. -Ne mutlu bana.Seni mutlu edebildiysem birazcık olsun güldürebildiysem. -Teşekkür ederim bu arada buraya kadar geldin zahmet oldu sanada. -Önemli değil zaten benim evimde buraya çok yakın. -Görüşürüz o zaman. -Görüşürüz.
Arabadan indi. Bende beklemeden eve gittim. Odama çıkıp üstümdeki ıslakları çıkardım sıcak bi duş almak iyi gelirdi. Üşümüştüm çünkü.Duş alıp hemen yatağa girdim.Hasta olmuştum şimdiden.Kendimi daha fazla yormadan uykuya daldım. Zaten yarın hafta sonu olduğu için erken kalkmama gerek yoktu. Annemin endişeli sesiyle uykumdan uyandım.
-Mira! Kızım bu halin ne ateş gibi yanıyorsun .Aç üstünü çabuk. -Anne çok üşüyorum. -Kalk kızım hadi bi hastaneye gidelim. -Anne uyumak istiyorum. -Dur kızım babanı uyandırıp geliyorum. Diyip odamdan çıktı annem. Üşüyordum ve uykum vardı.Dün üşüdüğüm için soğuk kaptım kesin. -Hadi kuzum kalk giydirelim seni.Dedi annem Kalıp üstümü değiştirdim.Babamın kucağında arabaya taşındığımı hatırlıyorum.Devamı yok muhtemelen uyuya kaldım.
Arya'nın Ağızından;
Telefonumun çalmasıyla yataktan fırladım. Saat sabahın 7siydi.Bu saatte kim aramış olabilirdi ki.Uykulu gözlerle telefonumu elime aldım.Mira'nın aradığını gördüm.Hemen telefonu açtım.
-Alo? -Arya kızım ben Tülay teyzen. -Efendim Tülay teyze önemli bişey olmadı inşallah. -Bu saattede seni rahatsız ettim ama Mira... -Bişey mi oldu Mira'ya dedim.Korkmaya başlamıştım ne olmuş olabilirdi ki? -Mira'yı Hastaneye getirdik ateşi çok yüksek havale geçiriyor şuan. -Hangi hastane? Hemen geliyorum. Dedikten sonra telefonu kapatıp hemen üzerimi değiştirdim.
Evdekiler daha uyanmadığı için yatağın üstüne bi not bırakarak evden çıktım. Yola çıkıp bi taksiye atlayıp gideceğim yeri söyledim. Ne olmuş olabilirdi ki?İyice endişelenmeye başlamıştım.Aklıma beni bıraktıktan sonra Ege'yle beraber oldukları geldi.Hemen telefonumu çıkarıp Egeye mesaj attım
Kime:Ege -Ege şey ben bişey soracaktım önemli! Mesajı gönderdikten sonra beklemeye başladım.Telefonum titreme sesiyle kendime geldim.
Kimden:Ege -Sor tabi Arya bişey mi oldu?
Kime:Ege -Şey dün Mira beni bıraktıktan sonra direk seni eve mi bıraktı?
Kimden:Ege -Hayır birşey mi oldu Mira'ya?
Kime: Ege -Şuan hastanede ateşi çok yüksekmiş.
Kimden:Ege -Hangi hastane?
Kime:Ege -Tepecik Devlet Hastanesi.
Kimden:Ege -Tamam geliyorum.
Acaba iyimi yapmıştım Ege'ye söyleyerek.Demek ki beraberlermiş.Ne olmuş olabilirki bu kıza.Yağmurda falan mı ıslandı?Taksicinin sesiyle kendime geldim.Taksinin parasını ödeyip.Arabadan indim.Danışmaya hangi katta olduklarını sorup merdivenlere doğru çıktım.2.kata çıktığımda Perişan bi halde yorgun düşmüş Tülay teyzeyi gördüm.Yanına gidip ona destek verircesine sarıldım.
-Mira nerde? -İçerde ateşini düşürmeye çalışıyorlar kızım. -Düşürecekler sen merak etme Tülay teyze. -İnşallah kızım.İyi olacak benim güzel kuzum. Dedi. Kafasını omzuma yaslayıp birazda olsun destek olmaya çalıştım.Ah Mira ah sen çık bi şu hastaneden bak ben sana neler yapıyorum.Telefonumun sesiyle irkildim.Arayan Ege'ydi.Ayağa kalkıp biraz uzaklaştım.Telefonu açtım. -Alo? -Efendim Ege? -Ben geldim Arya ama ailesinin yanına çıkmam doğru olmaz sen gelir misin kapıya. -Tamam geliyorum bekle.Diyip telefonu kapattım.Tülay teyzeye haber verip aşağıya indim.
Bölüm nasıldı?
Sizce Mira Ege'ye karşı ne hissediyor?
Veee karşınızda Mira!❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
