Gece Mavisi🦋

Furkan

Gene geldimm:)

Nabünüz arkadaşlar?

Votenizi bırakır mısınız canlarım🥺❤️

Bu bölümü mal kankam aaaaysenazzzz  'a itaf ediyorum ldnsşdnsşdnaşndşadnld

Çok tutmuyorum sizi ve bomba bölümüze uğurluyorum;)

Arkamı döndüğümde konuşamadım. Hayır hayır bu olamazdı bu kadar kötüsü olmamalıydı.

-Ffurkan.

Karşımda beni hayata küstüren kaç ayımı elimden alan eski sevgilim duruyordu. Yanıma yaklaştıkça ondan iğrenir gibi uzaklaştım.

-Niye kaçıyorsun benden?
-Ssenin ne işin var burda?
-Seni özledim.
-Ne saçmalıyorsun sen ya!

Sesim resmen mahalleyi inletmişti ama umrumda olmadı.

-Bak ben çok pişma...
-Kamera nerde?
-Ne?
-Diyorum güzel şakaymış.
-Ne şakası Mira.
-Ya sen hangi yüzle benim karşıma çıkabiliyorsun!
-Bak biliyorum çok hat...
-Furkan! seninkiler hata değil olanlara küçücük hata diyemezsin!
-Mira ben seni çok seviyorum.

Ben kahkahalarla gülerken bana bir adım daha yaklaştı.

-Yaklaşma!
-Furkan yaklaşma dedim!
-Çek lan o elini!
-Ege?
-İyi misin?

Kafamı salladım korkudan. Furkan patlamış dudağıyla yerden kalkarken Ege ile birbirlerine ateş saçıyorlardı.

-Ege bir saniye izin ver.
-Hayır Mira konuşmayacaksın onunla.
-Sen kim oluyorsun acaba?
-Sus Furkan!

Ege'nin elini elime sıkıca kenetledim. Ellerimizi Onun gözüne sokarcasına uzattım.

-Bak görüyor musun! Ben mutluyum Furkan kendime yeni bir hayat kurdum. Senden uzakta. Ailem, Batu, Ege. Şimdi gelmiş herşeyi düzeltmeye mi çalışıyorsun! Neyi düzelteceksin ha neyi! Beni nasıl aldattığını mı? Yoksa arkamdan dostum bildiğim kaşarla birlikte olduğunumu anlatacaksın! Hayır senin benim karşıma çıkacak yüzün nasıl var anlamıyorum.
-Haaaa ama doğru, sen yüzsüzsün!
-Mira bilmediğin şeyler var.
-Bırakta bilmeyeyim ben gayet mutluyum. Şimdi hayatımdan da bu şehirden de s*ktir git!
-Şimdi gidiyorum ama en kısa sürede gelicem beni affedeceksin.
-At gibi giden it gibi dönüyor da sen dönme artık! Hadi canım başka kapıya.

Furkan sokaktan çıkınca Ege'ye döndüm parlayan gözlerle bana bakıyordu. Bir anda vücudumu hissedemedim. Ondan sonrası karanlık...

Ege'den;
Mira bir anda kollarıma düşünce ne yapacağımı bilemedim. Telefonumu çıkarıp Batu'yu aradım.

-Batu hemen Mira'ların sokağa gel!
-Hemen!
-Mira aç gözünü güzelim.
-Mira.
-Hadi aç gözünü eve gidelim bebeğim.
-Mira. Aç gözlerini.
-Ege!
-Noldu?
-Boşver şimdi ne olduğunu eve götüremeyiz Tülay teyze görmesin.

Batu telefonunu çıkarıp bişeyler söyledi. Mira'yı kucağıma alıp kenara geçtim.

Tülay teyze evden çıkıp gitti. Batu ile beraber eve girip Mira'yı yatağına yatırdık.

-Kolonya ver Batu.
-Mira aç gözünü güzelim.
-Hadi aç o gözlerini.
-Ege.
-Korkuttun bizi.
-Hadi sen yat Mira. Ege sen benimle gel.
-İyi geceler.

Batu ile beraber evden çıktık. Uzay'a kısa bir talimat verdik çıkarken.

-Ne oldu Mira'ya.
-Eve giderken bağırışma sesleri duydum. Yaklaşınca Mira'ya ait olduğunu anladım. Geldiğimde Furkan'la konuşuyordu.
-E........... senin Furkan.
-Batu ne yapıcaz.
-Ege eğer Mira eskisi gibi olursa artık onu kimse toparlayamaz.
-Senin ondan sakladığın konu?
-Furkan neredeyse 1aydır sürekli beni arayıp Mira'nın numarasını istiyor. Bende vermeyeceğimi kesin bir dille reddettim. Ama o uslanmadı. Sinem şerefsizinden evimin adresini öğrenmiş. Dün ondan erken döndüm. Geri dönmesi için tehdit ettim. Her şeyi yaptım. Gidicem dedi. Ama.
-Ama cevabını çok güzel verdi.
-Verir. Ama yaşadıklarını tekrar hatırlayacak belki tekrar kapatacak kendini. Ege onun için hiç kolay değil.
-Yardım edicez ona.
-Nasıl peki?
-Onu zaman gösterecek işte.

Batu'dan;
Sabah evden erkenden çıkıp Mira'lara gittim. Tülay teyze ile biraz konuşup Mira'nın yanına çıktım. Odasının kapısını çaldım. Ses vermeyince içeriye girdim. Mira yatağında oturmuş donuk bakışlarla duvarı izliyordu. Yanına gidip oturdum.

-Mira?
-Yapma böyle.
-Kendine eskileri yaşatma o günlere dönme.
-Seni korumaya çalıştım ama başaramadım. Özür dilerim Mira gene seni koruyamadım.

Mira'nın gözleri duvardan bana döndü. Aynı donuk bakışları devam ediyordu. Gözleri uykusuzluktan morarmıştı. Tek kelime dahi etmiyordu. Mira'nın normalde adını duyduğunda ağladığı filmi 2defa izlememize rağmen aynı bakışlar mimiksiz ifadeyle duruyordu. Ne kadar uğraştıysam da onu konuşturamadım. Tülay teyze durumu fark edince anlatmak zorunda kaldım. İlk başta oda zorlandı. Şüphesiz kızının o zamanlarını en iyi o bilir. Onu iyi yapacağıma dair söz verip evden dışarı çıktım.

Mira'dan;
Yaklaşık 4gündür Batu başta olmak üzere herkes benimle ilgileniyor ağızımdan tek kelime almak için çaba sarf ediyordu. Ama benim tek kelime edicek dermanım yoktu. Boşluğa düşmüştüm. Ne ağlayabiliyor ne gülebiliyordum. Günlerdir hiç bir şey yemememe rağmen karnım aç değildi. Günlerdir odamdan dışarı çıkmamıştım. Beynimin içi savaş alanıydı. Geçmişte yaşadıklarım aklıma geldikçe daha da boşluğa sürükleniyordum. Geçmişe çizik atamıyorsun işte ne kadar üstünden zamanda geçse o yara hep orda. Birinin o kabuğu kaldırmasıyla o günlere dönebiliyorsun. Birden odama giren Batu ile gözlerimi halıdan alıp ona çevirdim.

-Kalk gidiyoruz.

Batu beni sürükleyerek odadan çıkardı. Ayakkabılarımı giydirip arabaya bindirdi. Temiz hava biraz iyi gelsede ben hala aynı bendim. İçimdekileri bir yere dökmem lazımdı. Hiçbir şeyi anlamıyor algılayamıyordum. Araba durduğunda Batu beni kolumdan sürükledi. Bir yerde durunca olduğumuz yere baktım. Babam'a gelmiştik. Batu benden uzaklaşınca yere çöktüm. Sanki babamı hissediyormuşum gibi toprağı okşadım. Gözümden akan damlayla beraberinden gelen hıçkırık...

-Baba? Bak kızın gene çöktü. Gene o zamanlarına döndü. Ne yapacağım ben. Sen olmadan nasıl döneceğim eski halime. He babam! Söyle sensiz nasıl düzeleceğim. Kalbimdeki yaraların hepsi kabul bağlamak yerine kanıyor baba! Düzelemiyorum. Bir şey düzeldi diyorum bakıyorum diğeri bozulmuş. Olmuyor baba. Olmuyor!

Hıçkırıklarım git gide çoğalırken karşımda babamı gördüm. Gözyaşlarımı siliyordu.

-Kızım bak ben burdayım. Senin o minik masum kalbinde. Sen bunun üstesinden gelirsin. Benim kızım bunlardan mı korkacak. Benim güzel kızım hiçbir şeyden korkmaz korkularının üstüne giderek yık onları kızım. Unutma ben senin her zaman yanındayım.

Elimi kalbimin üstüne koydum. Ve babam birden yok oldu.

Bu bölüm burda bitti:(

Evet ne demişler at gibi giden it gibi döner.

Furkan'ın dönmesiyle neler olacak Mira neler yapacak?

Dermanı babası olan bi kızım babasız büyümesi bunu özetleyecek cümlem yok....

Batu'nun amacı onu korumakmış ama gene de koruyamadı küçük kardeşini(mecazi anlamda kardeş salak çocum kdbslsnaldns)

Neysem bir sonraki bölümde görüşürük;)