Gece Mavisi🦋

Kalbine söz geçirememek

Selaaaaaam

Nabersiniz kuzularım?

Votelerinizi alabilir miyim lüüüüütfen🥺

#Finaleson19

Ben kaçar;)

-Amcanlar ne zaman dönüyorlar?
-Serhat ve Engin amcamlar yarın sabahtan çıkacaklarmış ama Selim amcamlar ertesi gün çıkacaklar diye biliyorum.
-Yani Emir ve Yıldırım daha burda.
-Aynen.
-Plana falan gerek yok o benim abim ne onun duygularını kırmak isterim nede aramızı bozmak isterim siz karışmayın ben konuşurum.
-Bade bana geliyorlar anlat şu salağa!
-Ne Batu ne ya! Sırf beni sevdi diye aramızdaki her şeyi silip atayım mı! Kalbine söz geçirememek ne demek en iyi ben bilirim ona bu kadar sert davranamam.

Batu'nun konuşmasına izin vermeden çöktüğüm yerden kalkıp arabaya yürüdüm. Arabaya binince hafif akan makyajıma çeki düzen verdim. Arabada sesizlik hüküm sürerken eve geldik. Hiç bişey söylemeden arabadan indim. Anahtarla kapıyı açıp sessizce odama çıktım Bade'de aynı şekilde peşimden geldi. İkimizde banyoya uçup bi rahatladık. Sıcak su bütün kaslarımı gevşetmişti. Duştan çıkınca altıma siyah taytımı üstüme ise bir aralar babamın gardırobundan çaldığım beyaz baskılı tişörtü geçirdim. Tişört bana elbise gibi oluyordu ama pekde umrumda değildi yani. Saçlarımı havluya sarıp odama geçtim. Bade'yi odada bulunca kapıyı kapattım. Yatağıma geçip saçlarımı taradım. Havlu ile azda olsa kuruttum. Saçlarımı kuruması için salık bıraktım. Yastığı alıp ona sarılıp sırtımı duvara yasladım.

-Bade?
-Hı.
-Ne yapacağım ben?
-Çok emindin ne yapacağından.
-Emin falan değilim okey.
-Okey canım.
-Şimdi ne yapmam gerekiyor yani offfff!
-Önce şu kafa karışıklığını bi boşalt. Ayrıca niye bu kadar üzülüyorsun senlik bi durum değil.
-Onun kalbini kırmaktan korkuyorum çünkü.
-İşte bu dünyada hep senin gibiler kaybediyo.
-Zaten iyiler anca masallarda kazanır.
-Ama o kalbi ucundan da olsa kırmak zorundasın.
-Nasıl yani?
-Bak Mira sen ona beni sevme desen bile o kırılacak zaten başka çaresi yok.
-Offff!
-Konuşma istersen hiç. Duymamış gibi davran.
-Olmaz! Yyani yapamam ben.
-Yat şimdi sabah bakarız çaresine.

Bade'nin dediklerine hak verip yatağıma girdim.

..............................

Sabah bizi uyandırmaya Emir gelmişti. Onun sesini duyar duymaz yatağımdan kalkıp üzerimi düzettim.

-Hayret bu kadar çabuk uyanır mısın sen?

Yapmacık bir gülümseme ile karşılık verdim. Odadan çıkıp banyoya girdim. Neler yapıcağım hakkında düşünürken bir yandan da banyoya 100. turumu atıyordum. Kaderime boyun eğip banyodan çıktım. Kahvaltıda özellikle göz teması kurmamaya çalıştım. Yukarıya odama geri çıkınca anlamadığım bir şekilde boğuluyor gibi hissediyordum. Bişey söylemek istiyordum ama sonuçlarından kaçıyor gibiydim. Arkamdan Bade ve Yıldırım da odaya çıkınca Kafamı dağıtmak için film açtık. Ben yatakta yayılırken bir yandan film izliyordum. Kafamı kapıya çevirdiğimde Emir'in bizi yani beni herneyse izlediğini gördüm. Benim fark ettiğimi görünce kendine gelip diğerlerine çevirdi kafasını. Bade bana dönüp alt dudaklarını ısırıp kafasını yavaşça salladı.

Bir şekilde akşam ettim köşe kapmaca oynar gibi kaçıyordum. En son herkes yatınca balkona çıktım. Yarın sabah gideceklerdi ve benim bir an önce konuşmam gerekiyordu. Balkona çıkıp bahçeye bakındım. Bahçede oturduğunu görünce üzerime hırkamı alıp bahçeye çıktım. Salıncağa oturup hafiften sallandım. İkimizde konuşmuyorduk. Bu sessizliğe bir son verip konuştum.

-Hiç keşken oldumu?
-Oldu.
-Neydi peki?
-Boşver . Niye sen bi garipsin.
-Senin keşken... Keşke sevmeseydim onu...
-Hı?
-Sizi konuşurken duydum.

O bana şaşkınlıla bakarken gerçekler yüzüne duvar gibi çarpmış gibi kafasını çevirdi. Sustu. Tek kelime daha etmedi. O konuşana kadar bende konuşmadım.

-Özür dilerim.
-Ne için?
-Seni sevdiğim için.
-Bu özür dilencek bir konu değil. İnsan kalbine söz geçiremiyor bunu en iyi ben bilirim. Ama keşke daha önce söyleseydin en azından içinde büyümezdi.
-Nasıl söyleyebilirdim Mira sen bana bize amcamın emaneti ayrıca benim kardeşimsin ben kendime bile böyle bişeyi yakıştıramazken gelip sana nasıl söyleseydim.
-Keşke beni sevmeseydin.
-Kalp söz dinlemiyor diye az önce sen demedin mi?
-Evet ama...
-Aması falan yok sen bu duyduklarını yok gibi sayacaksın bende hislerimi yok edicem başka bir seçeneğim yok.
-Ppeki.
-Aramız bozulacak mı peki?
-Sen hala benim abimsin.
-Sende benim kardeşim.

Emir'in gözlerindeki çöküşü görebiliyordum. Ama yapabileceğim hiçbir şeyim yoktu. O yanımdan bir hışımla kalkıp gitti. Bende salıncakta biraz yayıldım. Tabiki aklımda uyuyakalmak diye bir seçenek yoktu ama.

-Mira kalk burda mı uyunur!
-Mira!
-Kızım üstüne bişeyde almamışsın donmuşsundur gece.
-Beni rahat bırak Yıldırım!
-Kalk hadi gidiyoruz biz.
-Gidiyonuz mu?
-Heee gidiyoz.
-Nereye ya bu saatte?
-Eve canım eve.
-Höm.
-Kalk hadi.

Yattığım yerde doğruldum. Her yerim ağrıyordu. Yukarıya çıkıp amcamlarla vedalaştım. Sıra Emir abiye gelince sadece gözlerimle görüşürüz dedim. Onun gözleri çok şey anlatır gibiydi ama ben anlamak istemiyordum. Amcamlar gidince Bade'yi götürmek için Batu'yu çağırdık. Araba ile amcamlara gittik. Yol boyunca hiç konuşmadım Batu'ya hala kırgındım. Bade'yi bırakınca öne geçmedim. Batu ara sıra aynadan bana bakıyordu.

-Tamam özür dilerim.
-Hangi konuda?
-Tamam Mira çok üstüne geldim özür dilerim.
-Bu kaçıncı oldu Batu?
-Ben sadece seni korumaya çalışıyorum.
-Kendimi koruyabilecek yaştayım.
-Bak güzelim biz erkeklerin kafası aynı çalışır. Sen belki anlamazsın...
-Batu bahsettiğimiz kişi kuzenim.
-Olsun.
-Seninki korumak değilde...
-Sus bakim!
-Tamam herneyse kapatalım konuyu.
-Sen şimdi bana ne konuştuğunuzu anlatıyorsun.
-Oldu paşam başka?
-Şuanlık bu yeter.
-Allah'ım yarabbim.

Bu bölümde burda biter:(

Bölüm nasıldı kuzular?

Emir konusuda şuanlık kapandığına göre rahat bir nefes alma zamanı geldi bence;)

Arkadaşlar hikaye toplam 112. bölümde final verecek. Ben şuan 107. bölümü yazıyorum . hiç beklemediğiniz anlarda herşey olabilir;)

#Finaleson19

Bir sonraki bölümde görüşürük;)