💘បេះដូងប្តូរម្ចាស់💘(ចប់)

💘បេះដូងប្តួរម្ចាស់💘 ភាគទី 08

ក្រោយនិយាយជាមួយ ថេហ្យុង រួចរាល់ ជុងស៊ូ ក៏បានត្រលប់មកវិញ នាងបើកទ្វារចេញមិនប្រយត្ន័ក៏ប៉ះនិងប្រុសម្នាក់ដែលដើរចូលមក ើ
" អ៊ួយ... " ជុងស៊ូ ស្រែកឡើងពេលទ្វារបុកនិងក្បាលរបស់នាង ។
" អេ...យ៉ាងមិចនិង? បើកទ្វារអត់មើលអ្នកគេចូល មកទេហេស? " នាយកម្លោះដែលបុកក្បាលដែរបន្លឺ ឡើង ។
" នែ៎ និយាយបែបនេះម៉េចហ្នឹងត្រូវ? ខ្ញុំចង់អោយបុក ហេស? "
" នាងល្អិតនេះចំមែន! "
" លោកហៅអ្នកណាល្អិត? "
" ហៅអ្នកណាគិតខ្លួនឯងទៅ Ohh បេន! ចាហ្វាយឯងនៅឬអត់? "
" នៅបាទ! "
" ទៅប្រាប់គេ "
" បាទលោក ជុង "
" នែលោក! "
" យ៉ាងមិច? "
" និយាយគ្នាអោយរឿង "
" និយាយអី? ឬនាងចង់ញ៉ែរខ្ញុំ? "
" ស្អីគេ?"
" ខ្ញុំក៏ឈឺ នាងក៏ឈឺ! ចប់! " នាយកម្លោះថាហើយក៏ ដើរទៅត្រុយមិនខ្វល់អីបន្តិច ។
" អាយ៎...មនុស្សឈ្លើយចាំមើល...ហុឹស " នាងតូចខឹងចិត្តតែកំពុងប្រញាប់ចាំមើលកុំអោយជួបថ្ងៃក្រោយទៀតអោយសោះ ។

ថេហ្យុង កំពុងនិយាយទូរសព្ទពេលដែល ជុងស៊ូ បានចេញទៅវិញបាត់នោះ ។
" ដល់ហើយ! នៅមិនឆ្ងាយគ្នាប៉ុន្មានផង "
«អរ...ចឹងហេស?» ជុងហ្គុក តបវិញសម្លេងបង្ហាញ ច្បាស់ណាស់ថានាយកំពុងតែអៀន ។
" មែនហើយ! តើលោកកំពុងធ្វើអី? " ថេហ្យុង ញញឹមខ្ចឹប
«អត់មានធ្វើអីទេ! តើខ្ញុំរំខានឯងដែរទេ?»
" អត់ទេ.... "
" Doctor Kim មានភ្ញៀវចាស៎ "
" អោយគេចូលមក!! "
" ចាស៎ " ហានិ អញ្ចើញភ្ញៀវអោយចូលមកវាជាតួនាទីរបស់នាង ។
" ប៉ុណ្ណឹងសិនហើយណាខ្ញុំមានភ្ញៀវ " ថេហ្យុង ដាក់ ទូរសព្ទចុះ
" សួរស្តី ដុកទ័រគីម! " សម្លេងធំមាំបន្លឺឡើង រាងតូច ក៏ងើបមុខមើលព្រោះតែសម្លេងនោះជា....
" Aww បងប្រុស! " ថេហ្យុង ងើបឈរញញឹមទៅកាន់អ្នកជាបង ។
" ដុកទ័រគីម ខ្ញុំចង់ចាក់មុខ " នាយជាបងនិយាយឡើង ។
" អោយស្រីបង ចាក់ទៅ " ថេហ្យុង ( សើច )
" ស្រីមានអីចាក់? ប្រុសទើបមានកន្លែងចាក់ "
" យ៉ា...ជុង ហូស៊ុល បងសម្អុយមើលនិយាយស្អីអត់អនាម័យណាស់ "
" Aww អ្នកណានាំ? "
" មិនដឹង!! តែថា...បងមកពីកាល? "
" មួយអាទិត្យហើយក៏មករកឯងរាល់ថ្ងៃដែរ ដុកទ័រ ស្អីមិនដែលនៅប្រចាំកន្លែង? "
" បងអង្គុយសិនមក ហានិ តើ បេន ទៅណា? "
" គេនៅក្រៅ! "
" នេះយកវាទៅអោយ បេន អោយគេទិញតាមក្រដាសនេះហើយយកទៅទុកនៅ Apartment ខ្ញុំផង "
" ចា៎! ប៉ុន្តែទុកឯណាដុកទ័រ? "
" ចុចកណ្តឹងទៅនិងមានមនុស្សនៅចាំយកហើយ រួចចាក់ទឹកមកមួយកែវផង "
" ចាស៎ "
" អ្នកណានៅជាមួយឯង? "
" គ្មានទេ "
" កុហក! ឆាប់ប្រាប់ភ្លាម ឯងលាក់ប្រុសហេស? "
" ហៃយ៉ា...គ្មានទេ! គឺជាអ្នកស្គាល់ប៉ុណ្ណោះ "
" មនុស្សប្រុស? "
" ហឹម! " ថេហ្យុង ងក់ក្បាលបញ្ជាក់ ។
" នៅជាមួយគ្នា? "
" បន្ទប់គេង ២តើ! "
" ទុកចិត្តបានឬអត់? យ៉ាងណាក៏ឯង... "
" គេមិនមែនប្រភេទនោះៗទេបងកុំបារម្ភ "
" បងនៅតែបានរម្ភ! បើស្រីមិនអីទេ តែជាប្រុសបង បារម្ភខ្លាចឯងទៅលូកលាន់កូនប្រុសគេ "
" អាបងឆ្គួត! "
" និយាយលេងទេ! បងដឹងថាកូនខ្លារបស់បងជាក្មេង កំណាញ់ខ្លួន ថ្នាក់បងជាបងប្រុសសូម្បីសាច់ភ្លៅឯង បងមិនដែលឃើញផង "
" ដឹងបែបនិងល្អហើយ "
" អ្នកមីងថានឹកឯងណាស់ ពេលណាឯងទៅលេង គាត់? "
" ហេតុអីគាត់មិនមកលេងកូរ៉េ? "
" Aww ឯងជាកូនត្រូវចាំម៉ាក់មកលេងឯងហេស? "
" ខ្ញុំមិនចង់ទៅទីនោះ ខ្ញុំមិនចូលចិត្ត ចននី នីឈូលសាន់ កូនចុងរបស់ម៉ាក់នោះទេបងក៏ដឹងខ្សែរភ្នែកគេមើល មកខ្ញុំ... "
" ព្រោះឯងស្អាត! ប៉ុន្តែលឺថាក្មេងនោះមានសង្សារ ហើយតើ! "
" តាមមើលទោះមានតែក៏មានក្រៅបន្ថែម! "
" លោកពូ ឆាលហ្វ ច្បាស់ជាការពារឯង! គាត់ ស្រលាញ់ឯងដូចកូនរបស់គាត់ដែរ "
" ហ៊ើយ...ចាំមើលចុងខែក្រោយខ្ញុំនិងទៅយ៉ាងណា ជាខួបកំណើតម៉ាក់ដែរ "
" បងច្បាស់ជាទៅជាមួយឯងដែរ "
" សុំអនុញាតិដុកទ័រចាស៎! មានមនុស្សចង់ជួប! "
" អ្នកណាគេ? "
" ចឹងបងទៅវិញសិនហើយ ថ្ងៃក្រោយបងមកទៀតណា "
" តាមសម្រួល " ថេហ្យុង ញញឹមលាទៅកាន់បង ប្រុសរបស់ខ្លួនជាបងជីដូនមួយម៉ាក់របស់ ហូស៊ុក ជា បងស្រីម៉ាក់របស់ ថេហ្យុង ។
" ហានិ មុននេះឯងថាអ្នកណាមករកហេស? អោយគេចាំ បន្តិចសិនទៅ "
" ចាស៎ ដុកទ័រ " ហានិ ចេញទៅប្រាប់គេវិញ ថេហ្យុង លើកទូរសព្ទ Call ទៅ ជុងហ្គុក អោយចេញមកទទួលរបស់ដែល បេន ទៅទិញមុននេះគឺជាបន្លែសាច់សម្រាប់ធ្វើម្ហូបព្រោះក្នុងទូរទឹកកកអស់ហើយ ។ ដោយសារ ជុងហ្គុក អាចឃាត់ខ្លួនឯង រឿងញាំបានច្រើនទើប ថេហ្យុង រកអីដាក់ទូរទឹកកក វិញ ។ ខណៈដែលរងចាំ ជុងហ្គុក ទទួលទូរសព្ទនោះគឺ ហានិ រត់ចូលមកវិញ ។
" ចាំបន្តិចសិនលោក " នាងឃាត់កំពុងឃាត់គេ ។
" មកដល់ទៅហើយសុំចូលតែម្តង "
" លោក...." ហានិ ឃាត់មិនជាប់
" ដុកទ័រចា៎ស...គឺ "
" ប្រាប់អោយចាំបន្តិចនោះអី "
" គឺខ្ញុំឃាត់ហើយ "
" គឺបងទេ " នាយកម្លោះចូលមក
" សូ.....អឺ...ហាឡូ ជុង...អឺ...បងសម្លាញ់!! ហានិ នាងចេញទៅចុះ "
" ចាស៎ ដុកទ័រ " ហានិ ចេញទៅវិញ ចំណែក ថេហ្យុង នៅឈរនិយាយទូរសព្ទជាមួយ ជុងហ្គុក សិន សូជុន ចូលមកអង្គុយកៅអីទល់មុខ និងគេខណៈគេនៅឈរម្ខាងសិននោះ ។
«ថដហ្យុង តើឯងយ៉ាងម៉េចហ្នឹង? "
" អូនបានអោយ បេន ទិញគ្រឿងទេសសម្រាប់ធ្វើ ម្ហូបទុកអោយហើយ ប្រហែលបន្តិចទៀតទៅដល់ បងជួយបើកទ្វារអោយគេផង "
«អរ...ដឹងហើយ! ប៉ុន្តែឯង....»
" អូនមិនបានទៅញាំបាយថ្ងៃទេអូនរវល់ អូន Call ទៅប្រាប់តែប៉ុណ្ណឹងទេ "
«អូ៎...អរគុណណាស់» ជុងហ្គុក ក៏ដាក់ទូរសព្ទចុះ ថេហ្យុង ក៏ដើរមកអង្គុយមុខនាយ ។
" លោកមានការអី? " ថេហ្យុង កំពុងសម្រួលអារម្មណ៍គេដូចមិនសូវភ័យក្រោយបាននិយាយជា មួយ ជុងហ្គុក ហើយ ។
" គឺបងមកប្រាប់ថាស្អែកមកទៅវិញហើយ "
" ទាក់ទងអីនិងខ្ញុំ? "
" បងដឹងថា ថេហ៍ នៅនឹកបង! ខ្សែរភ្នែកអូនបញ្ជាក់ ច្បាស់ណាស់ "
" នឹកលោក? នឹកធ្វើអី? ពេលនេះក្នុងខួរក្បាលខ្ញុំមាន តែសង្សាររបស់ខ្ញុំទេ ហើយរវាងយើងមិនស្និតស្នាលដល់លោកអាចហៅខ្ញុំបែបនេះដែរ "
" បងចង់ហៅបែបនេះ "
" គ្មានអីសំខាន់លោកអាចទៅវិញបានហើយ "
" ថេហ៍ គឺបង... "
" ចង់អង្គុយទីនេះដល់ម៉ោងបិទក៏បាន! ខ្ញុំត្រូវទៅ ហើយព្រោះរវល់មិនបានទំនេរអោយអ្នកណាមក អង្គុយមើលមុខនោះទេ " ថេហ្ហុង បញ្ចប់មួយ ប្រយោគរួចក៏ងើបដើរចេញពីទីនេះ គេមិនចង់លឺ សម្លេងមិនចង់ឃើញមុខនាយនោះទេ ថេហ្យុង បាន ដើរចេញមកឆ្លងផ្លូវចូលទៅហាងកាហ្វេរដែល នៅទល់មុខគ្លីនិចជាហាងបងប្រុសរបស់គេ។ គេអង្គុយសង្ងំក្នុងហាងរហូត សូជុន ទៅវិញទើបគេត្រលប់មកគ្លីនិចរបស់គេវិញ ។
" បងប្រុសកាហ្វេរ ២កែវមក "
" របស់ ហានិ និង បេន មែនទេ? " ជីន នេះជាថ្លៃរបស់ ថេហ្យុង ។
" បាទ "
" សូមចាំបន្តិច "
" ចុះអាល្អិត គីម សាន់នូ ទៅណាហើយ? "
" ទៅក្រៅជាមួយប៉ាធំគេហើយ "
" អរ..." ថេហ្យុថ ឈរនិយាយគ្នាជាមួយ ជីន បន្តិចទើបមកវិញ ។

SKIP

យប់ទៅហើយម៉ោងប្រហែល ៧ជាងដែរ ថេហ្យុង បានត្រលប់មកផ្ទះវិញ គេបានឈៀង ចូល ម៉ាតទិញសូជូខ្លះមកផឹកព្រោះអារម្មណ៍មិនល្អ យប់មិញគេក៏ផឹកមួយកែវដែរ មួយកែវប៉ុណ្ណោះព្រោះមិនពូកែផឹកនោះទេ ។
ជុងហ្គុក មកពីហាត់ប្រាណវិញមកដល់បន្ទប់ ក៏ទៅសម្អាតខ្លួនរួចមកអង្គុយមើល TV រងចាំ ថេហ្យុង ព្រោះមុននេះគេ Call មកប្រាប់ថាគេនិងទិញអីមកញាំមិនអោយនាយធ្វើម្ហូបនោះទេ ។
[ជួបជាមួយកិច្ចសម្ភាសន៍រវាងលោក ខាង ហ៊ុនជីន និងសង្សារដែលទើបបង្ហាញខ្លួនមួយរយៈពេលថ្មីៗចុង ក្រោយមកនេះ]
*លឺមកថាអ្នកនាងធ្លាប់មានស្វាមីហើយមែនទេ?
*ចា៎ពិតមែន ប៉ុន្តែពួកយើងលែងលះគ្នាហើយ
*ពិតដែរទេថាអតិតស្វាមីអ្នកនាងជាលោក ចន ជុងហ្គុក អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនទឹកអប់ JJK កូនប្រុស ម្ចាស់សម្ពន្ធ័ J-GROUP នោះតើមែនដែរទេ?
*ទទួលដំណឹងមិនច្បាស់មួយថាគាត់បានស្លាប់បាត់ ទៅហើយតើមែនទេអ្នកនាង?
*ស្វាមីចាស់ស្លាប់ទើបបានមួយខែក៏មានសង្សារថ្មី ទៅហើយហេសអ្នកនាង?
*មែនហើយៗ សូមជួយបលស្រាយផង
*ចា៎...តាមពិតទៅពួកយើងលែងលះគ្នាជាង ៣ខែមក ហើយបើមិនជឿទេខ្ញុំយកខិលិតលែងលះមកបញ្ជាក់បាន ចំណែករឿងខ្ញុំទាក់ទងគេនិង ហ៊ុនជីន ព្រោះគាត់ចិត្តស្មោះទើបបើកបង្ហាញភ្លាមៗ បែបនេះ ។ ចប់សម្តីរបស់នាងតូចអតិតភរិយា ជុងហ្គុក ស្ទើធ្លាក់ថ្លើមដល់ដី មិននឹកស្មានថាខ្លួនជាអាវែកយូរ យ៉ាងនេះសោះ ។ កម្លាំងដែលធ្លាប់មាន កម្លាំងចិត្តហាត់ប្រាណដើម្បីនាងក៏រលាយអស់នៅពេលនេះ ។ តើនាយខំដើម្បីអ្នកណាទៀត?
" លោក! ខ្ញុំមកវិញហើយ " ថេហ្យយង ចូលមក សម្លឹងរកមើល ជុងហ្គុក នាយកំពុងអង្គុយមុខ TV មើលពត៌មានដែលបានចុះផ្សាយជាមួយដៃក្តាប់តេឡេស្ទើតែបែកទៅហើយ ។
" លោក! "
" ថេហ្យុង " ជុងហ្គុក បែរមកជាមួយទឹកមុខ សោកសៅ ។
" ផឹកជាមួយគ្នាទេ? " ថេហ្យុង ញញឹមនិងលើក ស្រាមកបង្ហាញក្រោយឃើញរូបអតិតភរិយារបស់ ជុងហ្គុក ក្នុង TV គេបានស្គាល់នាងព្រោះតែ ជុងហ្គុក បានប្រាប់គេរួចហើយ ជុងហ្គុក ញញឹមដាក់គេបន្តិចនិងងើបមករកគេ ទោះឈឺចាប់ ប៉ុណ្ណាក៏ចិត្តនាយបញ្ជារមកថាត្រូវតែញញឹមទទួល ថេហ្យុង សិនដែរ ។

To be continue....