💘បេះដូងប្តូរម្ចាស់💘(ចប់)

💘បេះដូងប្តូរម្ចាស់💘 ភាគទី 09

     SKIP

       តុទាបកម្ពស់សាឡុងដែលសូជូរប៉ុន្មានដបនៅ លើតុ ថេហ្យុង និង ជុងហ្គុក អង្គុយជាប់គ្នាអង្គុយផ្ទាល់និងការ៉ូផឹកស្រានិងនិយាយគ្នាលេងខ្លះៗ ផងមិនមែនផឹកដើម្បីអោយស្រវឹងគ្រាន់តែផឹកលេងៗកំដរអារម្មណ៍ប៉ុណ្ណោះ ។
" មួយកែវប៉ុណ្ណោះឯងក្រហមមុខទៅហើយ "
" ខ្ញុំមិនពូកែផឹកនោះទេ "
" អញ្ចឹងមកបបួលខ្ញុំផឹក? "
" ព្រោះឃើញលោក...លោកច្បាស់ជាខូចចិត្តហើយតើត្រូវទេ? បើខូចចិត្តផឹកបន្តិចបន្តួចមិនអីនោះទេ "
" ដឹងមុនហេស? "
" មែនហើយដឹងមុនបានយ៉ាងមិច? ហុឹម... " ថេហ្យុង  អកមួយកែវទៀត ជុងហ្គុក ក៏លើកតាមដែរ ។
" ខ្ញុំអាចដឹង! "
" លោក!! តើឈឺចាប់ណាស់មែនទេ? "
" ខ្ញុំគិតថាកំដរឯងផឹកនៅយប់នេះ បន្ទាប់មកខ្ញុំនិង ត្រលប់ទៅកន្លែងរបស់ខ្ញុំវិញហើយ "
" ហេតុអី? ខំមកជាមួយខែហើយ រូបរាងលោកក៏ប្រែ ច្រើនដែរ នៅតែបន្តិចទៀត តែបន្តិចទៀតលោក និងក្លាយជាបុរសសង្ហារជាងគេខ្ញុំហ៊ានធានា "
" ស្អាតដើម្បីអី? ប្រពន្ធខ្ញុំ...អត់ទេ! អតិតប្រពន្ធខ្ញុំ ប្រកាសក្តែងៗជាសាធារណៈថាលែងលះនិងខ្ញុំកាល ពី ៣ខែមុន...គ្រាន់តែសុីញ៉េរចែកភាគហ៊ុនអោយនាង ភ្លាមនាងក៏ហុចលិខិតលែងលះអោយភ្លែត ចំជាល្ងង់ណាស់ ហើយពេលនេះខ្ញុំក៏មិនដឹងថាយកភាពស្រស់ស្អាតនៅផ្គាប់ចិត្តអ្នកណាទៀតដែរ "
" មើលទៅមនុស្សលោក...ខកចិត្តច្រើនដងនិងមនុស្សស្រី! មនុស្សលោកមិនពូកែរឿងស្នេហាដូច ការងារទេ...ខ្ញុំចង់បានន័យថាលោកដើរមិនទាន់ សម័យនេះនៅឡើយ...តើលោក...ពិតជាចង់អោយ នាងយករបស់លោកទៅសោយសុខមែនហេស? "
" ចង់បានន័យថាមិច? "
" ស្តាប់លោកនិយាយក៏អាចស្មានដឹង! នាង!! ស្មគ្រ័ ចិត្តរៀបការជាមួយលោក ទ្រាំអស់ ២ឆ្នាំ នាងមិនអោយលោកប៉ះពាល់ នាងរៀបចំគម្រោងបោក ប្រាស់លោកតាំងពីដំបូង យល់ថាព្រមរៀបការជា មួយមនុស្សប្រុសរូបរាងអាក្រក់ម្នាក់ដើម្បីផល ប្រយោជន៍ ភាគហ៊ុនដែលបានទៅទោះមិនធំតែវា ធ្វើអោយនាងសុខស្រួលបានដែរមិនចឹង? តើលោក ចង់អោយនាងបោកទៅហើយក៏ទៅចឹងហេស? លោក!! គួរតែយកអ្វីគ្រប់យ៉ាងពីនាងមកវិញ កន្លងមកតើនាងនិងគ្រួសារនាងធ្វើអីដាក់លោកខ្លះ? លោកមិនចាំលោកមិនឈឺលោក...មិនចេះខឹងគំគួន ទេឬ? លោក...គួរតែយកភាពស្រស់ស្អាតដែល លោកខំប្រឹងកន្លងមកទៅសងសឹក ! យកអ្វីៗរបស់ លោកមកវិញ... មនុស្សស្រីដូចជានាងមិនសាកសម ទទួលបានអ្វីទាំងអស់រួមទាំងស្នេហាពិតប្រាកដ " ថេហ្យុង អង្គុយនិយាយចាក់ខួរក្បាល ជុងហ្គុក បំផុសគំនិតអោយនាយបន្តយករូបរាងស្រស់ស្អាត មួយសងសឹកនិងការឈឺចាប់ដូចខ្លួនពេលនេះដែរ កំពុងស្រស់ស្អាត អតិតសង្សារតាមតត្រុកបែបនេះ គេរងចាំតែថ្ងៃធ្វើអោយ សូជុន ចុកចាប់តែប៉ុណ្ណោះ ។
" មែន!! នាងបោកប្រាស់ខ្ញុំអស់ ២ឆ្នាំតើគួរតែទុកអោយនាងសោយសុខបានយ៉ងមិច? មនុស្សដូចនាង គួរតែទទួលបានការតបស្នងមួយដែលសាកសមនិង នាងនិងគ្រួសារនាង! "
" ប្រាកដណាស់! ជល់កែវ " ថេហ្យុង ទល់កែវនិង នាយលើកអកមួយកែវទៀត ។ (ដោយសារជាតិសូរ៉ា ធ្វើអោយ ថេហ្យុង ហ៊ាននិយាយពាក្យចាក់រុកគេបែបនេះ)
" ឯងមិនពូកែផឹកទេ! កុំផឹកច្រើនពេក "
" នៅផ្ទះតើលោក! មិនបានបើកបរឯណា? បើស្រវឹងគេងត្រង់និងក៏បាន "
" ខូចចិត្តហេស? "
" ហ៊ើយ...លោក! " ថេហ្យុង បែរមុខចេញពីនាយ ទោះចង់និយាយបន្លំប៉ុណ្ណា ជុងហ្គុក នៅតែមិនភ្លេចសួរនាំខ្លួនទៀត ។
" ឯងក៏ធ្វើមិនខ្វល់ពីគេទៅ! ទ្រឹស្តីដាក់ខ្ញុំសម្បើមណាស់តែមើលខ្លួនឯងចុះ...កំពុងខូចចិត្ត...តើខ្ញុំគួរធ្វើ ម៉េចដើម្បីអោយឯងមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយ? "
" លោក!! ព្រឹកមិញលោកនិយាយថាលោកនិងជួយ ខ្ញុំបំភ្លេចគេមែនទេ? "
" មែន! តើឯងចង់អោយខ្ញុំធ្វើម៉េច? " ជុងហ្គុក សួរ បែបប្រាកដប្រជា ថេហ្យុង អោនមកជិតៗនិងមុខ របស់នាយរួចនិយាយឡើងតិចៗ
" ពួកយើងមានអីៗជាមួយគ្នាទៅ "
" ថេហ្យុង ឯងស្រវឹងហើយ..." ជុងហ្គុក ក្រហមមុខ ភ្លាមៗ ពេលលឺប្រយោគនេះ ។
" ទេ!! ខ្ញុំអត់បានស្រវឹង ស្មារតីខ្ញុំនៅទាំងអស់... លោកហៅខ្ញុំថា ថេហ៍...ធ្វើវាជាមួយខ្ញុំ ធ្វើអោយខ្ញុំអាចបំភ្លេចគេចាប់ពីយប់នេះទៅបានទេ? "
" បើពិតជាអាចអោយឯងបំភ្លេចការឈឺចាប់មួយនោះបាន...ខ្ញុំព្រមគ្រប់យ៉ាង...តែឯងកុំស្តាយក្រោយ នៅថ្ងៃស្អែក "
" ខ្ញុំច្បាស់ជាចាំបានថាខ្ញុំជាអ្នកសុំលោកបំពេញតណ្ហាមួយនេះ " ថេហ្យុង និយាយចប់ទាញមុខ ជុងហ្គុក មកថើបលើបបបូរមាត់នាយ មិនមែនជា ការថើបបែបស្រទន់ដូចកាលពីព្រឹកមិញនោះទេ តែ ជាការបឺតជញ្ជាក់មាត់ខ្លាំងៗ នាយក៏បានថើបតបវិញ យ៉ាងពេញចិត្ត អណ្តាតលូកចូលក្រអូមមាត់ ប្រលែងគ្នាជាលើដំបូងដុតអារម្មណ៍អោយក្តៅឡើង ជាងជាតិស្រារនៅក្នុងខ្លួនគេទាំង ២ទៅទៀត ។
ធម្មតា ថេហ្យុង ជាមនុស្សកំណាញ់ខ្លួនណាស់ ទោះស្រវឹងក៏គេមិនដែល សូជុន ប៉ះដែរ ប៉ុន្តែហេតុអី គេព្រមជាមួយ ជុងហ្គុក គេក៏មិនដឹងដូចគ្នាហេតុអី គេត្រូវកានាយបែបនេះ ។
     ជុងហ្គុក ផ្តេកខ្លួន ថេហ្យុង តិចៗទៅលើការ៉ូ និងតាមទៅនេបនិត្យបបូរមាត់តូចច្រមិចនោះមិនចង់ ឃ្លាត នាយថើបអូសកាត់លើថ្ពាល់ចុះមកកញ្ចឹង ក សាច់ក្រអូបប្រហើរពង្វក់អោយចង់តែនេបនិត្យថ្នាក់ ថ្នម រាងតូចងើយឡើងបង្កើតភាពងាយស្រួលដល់ រាងក្រាសឈ្មុលថើបបោះត្រាតូចៗលើសាច់របស់ ខ្លួន ។
" អឹស...ហឹម..." ថេហ្យុង បន្លឺសម្លេងពិរោះចេញ មកពេលមានអារម្មណ៍ថាឈឺស្រកៀរត្រង់កន្លែងដែល ជុងហ្គុក បឺតដល់ជាំក្រហមនោះ ។ នាយ បញ្ឈប់សកម្មភាពងើបបញ្ឈរខ្លួនដោះអាវយឺតទំហំ ធំនៅនិងខ្លួនចេញបង្ហាញអោយ ថេហ្យុង ឃើញ រាងកាយតូចក្បាលពោះតិចៗរបស់នាយ ។
" លោក..." ថេហ្យុង មិនចង់ជឿននិងភ្នែកក៏ព្រោះ តែនាយពាក់តែអាវធំៗមករហូត ។
" ដោះអាវទៅ " ជុងហ្គុក ប្រាប់រាងតូចរួចនាយក៏ ងើបទាញខោរបស់ខ្លួនចេញនៅសល់ខោតូចបិត បាំងភាពរឹងមាំរបស់នាយប៉ុណ្ណោះ ។ រាងតូចងើប អង្គុយដោះអាវរបស់ខ្លួនចេញនិងខោរបស់គេដូចគ្នា ជុងហ្គុក លើករាងតូចឡើងដាក់លើសាឡុងនិង ប្រញាប់ឡើងមកទ្រោមបឺតសាច់បបូរមាត់រាងតូច សាជាថ្មី ថេហ្យុង ក្រសោបអង្អែលកញ្ចឹងករនិង សក់រលាស់របស់នាយតាមអារម្មណ៍ពុះកញ្ច្រោល ។ ជុងហ្គុក ថើបបំបោសអង្អែលរាងកាយប្រដេញចុះ មកនេបនិត្យចុងស្រួចទាំងសងខាងរបស់គេវិញម្តង ។
" អ្ហឹស... " ថេហ្យុង ពើងទ្រូងបន្ថែមដៃម្ខាងក្រសោបក្បាលរាងក្រាសដែលកំពុងញ៉ក់ញីលើខ្លួន អង្អែលសក់រលោងរាងក្រាសតាមអារម្មណ៍កំពុង អណ្តែតឡើងតាមការថ្នាក់ថ្នម ។
" អឹម...ជុងហ្គុក...បាន...បានហើយ " ថេហ្យុង ឃាត់តែ ជុងហ្គុក ក៏ប្តូរមកថើបសព្វរាងកាយគ្មានចន្លោះ រាងតូចទ្រាំលែងបានជាមួយការបំបោះអង្អែលរបស់រាងក្រាស ខួរក្បាលគេទទេស្អាត ពេលនេះក្នុងខ្លួនគឺត្រូវការប្រុសម្នាក់នេះមកបំពេញអ្វីដែលគេកំពុងត្រូវការ ។ ជុងហ្គុក ថើបប្រដេញចុះ កាត់ក្បាលពោះមានសាច់តិចៗដៃរ៉ាវស្រវាទាញខោ តូចបិតបាំងចេញពីរាងកាយរបស់ ថេហ្យុង បង្ហាញ អោយឃើញ រាងកាយល្អឥតខ្ចោះចំពោះមុខនាយ ពេញៗភ្នែក ។
" ឯងស្អាតណាស់... " ជុងហ្គុក សឹងតែផ្ទុះភ្លើងចេញពីក្នុងខ្លួនទៅហើយ មើលចុះរាងកាយល្អសែន ល្អដៃជើងស្រលូន ចង្កេះតូចត្រគាកធំ សាច់វិញម៉ត់ ហើយក្រអូបបើនិយាយពីសម្បុរ ជុងហ្គុក សរជាង តែ ថេហ្យុង គឺទាក់ទាញខ្លាំងពេកហើយ ។
" អា៎... " ថេហ្យុង ស្រែកឡើងពេល ជុងហ្គុក អោនទៅចន្លោះជើងរបស់គេប្រើមាត់ប្រលែងជាមួយ ** របស់គេ ។
" អឺស...ជុង... " ថេហ្យុថ  បោចសក់របស់ ជុងហ្គុក ព្រោះតែស្រៀវស្រើបខ្លាំងពេក នាយនៅបន្តអោនងើបៗ ញាប់ឡើងៗរហូតដល់គោលដៅដំបូងរបស់ នាយតូច គេបានបញ្ចេញ**** ចេញមក ។ ជុងហ្គុក ងើបទាញខោរបស់ខ្លួនចេញ ព្រោះទ្រាំលែងបាន ភាពរឹងមាំរបស់នាយខឹងឡើង ចង់ផ្ទុះទៅហើយ នាយបញ្ចេញវាមកសាប់បន្ថែមតិចៗរួចអោនទៅថើប ថេហ្យុង ម្តងទៀតដើម្បីទាញចំណងនាយតូចសារថ្មី តាមជំនាញដែលនាយមាន ។
" ដល់ពេលហើយ...ត្រៀមណា...វាអាចនិងឈឺព្រោះជាលើកដំបូង " ជុងហ្គុក ស្រដីឡើង ស្រទន់សម្លឹងមុខគេអោយជឿជាក់លើនាយ ។
" ខ្ញុំដឹងថាវាឈឺខ្លាំងជាងឈឺចាប់ក្នុងចិត្ត...ប៉ុន្តែមិនអាច ឈប់បានទេ "
" ខ្ញុំដាក់ចូលហើយ " ជុងហ្គុក ថាហើយក៏ស៊កភាព រឹងមាំរបស់ខ្លួនចូលទៅផ្លូវតូចចង្អៀតរបស់គេ ។
" អឹស...ជុងហ្គុក អាក៎...ឈឺ...ឈប់សិន!! " ថេហ្យុង  ឃាត់ ជុងហ្គុក ផ្អាកដំណើរមកអោនថើបបំបោះ អង្អែលរាងតូចសារជាថ្មី ។
" ហឹម...យ៉ាងមិចហើយ? " ជុងហ្គុម អង្អែលក្បាលនាយតូចតិចៗ
" ឈឺ..." ថេហ្យុង ក្រវីក្បាលនៅមានទឹកភ្នែកនៅកន្ទុយភ្នែកទៀតផង ។
" ចឹងទ្រាំទៅ " ជុងហ្គុក ចាប់ផ្តើមធ្វើចលនា ព្រោះទ្រាំទៀតលែងបានហើយ ។
" អាស...ហុិក..ហុិក...យឺតៗសិនទៅ ជុងហ្គុក " ថេហ្យុង ចាប់ផ្តើមហូរទឹកភ្នែកព្រោះតែការឈឺចាប់ដែលកំពុងវាយលុក ។
" បន្តិចទៀតលែងអីហើយ ថេហ៍ កុំប្រឹងពេកឯងរឹតខ្ញុំឈឺដូចគ្នា " ជុងហ្គុក និយាយលួងលោមអោន ថើបផងអុកផងរហូតអារម្មណ៍ថ្មីចូលមកដល់ ។
" អឹម..." ថេហ្យុថ ថ្ងូរក្នុងបំពង់ ក ព្រោះរាងក្រាសថើបបំបិទមាត់ ឯចង្កេះសម្រុកកាន់តែលឿនទៅៗ ។
" អា៎...អាសៗ...ជុងហ្គុក " ថេហ្យុង ថ្ងូរប្តូរសម្លេងពីឈឺចាប់មកសុខស្រួលវិញ ។
" មិនអីមែនទេ? "
" ហឹម! " ថេហ្យុង ងក់ក្បាលរលាក់ខ្លួនតាមចង្វាក់ អុករបស់ ជុងហ្គុក ។ ដឹងថារាងតូចលែងមានការឈឺចាប់ហើយ ជុងហ្គុក សម្រុកកាន់តែលឿន សម្លេងប៉ះសាច់លាន់លឺ ផ្លាប់ៗយ៉ាងរណ្តំ ភាព ស្រណុករោលរាលពេញរាងកាយរហូតដល់គោលដៅព្រមគ្នា ។
" អា៎..." ជុងហ្គុក ប្រលែងកាកសំណល់ចូលក្នុងខ្លួន របស់ ថេហ្យុង រួចទន់ខ្លួនទម្លាក់ខ្លួនលើ ថេហ្យុង ដកដង្ហើមញាប់ស្អេក ។
" ថេហ៍...ទៅរួចទេ? " នាយងើបមុខសួរ ។
" ហឹម? " ថេហ្យុង ធ្វើមុខឆ្ងល់ៗ
" ២/៣ ទឹកទៀតទៅ "
" អា៎...អត់ទេ...អឹម " ថេហ្យុង រកប្រកែកមិនបាន ព្រោះ ជុងហ្គុក ថើបបំបិតមាត់និងកម្រើកចង្កេះមួយៗ ជាមួយភាពរឹងមាំរបស់នាយនៅក្នុងនោះស្រាប់
នាយងើបពរ ថេហ្យុង ទៅក្នុងបន្ទប់ដោយមាត់ នៅជាន់គ្នាមិនលែង ។ ដល់បន្ទប់ទម្លាក់រាងតូចថ្នមៗ ទៅលើពូក នាយងើបបញ្ឈរខ្លួនលើកជើង ថេហ្យុង ម្ខាងដាក់លើស្មាដៃទប់ចង្កេះអុកផ្ទុបចូល ម្តងមួយៗកប់ៗ ធ្វើអោយ ថេហ្យុង អួលជាមួយនិង ភាពសុខ ស្រួលលាយលំគ្នាមិនយូរប៉ុន្មាន ជុងហ្គុក អុកយកៗញាប់ដូចម៉ាសុីនដេរ ចប់មួយទឹកចូលមួយទឹក ថេហ្យុង វិញដេកថ្ងូរជាមួយភាពសុខ ស្រួលដែល ជុងហ្គុក ផ្តល់អោយពេញមួយយប់ ។

ចាំមើលបាប 😒🌚🔥

To be continue