💘បេះដូងប្តូរម្ចាស់💘 ភាគទី13

8K 495 8
                                        

     SKIP

     ក្រោយពីបានអោបថើបគ្នាដើម្បីរំសាយចិត្តនឹក រួចហើយ ជុងហ្គុក បានរត់ទៅរកអាវមកពាក់ ជារបៀបអាវយឺតធំៗរបស់នាយ ដែលជួបកាល ថេហ្យុង តែងយកវាមកពាក់នោះ ។
" មើលអីមើលម៉្លេះ? ខ្ញុំក៏ចេះអៀនដែរ " ជុងហ្គុក ចោទសំណួរទៅកាន់ ថេហ្យុង ដែលគិតតែអង្គុយ មើលមុខរបស់នាយ ។
" ខ្ញុំនៅតែមិនអស់ចិត្ត...ចឹងបានមួយរយៈក្រោយនេះ ចេះតែពាក់អាវជាប់មិនដោះសូម្បីពេល... "
" ថាទុក Surprise ពេលស្អាតជាងនេះ "
" ប៉ុណ្ណឹងគឺស្រស់ស្អាត វាពិតជា Surprise ណាស់ សម្រាប់ខ្ញុំ "
" ញាំអីហើយនៅ? "
" នៅទេ! ចេញពីប្រលានយន្តហោះក៏មកទីនេះតែម្តងព្រោះនឹកអ្នកខ្លះពេក "
" ចឹង....ទៅញាំអីខាងក្រៅជាមួយគ្នា "
" ឆ្គួត! នេះម៉ោងជិត ១០ហើយណា "
" យប់ជ្រៅមិនស្ងាត់ឯណា ថ្មាលនេះសំបូរមនុស្ស ដើរលេងណាស់ ដើរលេងពេលយប់ជាមួយគ្នាម្តង ទៅ "
" មានកន្លែងណាចង់ណែរនាំទេ? "
" សម្រេចថាទៅហើយ! ខ្ញុំទៅប្តូរខោអាវសិន " ជុងហ្គុក ប្រញាប់រត់ទៅបន្ទប់ប្តូរខោអាវ ចំណែក ថេហ្យុង ក៏ Call ទៅប្រាប់ ហូស៊ុក ថាខ្លួនមកដល់វិញហើយ ។ ជុងហ្គុក រៀបចំខ្លួនរួចពួកគេក៏ចេញដំណើរទៅយប់ទៅហើយតែ ជុងហ្គុក នៅតែពាក់មួកព្រោះ តែទម្លាប់មិនចង់បង្ហាញមុខនោះ ។

ពួកគេចំណាយពេលវេលាជិត ២ម៉ោងដើរមើល នេះមើលនោះនៅពេលយប់និងមានផឹកស្រាផង ចៃដន្យដើរៗក៏ជួបគ្នាមិនគួរជួប ។
" អុ៎...ជុងហ្គុក មកខាងនេះ " ថេហ្យុង ចាប់អូសដៃ ជុងហ្គុក ទៅកៀនម្ខាងបាំងនេះបាំងនោះរងចាំគេដើរ ផុតសិន ។
" មានអីមែនទេ? "
" គឺបងប្រុសខ្ញុំ!! "
" បងប្រុស? ហេតុអីចាំបាច់គេច? "
" ខ្លាចគាត់ឃើញលោក! "
" ហៃយ៉ា...មិនអោយខ្ញុំរាក់ទាក់បងថ្លៃទេឬ? "
" បងថ្លៃហេស? ឆ្គួតណាស់ " ថេហ្យុង អៀនដើរ ទៅមុនបាត់ ។
" Aww ចឹងក៏អៀនដែរ " ជុងហ្គុក អស់សំណើច និងដើរតាមក្រោយ ។ នាយដើរទាន់ដំណើររាងតូច ហើយក៏ដាក់ដៃកៀក ករ ថេហ្យុង ដើរបណ្តើរគ្នា ដូចគូរស្នេហ៍ទម្រាំមកវិញម៉ោងជាង ១២ឯណោះ ។
" លោកងូតទឹកមុនចុះ ខ្ញុំរៀបចំឥវ៉ាន់សិន "
" Ohh Okay " ជុងហ្គុក នាយរៀបចំងូតទឹកដេកចាំ ថេហ្យុង មុនបន្ទាប់មកទើប ថេហ្យុង ងូតទឹក តាមក្រោយ ។ រាងតូចចេញពីបន្ទប់ទឹកមកជាមួយ អាវឃ្លុំព្រោះភ្លេចយកសម្លៀកបំពាក់ចូល គេកំពុងជូតសក់អោយស្ងួតសិនទើបស្លៀកពាក់តាមក្រោយ ប៉ុន្តែ!! តើបានស្លៀកពាក់ឬអត់បើនាយកម្លោះពោះម៉ាយ ម្នាក់កំពុងដេកចាំនោះបានស្ទុះងើបមករកគេទៅហើយ ។
" ថេហ៍ " ជុងហ្គុក ស៊កដៃអោបចង្កេះ ថេហ្យុង ពីក្រោយ ។
" ហឹម? " រាងឆ្ងល់បន្តិចព្រោះនាយងូត ទឹករួចយូរហើយនៅពាក់អាវឃ្លុំនៅឡើយ តែពេលនេះគេអាចទាយដឹងហើយ ។ ជុងហ្គុក បង្វែររាងតូចមកចំមុខខ្លួន ។
" តើខ្ញុំអាចហៅខ្លួនឯងថាបងបានទេ? ថេហ៍ ហៅបងថាបងណា... "
" បងហេស..? ខ្ញុំមិនទម្លាប់ "
" យ៉ាងណាបងអាយុបង ថេហ៍ ស្រាប់ហើយ! ហៅបងទៅស្និតស្នាលបន្តិច "
" តែប៉ុណ្ណឹងទេ? "
" នៅមានទៀត "
" អ្វី? "
" គឺ...សុំ..." ជុងហ្គុក ក៏លើកបីរាងតូចឡើងធ្វើអោយគេភ្ញាក់ ។
" អាយ៎...លោក! " ថេហ្យុង អោប ក ជុងហ្គុក ព្រោះខ្លាចធ្លាក់ ជុងហ្គុក ញញឹមបី ថេហ្យុង មកដាក់លើគ្រែរួចទ្រោមពីលើ ។ កែវភ្នែកកំហូចកំពុងសម្លឹងរ៉េចុះឡើងពីសាច់ទ្រូងចំហរដល់បបូរមាត់ ។
" បងសុំហើយណា "
" ចុះបើមិនព្រម? "
" រឿងព្រមមិនព្រមស្អែកចាំនិយាយ "
" Aww អឹម..." ថេហ្យុង បិទមាត់លែងបាន និយាយក្រោយបបូរមាត់របស់ ជុងហ្គុក ថើបគ្រប ពីលើបាត់ (ហ៊ានណាស់លូវ) 🌚🔥 ថេហ្យុង មិនបានប្រកែកគេលើកដៃស្រាក់ករនាយតបស្នងវិញពីផ្អែម ល្ហែម ទៅរោលរាលក្តៅពេញខ្លួនដល់លែងមានអីនៅ ជាប់រាងកាយសល់តែខ្លួនប្រាណននលគោកទាំងពីរ នាក់ ក្រោយមកសម្លេងថ្ងូតក្រលួចរណ្តំក៏បានបន្លឺឡើង យ៉ាងពិរោះដូចដូរតន្ត្រីពេញបន្ទប់ ។
(គិតខ្លួនឯងកុំអោយ Admin បាបបន្តទៀត) 😢🙏🏻

💘បេះដូងប្តូរម្ចាស់💘(ចប់)Where stories live. Discover now