The Balloon (a Dutch Love Story)

Hopfdstuk 41.2

[a/n KUNNEN WE DE 900k HALEN VOOR HET VOLGENDE HOOFDSTUK? Vote voor ja en vote voor nee] {Point of view Selena}

Mensen helpen me overeind, en schreeuwen naar me dat ik naar beneden moet gaan. Het gaat allemaal langs me heen. Het enige wat ik zie, is Jake's verbrande lichaam.
Ik hoor het bloed in mijn oren suizen als ik aan niemand in het speciaal vraag of Jake nog leeft.
Een man naast me geeft antwoord. "Ja, maar we moeten hem nú naar beneden brengen."
"E-E-En de vrouw?" stamel ik.
De man kijkt spijtig naar het hoopje gebroken botten. "Nee, ze is waarschijnlijk naar beneden gevallen. We denken dat de jongen naar beneden is gegaan, om haar op te halen, en dat er een stuk balkon op hen is gevallen."
Ik verbleek. "W-W-Wat?"
"We moeten nu écht gaan. Ik ga, en als je mee wilt moet je komen. En als je dood wil, moet je hier blijven." De man staat op en rent naar Jake. Een groep mensen hadden van truien en jassen een soort hangmat gemaakt, en Jake werd er voorzichtig in gedaan.
Met knieën gemaakt van rubber sta ik op, en wankelend loop ik naar de groep mensen heen. Tranen lopen nog steeds over mijn gezicht, maar ze drogen snel op door de hitte van de vlammen.
De mannen en vrouwen tillen Jake voorzichtig op. Voorzichtig bewegen ze naar de groep. Mijn ademhaling is gehaast, en ik kijk om naar het hoopje oude vrouw, dat als een geknakt rietje op de grond ligt. Niemand kijkt naar haar om. Ik ren naar haar toe, en val naast haar op de grond.
De felblauwe ogen van de oude vrouw zijn glazig, zonder leven. Een snik van afgrijzen ontsnapt uit mijn keel, maar ik probeer er niet aan te denken. Voorzichtig til ik mijn trillende hand op en ik sluit de oude vrouw haar ogen. Ik leg haar gebroken benen een beetje recht, en leg haar geknakte handen over elkaar op haar buik. Voorzichtig strijk ik over de zilvergrijze haren van de vrouw. "Rust zacht." Fluister ik. Het liefst had ik haar meegenomen, maar dat kan ik niet. Ik ben er niet sterk genoeg voor.
Ik sta op, en sprint naar de brandtrap. Ik ben de enige die nog bovenop het brandende gebouw staat.
Voor de laatste keer kijk ik achterom, en dan begin ik met de tocht naar beneden.
Zodra ik mijn handen op de reling leg, geef ik een gil. Door de hitte verschroeien mijn handen verschroeien bijna! Het vuur heeft de reling warm gemaakt waardoor het onmogelijk is om hem vast te pakken.
Zo snel mogelijk probeer ik naar beneden te rennen. Twee keer glijd ik bijna uit, maar ik zorg dat ik rechtop blijf staan. Mijn buik draait van de misselijkheid, en mijn voorhoofd is nat van het zweet. Telkens als mijn longen zich vullen met rook hoest ik, maar na een tijdje begint de rook naar mijn hoofd te stijgen. Spikkeltjes beginnen voor mijn ogen te dansen. Strompelend loop ik verder, totdat ik met mijn lichaam tegen iets aanbots. Het is een klein meisje, dat huilend stil staat.
Ze heeft een beer in haar hand. "Mamaaa!" roept ze. "Mamaaa!"
Ik kniel hoestend neer, naast het meisje. "Waar is mama?" vraag ik schor.
Het meisje houdt even op, en wijst dan naar beneden. "Gevallen."
Een golf misselijkheid komt opzetten. "I-Is ze, is ze over de reling gevallen?"
Het meisje schudt haar hoofd. "Bij papa."
Ik probeer haar te begrijpen, maar ik snap er niets van. "Kom, we gaan samen, oké?"
Het meisje kijkt met tranende ogen naar me op. "Ik heb au, in mijn knie." Ze wijst naar haar knie. Mijn blik glijd omlaag, en mijn adem stokt in mijn keel. In de maillot van het meisje zit een gapend gat, en er stroomt bloed uit.
"Gevallen." Zegt het meisje huilend. "Net als mama."
Met een bleek gezicht pak ik haar hand. "Kom." Zeg ik. "We gaan naar mama."
Het meisje kijkt me aan. "Tillen?"
Ik kijk in haar donkerbruine ogen, en til haar dan op. Ik probeer niet te denken aan het feit dat er nu bloed over mijn arm loopt, en ik begin naar beneden. Het meisje legt haar hoofd op mijn schouder en praat zachtjes. Het is alsof ze niet merkt dat haar leven aan een draadje hangt, en dat het draadje elk moment kan knappen.
Zo snel als mijn benen kunnen sprint ik naar beneden. Je gaat dood je gaat dood je gaat dood. Gilt een stemmetje in mijn oor. "Opgeslokt door de vlammen, verpulverd door de stenen, verstikt door de rook."
Ik ren door, terwijl het meisje in mijn oor blijft pruttelen. Warme vloeistof verspreidt zich over de huid op mijn arm, en ik huiver. Nog drie verdiepingen, en ik ben beneden.
Op de grond zie ik dat mensen naar me wijzen, en tegelijk andere mensen van de laatste treden helpen. Met flitsende ogen zoek ik Jake, maar door de chaos zie ik niets. Behalve mensen, hordes met mensen en politie- en brandweermannen en ambulance medewerkers. Hijgend leg ik de laatste meters af. Het meisje fluistert iets in mijn oor. "Ik zie mama." Zegt ze. "Ik zie papa. Ik zie engelen."
"Engelen?" weet ik te vragen.
"Ja. Overal. Ze zijn heel mooi." Het meisje kijkt met een verliefde blik om haar heen. "Wit en glinsterend."
Ik merk hoe het gezicht van het kleine kindje wit begint te worden. Mijn ogen worden groot. "Nee, luister! Ik zie mama, kijk! Ze zwaait!"
Het kleine meisje kijkt wazig op. "Mama?" zegt ze zacht. "Mama waar?"
"Daar." Zeg ik. Ik knik met mijn hoofd naar de grote menigte mensen, en ik probeer niet in paniek te raken. In plaats daarvan ren ik harder naar beneden. Mijn voeten roffelen over de treden. Nog een paar. Nog een meter. Nog een halve-

Ik val op de grond. Het meisje wordt uit mijn handen genomen, en ik word zelf ook opgepakt. "Jake.." stamel ik. "Jake..." ik probeer me los te trekken, maar de handen houden me tegen.
"Lieverd, sh, rustig, shh." Zegt een sussende en bekende stem. Met troebele ogen kijk ik op naar de eigenaar van de stem. "Mam.." stamel ik, voordat ik in een hoestbui uitbarst.
"Rustig, rustig lieverd. Shh." Hoor ik nu ook mijn vaders stem.
"Pap.." hijg ik. "Mam... Waar.. Waar is Jake?" maar voordat ik antwoord kan krijgen, wordt alles zwart.

[a/n Hii! Als je dit boek promoot op instagram/twitter , en je tagged me even in die post (twitter @//optimistzjm IG: @//sara_saartje_saar , dan volg ik he en ik geef je tips voor je boek (als je die hebt, tenminste). En als je boek heel goed is, promoot ik hem. Bij Cyzashi heb ik dat ook gedaan, en dat heeft geloof ik geholpen qua lezers 💚
vote • comment • follow]