Hoofdstuk 39.2

2.6K 293 50
                                    

[a/n ho ho ho, we made an Olaf out of snow ⛄️❄️ hebben jullie nog sneeuw gehad vandaag? Ik hou zo veel van sneeuw :)

Dit boek heeft al 870k 😳😳 Ik zou het echt geweldog vinden als ik nog vóór 2016 1 miljoen lezers zou hebben (holy moly 1000000 lezers. Stel je voor: een speech geven voor 1000000 mensen). Dus zouden jullie alsjeblieft zo veel mogelijk op dit hoofdstuk willen stemmen? Het zou echt echt echt heel veel voor me betekenen.
👉Ik ga mensen volgen die op zo'n beetje elk hoofdstuk gaan stemmen/hebben gestemd.👈 (Als je dus al op veel hoofdstukken hebt gestemd moet je het even zeggen. Wel eerlijk blijven). Alsjeblieft? 💖]

Ik kijk hem even aan, en klem dan mijn armen om zijn nek. "Wat wil je gaan doen?" vraag ik bang, als Jake naar de reling van het balkon loopt. "Je gaat toch niet springen? Waag het niet om het te doen!"
Jake schudt zijn hoofd. "maak je geen zorgen," hij hoest door de rook. "er zal je niets gebeuren, princess. Niet waar ik bij ben." In boeken of films zou de lezer of kijker nu ontroerd zuchten door dat zinnetje, maar ik kan nergens anders aan denken dan "holy shit we gaan er aan."
Ik haak mijn enkels in elkaar, en klem me strakker om Jake heen. De spieren in zijn rug bewegen, en ik zie kleine zweet druppeltjes in zijn nek. Dat hij nog niet als een of andere malloot zweet (*kuch* zoals ik *kuch*) is een wonder, want door de vlammen van het vuur en het tekort aan zuurstof heb ik het heel warm. Jake klimt heel voorzichtig en behendig over de reling van het balkon. Ik wil mijn ogen dichtknijpen, maar door de angst vergeet ik hoe ik het moet doen. Het enige wat mijn lichaam schijnt te kunnen, is zich als een paperclip vastklemmen aan Jake, zweten en mijn hart als een razende laten kloppen. Ik weet 100% zeker dat het kloppen van mijn hart door Jakes shirt te voelen is, want man.. Mijn hart gaat echt te keer. Hij gaat nog sneller dan toen ik met Fleur in een achtbaan zat. Mijn hart stopt even met kloppen als ik aan haar denk. Hoe lang is het geleden dat ik haar heb gesproken? Een week? Twee?
Ondertussen heeft Jake zich uitgerekt en begint hij bovenop de reling te klimmen. "wat doe je?!" roep ik vol angst.
"vertrouw me." hijgt Jake. "echt. Houd je ogen dicht en niet naar beneden kijken."
Beneden? Wat bedoelt hij met- holy shit. Mijn ogen staren de diepte in. Beneden staan veel auto's en ontzettend veel mensen. Ze wijzen allemaal naar boven.
Ik word duizelig bij het zien van de grond. "J-J-Jake." stotter ik.
"verdomme, ik zei toch dat je niet naar beneden moest kijken, Princess." Jake heeft zich uitgerekt naar het balkon boven ons en grijpt het plateautje vast. Het duurt even voor ik besef wat hij gaat doen. "nee!" roep ik, maar het is al te laat. We bungelen in de lucht. Ik hap naar adem. Dit kunnen wel de laatste seconden van mijn leven zijn. denk ik. Maar, als ik dood ga.. Ik slik. Dan ga ik wel dood met iemand waarvan ik hou.
Opeens hoor ik een luide kraak en dan hoor ik dat er iets naar beneden valt. Ik geef een gil. Het balkon, waar Jake en ik net op stonden, is afgebroken door het vuur.
Jake, die niets lijkt te hebben gemerkt of hij doet gewoon alsof, trekt zich met zijn armen omhoog, en schuift zijn bovenlichaam op het volgende balkon. Hoewel de rook hier al minder dik is, hangt degeur en hitte van het vuur nog duidelijk in de lucht.
"Selena?" zegt Jake schor.
"Ja?" piep ik.
"Gaat alles goed?"
"Nee." Piep ik weer.
Jake keert zijn hoofd, en kijkt me aan. "Everything is going to be alright. Don't worry, princess. I've got you. I won't let te fire catch you."
Ik probeer om te focussen op zijn Britse accent en zijn geur.
"Ik vertrouw je." Zeg ik dan heel zacht. "Ik vertrouw je. Het gaat je lukken." Er valt een stilte. Dan vraag ik: "Wat is je plan eigenlijk? Wat wil je doen als we boven zijn? Is het niet slimmer om naar beneden te gaan?"
Jake schudt zijn hoofd van nee. "Nee, kijk maar." hij wijst naar beneden, waar het ene balkon naar het andere afbreekt. Stoelen, potjes met bloemen, tafels.. alles valt met de balkons mee. "Op de een of andere manier gaat het vuur naar beneden."
"Of het is beneden gestart, in plaats van bij ons.." zeg ik dan.
Jake kijkt me aan. "Dat kan ook.. Maar, boven is er een trap naar beneden, die via de zijkant naar beneden gaat. Als we nu opschieten, dan halen we het."
"Oké." Zeg ik dan. Ik probeer dapper te glimlachen, en probeer niet aan het feit te denken dat ik op een brandende flat sta.
Er valt een stilte, waarin Jake heel even zijn lippen op de mijne drukt. Kippenvel verspreid zich over mijn lichaam. Van angst, van opluchting, van liefde.
"Jake?" zeg ik schor, en ik haal mijn lippen van de zijne. "A-Als, als we dood gaan.. D-Dan-"
"We gaan niet dood." Zegt Jake duidelijk.
"Ja maar áls-"
"Geloof me, ik laat ons niet vallen. Ik meen het!"
"Luister nou eens even!" roep ik. "Áls we dood gaan, dan moet je weten dat ik gewoon fucking veel van je hou, en dat ik dat altijd zal blijven doen. Ik zal je vast blijven houden als we vallen, ik zal je vast blijven houden als we voor de laatste keer naar adem happen, ik zal je vast blijven houden ook als ze ons uit elkaar halen. Want van binnen, blijf je bij me. En- fuck, ik hou gewoon van je. En ik mag dan wel jong zijn, maar ik wéét dat we altijd bij elkaar blijven. Zodra we veilig boven zijn dan-"
Ik word onderbroken door Jake's lippen. Vol passie drukt hij zijn lippen tegen de mijne. Vuurwerk knettert tussen ons in, en elektriciteit wordt overgebracht. Het is een aanraking van een paar seconden, maar toch is dit een van de beste die ik ooit met hem heb gehad. Als Jake zich van me wegtrekt, kijkt hij me aan. "Ik hou ook van jou. Zielsveel. Voor altijd."
Dan komt hij in actie. Nog sneller en behendiger dan de vorige keer, klimt hij op het volgende balkon. En op nog een. Ik zie dat er meer mensen op balkons staan, en wild met hun armen zwaaien. Sommige mensen kunnen van de balkons worden gehaald. Dan horen we opeens een luide gil. Een oude vrouw van een jaar of 70, staat wild met haar armen te zwaaien. Een rood oranje vlammenzee begint ook aan haar balkon te likken. Ik verstijf.
"We moeten iets doen!" roep ik boven het gegil van sirenes uit.
"Dat lukt niet! Ze is te ver weg!" roept Jake. Zijn stem klinkt vol afgrijzen.
"Jake, alsjeblieft! Ik red het hier wel, het vuur is nog redelijk op afstand. We moeten haar helpen!" roep ik. Ik voel hoe natte tranen over mijn wangen lopen.
Even twijfelt Jake, en dan zet hij me neer. Hij kust mijn voorhoofd, neus en lippen. "Ik ben binnen een seconde terug, princess. Blijf hier. Ik kom er aan."
Ik wil iets zeggen, maar Jake is alweer over de reling gestapt. Mijn hart klopt als een razende in mijn keel terwijl mijn ogen Jake's bewegingen volgen. Hij klimt behendig naar beneden, grijpt zich vast aan een balkon.. en dan stopt hij. Tussen hem en het balkon van de vrouw is een groot, gapend gat. Maar dan, zonder te aarzelen, neemt hij een aanloop en hij springt. Ik sla mijn handen voor mijn mond van schrik.
Alsof ik naar een vertraagde film kijk, zie ik hoe hij heel langzaam over het gat springt. Dan belandt hij met een knal op het balkon van de oude vrouw, die hem meteen overeind helpt. Ze beginnen met veel armbewegingen te praten, maar ik kan niet horen waar ze het over hebben door het geluid van de loeiende sirenes en het geknal van gas en weet ik veel wat. Met mijn ogen gevuld met tranen van angst kijk ik toe hoe Jake de vrouw op zijn rug helpt, zoals hij bij mij deed.
En dan gebeurt het. Het balkon tussen mij en Jake en de vrouw stort in, waardoor er een gat van 5 á 7 meter tussen ons in staat.
Ik geef een gil van angst, en kijk vol ongeloof en paniek naar Jake, wiens gezicht wit wordt. Ik probeer rustig te ademen, terwijl ik voel hoe mijn knieën het begeven, maar voordat ik op de grond kan vallen voel ik twee armen om me heen, en ik word overeind gehesen.
Ik ruk mijn ogen los van die van Jake, en kijk omhoog in de ogen van degene die me heeft opgevangen. Twee bekende ogen kijken me aan.
"Marc?!"

[a/n Ehm, Marc? Poepje van me, de laatste keer dat ik het checkte heeft Jake je half vermoord toen je aan Selena zat. Waarom en wat zou Marc gaan doen? Let me know.

Steps to become awesome:
🌴👯 Stem • volg • comment 👯🌴 ]

The Balloon (a Dutch Love Story)Where stories live. Discover now