The Balloon (a Dutch Love Story)

Hoofdstuk 21- ontsnappen

{ Sorry voor de late update }

{bedankt voor de 2K reads *lebber*}

-

{Jake}

Opeens is het doodstil in Selena's kamer. Ik klop kort op de deur. Terwijl ik tegen de deurpost leun gaat de deur open. Selena trekt me mee naar binnen. "Jullie moeten nu weg, voordat mijn ouders thuiskomen!"
"Je wat?" vraag ik.
"My parents" zegt Selena. Haar Engels is zo schattig! "Ah, right. Oké, kom Fleur, Let's go!"
"Dat gaat dus niet zomaar. Mijn ouders kunnen elk moment thuiskomen, en ik wil niet dat ze jou zien!"
Haar woorden steken me. Ben ik soms niet goed genoeg voor haar? Ze wil niet dat haar ouders me zien... "Dan gaan we via de achtertuin," brom ik een beetje. Selena kijkt me verontschuldigend aan en slaat haar armen om me heen. "Sorry Jake," zegt ze zachtjes in mijn oor. Ze drukt een kus onder mijn oor. Ik duw haar heel zacht weg. "Kom, Fleur. Dan moeten we nu gaan,"
Fleur kijkt even twijfelend van de een naar de ander. Ik glimlach vluchtig. "Oké, maar hoe wil je buiten komen?"
"Gewoon," ik haal mijn schouders op. "Via een balkon aan de achterkant van het huis,"
Fleur grijnst. "Oké, let's do it!" Ik kijk even naar Selena, die met rode wangetjes naar de grond staart. Ik til haar kin op en druk een kus op haar neus. "Dag Princess," zeg ik zacht. Selena glimlacht. "Tot.. Eh.."
"Later," vul ik haar aan, waarna ik Fleur bij haar arm pak en de kamer uit loop.
"Oké, welke kamer?" vraag ik aan het roodharige meisje als de deur achter ons dicht is gevallen.
"Laten we gewoon wat open doen!" zegt ze terwijl ze door de enorme gang loopt. Ze trekt een van de deuren open. "Muziekkamer," concludeert ze. Ik gluur even naar binnen. Holy. Drie vleugels (piano) staan in de kamer. Fleur sluit de deur en we lopen naar de volgende deur. Ik trek hem open en een gigantische keuken verschijnt. "Holy," zegt Fleur. "Ik kom hier al bijna mijn hele leven, maar deze kamer heb ik. Nog nooit gezien." we blijven even staren naar de enorm luxe keuken, met eiland en al. Fleur schiet in de lach. "Sinds wanneer hebben mensen een keuken op de tweede verdieping?"
"Sinds dat we eigenlijk beneden zijn. Shh, niet doorvertellen," zeg ik terwijl ik haal zwoel aankijk.
Fleur knipoogt naar me. "Ik zeg niets.." we sluiten de deur en botsen bijna gelijk tegen een man aan. De man is groot, en dik. Maar dat kunnen ook spieren zijn. Hij heeft en zwart pak aan en kijkt ons met een boze blik aan. "Wat doen jullie hier?" zegt hij nors.
"Wij zijn .. Vrienden van Selena," zegt Fleur. Ze steekt haar hand uit. "Ik ben Fleur," De man kijkt even naar Fleurs hand en richt zijn blik dan op mij. Fleur trekt haar hand terug en kijkt hem beledigd aan. "Tss," zegt ze.
De man reageert er niet op maar blijft mij aanstaren. "En jij?"
"Ik.. Ben Fleurs vriendje," ik trek Fleur snel naar me toe. Ik weet dat als ik zeg dat ik Selena's vriendje ben, ik lieg. Het is niet officieel en Selena wik niet dat haar ouders het weten. En normale vrienden zou niet kunnen, dus dit is de beste oplossing.
"Hu- oh.. Ja, klopt. Selena wilde hem even zien om hem te keuren," zegt Fleur.
"Maar wij moeten door. Fijn u gesproken te hebben," ik sleep Fleur met me mee, een andere kamer in. Zodra we binnen zijn draai ik de deur op slot.
"Zo," zeg ik. "Safe" ik kijk even kort de kamer in. Bij het zien van het bed en de kasten trek ik de conclusie dat we wel een logeerkamer moet zijn. Echte slaapkamers zouden veel luxer zijn, en de kamers van de 'hulpjes' zijn vast niet zó luxe.
Fleur schiet in de lach. "Wat een speknek!"
"Een wat?" vraag ik verbaasd lachend.
"Speknek," zegt Fleur. "Iemand die haast geen nek heeft door de spieren,"
"Aha. Speknek,"
Fleur schiet in de lach. "Jij zegt dat echt fucking grappig!"
"Hoe zeg ik het dan volgens jou?"
"Spack nak," giechelt ze. Ik grijns even. "Speknek."
Fleur schiet weer in de lach. "WHAHAHA!" lacht ze. "Zeg dat nog eens!"
"Speknek!" zeg ik.
Fleur ligt haast op de grond van het lachen. Ik grijns een beetje ongemakkelijk mee. Huilend van het lachen staat Fleur op. "O mijn god. Sorry," ze barst weer in lachen uit.

"Hé, kijk! Daar is een raam!" zegt Fleur en ze loopt naar het raam toe. Een wit, zacht gordijn waait door de wind naar binnen. Ik loop er naartoe en kijk door het raam Naar beneden. "Het is te ver om te springen," zegt Fleur. Jees, dat meisje durft veel! Ik kijk even naar achter. "Denk je dat deze kamer vaak wordt gebruikt?"
"Nee, wat dan?"
Ik pak het dekbed dat bovenop het grote kingsize bed ligt, en maak er kleine knoopjes in. Fleur maakt een goedkeurend geluidje. "Je wilt met dat dekbed naar beneden klimmen, neem ik aan?"
"Ja, als het net zo goed gaat in films,"
"Dat zou ik maar niet te hard zeggen. In sommige films flikkeren ze naar beneden,"
"Gelukkig is dit geen film dan," zeg ik terwijl ik naar het raam loop en naar beneden tuur. Fleur gaat naast me staan. "Oké, wie gaat eerst?"
"Ik ga wel," zeg ik terwijl ik het laken vastklem aan de verwarming. "Denk je dat dit het houdt?"
"Vast wel," zegt Fleur terwijl ze er even aan trekt. "Zo zwaar zijn we nou ook weer niet,"
"Oké, nou. Als ik naar beneden stort, zeg tegen Selena dat ik van haar-" zeg ik grijnzend. Fleur duwt me naar het raam. "Jajaja, schiet maar op! Ik heb ook huisarrest en als mijn moeder erachter kom dat ik weg ben zwaait er wat,"
Ik schiet in de lach. "Bad girl,"
Fleur maakt een pistool van haar hand en schiet in de lucht. "Zeker weten!"
Ik ga op het vensterbank zitten en pak het dekbed vast. "Tot zo," zeg ik. Fleur knikt. Ze is toch wel zenuwachtig, zie ik. Langzaam laat ik me naar beneden zakken. Hangend aan het dekbed, met mijn voeten op de knopen ga ik telkens iets naar beneden. Als ik met mijn voeten op de vast grond sta haal ik opgelucht adem. Ik wenk naar Fleur dat ze kan komen. Fleur kijkt even naar beneden. "Is het zeker weten veilig?" roept ze.
"Ik beloof het, en anders vang ik je op,"
Fleur grijnst. "Oh Romeo!" roept ze. "Dit is echt zo'n Romeo en Juliet scène!"
Ik ga op mijn knie zitten. "Oh Juliet! Kom naar beneden ik wil gaan!" zeg ik en ik sta weer op. Fleur pakt het dekbed vast en gooit haar benen over de rand van het vensterbank. Ze kijkt nog even naar beneden en klimt dan langzaam naar beneden. Alles lijkt goed te gaan, tot het moment dat de knoop waar Fleur aan hangt losschiet. Fleur geeft een gil. Ze bengelt nu nog maar aan haar handen aan het touw.
"Jake! Help!" gilt ze.
"Laat je vallen, ik vang je!" roep ik.
"Ik durf niet!" zegt ze bang.
"Vertrouw me maar. Ik laat je niet vallen!"
Fleur kijkt heel snel naar beneden. "Oké,"
"Bij drie laat je los. Één. Twéé. Drie!"
Fleur laat zich los. Meteen houd ik mijn armen open. Fleur vliegt in mijn armen, terwijl ik haar stevig vast houd. Fleur haalt opgelucht adem. Voorzichtig laat ik haar los. Als Fleur op de grond staat grijnst ze bibberig. "Dat," zegt ze met haar wijsvinger in de lucht. "Was echt een van de engste dingen ever! Thanks dat je me hebt gevangen!"
"Geen probleem," zeg ik. "Weet jij hoe we nu verder moeten?" We staren bedenkelijk naar de grote poort, helemaal in de verte.
"Selena wil niet dat haar ouders me zien," zeg ik, een tikkeltje verdrietig. Fleur legt haar hand even op m'n schouder. "Ze meende het niet hoe jij het opvatte. Ze vindt je echt leuk. Je bent de eerste jongen met wie ze een relatie heeft,"
Verwonderd kijk ik op. "Hou me niet voor de gek!"
"Ik meen het!" zegt Fleur. Ze steekt twee vingers op.
"Waarom mogen haar ouders mij niet zien?"
"Je bent te normaal voor hun, denk ik. En Selena wil graag alles goed doen,"
Dat zet me aan het denken. "Dus als ik netter ben, accepteren ze me?"
Fleur knikt. "Ik denk het wel,"
"Vertel me eens wat meer over Selena," zeg ik. "Kom, daar achter in de tuin is vast wel een achteruitgang,"
Fleur en ik lopen slenterend te tuin door. Ik steek mijn handen in mijn gebleekte jeans en luister naar Fleur, die vrolijk over haar vriendin ratelt.
"Nou, ze is echt super lief. Ze doet heel veel moeite om iemand te leren kennen. Ook al is iemand eigenlijk heel stom, Selena weet altijd wel iets positiefs over diegene te zeggen. Eigenlijk is ze nooit negatief over iemand, tenzij het echt echt echt een stom iemand is, zoals Marc. Daar is gewoon niets positiefs over te zeggen! Verder is ze niet alleen lief, ze kan ook echt geweldig piano spelen. Oh wacht, dat wist je al,"
Ik grijns even bij de herinnering, maar al gauw gaat Fleur verder. "Ze draagt altijd een jurk. Kort, lang, bruin, zwart, roze, rood, groen blauw.. Alles staat haar goed. Ik heb haar nog nooit in een broek gezien, geloof ik. Ja, één keer, op de eindmusical in groep acht, toen moest ze een jongen spelen. Haar moeder werd boos, gek! Het was zo zielig voor Selena!"
"Dat kan ik me voorstellen! Kan Selena toneelspelen?"
"Selena? En óf ze dat kan! Alleen, ze doet het niet zo vaak.. Wat best jammer is. Ze is echt geweldig!"
"En hoe is ze op school?"
"Gewoon zichzelf, ondanks dat ze mega populair is,"
"Is ze dat, dan?"
"Ja, echt enorm. Ze heeft honderden jongens achter zich aan lopen," Een steek jaloezie gaat door me heen. "Niet dat ze ooit aandacht aan hun schenkt, hoor," vervolgd Fleur haar verhaal. "Als ze überhaupt doorheeft dat er jongens zijn die verliefd op haar zijn. Hé weet je, Jake. Over twee weken hebben we een schoolfeest. Kom ook!"
"Mag dat dan? Ik zit niet op jullie school,"
"Haar ouders betalen mee aan het schoolfeest, dus ik denk dat het mag,"
"Als Selena het goed vind, kom ik,"
"Nee!" roept Fleur. "Je moet niets zeggen! Dat is juist leuk! Dan kom je op het schoolfeest en KABOEM" Fleur maakt een ontplof gebaar met haar handen. Ik grinnik. "Oké, deal!"
Zwijgend lopen we verder door de tuin. Ik tuur even tussen de bomen door. "Kijk! Daar is een muur!" Ik wijs naar een bakstenen muur aan het eind van de tuin. "Laten we daar overheen klimmen,"
"Prima,"
"Crap!" zeg ik dan. "Mijn auto staat nog voor de hoofdpoort!"
Fleur staat stil. "Ik bel Selena wel even of haar ouders thuis zijn, dan lopen we terug," ze pakt jaar mobiel en begint naar Selena te bellen. "Met Fleur!" zegt ze.
"..."
"Nee, alles is goed. Alleen zijn jou ouders al thuis?"
"..."
"Ja? Mooi, Jake heeft zijn auto nog voor staan,"
"..."
"Oh, ja, ik geef jou nummer wel aan hem,"
"..."
"Marc?! Nu? Oh crap.."
"..."
"Oké, succes! Ik ga ophangen! Succes sweetheart!"
"..."
"Ja, morgen school, blehh!"
".."
"Ja, ja. Dag, Seleen." Fleur hangt op. "Haar ouders zijn thuis,"
"En Marc is bij haar?" Ik klem mijn kiezen op elkaar.
"Eh.. Nee.." zegt Fleur maar ik kan zien dat ze liegt.
"Kom op, Fleur! Hoe lang blijft die asshole daar?"
"Heel even, hij gaat straks weg.." Ik zweer dat ik Fleur er nog iets achteraan hoorde mompelen, maar ik laat het.
"Oké, kom. Het duurt zeker nog wel even voordat we bij de auto zijn,"

-

Oké, ballonnetjes!
Weer een nieuw hoofdstuk! Zelf vind ik hem een beetje aan de saaie kant, maar ja. Willen jullie een hoofdstuk vanuit Sem? 10x ja = hoofdstuk vanuit Sem.
10x nee= geen hoofdstuk vanuit Sem