The Balloon (a Dutch Love Story)

Hoofdstuk 13- Sem&Fleur

{Fleur}

"Dus, als ik het goed begrijp gaan jij en Jake afspreken," Selena knikt blij. "Leuk he!? Het is al over twee maanden.." zegt ze.
Ik knik, "jaa! Dat wil je supergraag! Dan is het toch top!" Selena staat op en begint door de kamer te ijsberen. "Wat zou ik dan aan moeten, qua kleren dan he. Ik bedoel, niet te 'meisjesachtig' maar ook niet te jongensachtig. Wil jij me anders helpen?" Ik knik, "en waar moeten we dan afspreken? Bij mij thuis? Ik dacht het even niet! Mijn ouders maken me belachelijk. Mogen we anders bij jou afspreken, dat ik wel romantisch, stiekem afspreken. Een soort Romeo en Julia."
Ik sta op en pak Selena's handen. "Rustig," zeg ik, "keep calm, het komt goed!" Ik trek Selena mee naar mijn bed. "Just relax!" stel ik haar gerust. Als ik net naast Selena ben gaan zitten hoor ik een vreemd geluid. "Tuut-tuut-tuut!" Ik loop naar het raam en kijk naar buiten. Er staat een limousine. "Seleen!" roep ik, "er is iemand voor je!" Selena loopt naar me toe en kijkt naar buiten. "Ahw!" roept ze, "ik moet naar huis!" Ik trek een pruillip. Selena geeft me een knuffel en loopt de kamer uit. "Bye!" roept ze nog.
"Doei!" roep ik terug. Ik ga op mijn bed liggen en pak mijn mobiel. "Kun je afspreken? xx" whatsapp ik Sem. Al snel krijg ik antwoord: "met jou altijd, schoonheid! ;) xx"
Ik word knalrood. Sem noemde me schoonheid! Dan hoor ik weer een pling geluidje uit mijn mobiel komen. Weer een whatsappje van Sem "Ik moet je spreken" staat er. Geen 'xx'jes? Ik frons even. Waarover wil Sem me spreken? Heeft hij gemerkt dat ik tot over mijn oren verliefd op hem ben?
Mijn hart begint te bonzen. Ik heb nog zo tegen mezelf gezegd: doe het nou niet! Word verliefd op een ander! Niet op één van je beste vrienden! Ik ken Sem pas een paar weken, maar het voelt zo goed bij hem! We kunnen over alles praten. Ik kan bij hem huilen en lachen. Bij hem kan ik mezelf zijn. Ik ren snel naar beneden. "Mam ik ben naar Sem!"
Ik wacht even op mijn moeder die de gang in komt gelopen. Ze veegt haar handen aan haar schort af. "Ja lieverd. Geen dingen doen die je niet wil."
Ik kijk haar boos aan. "Mam! We hebben niets." jammer genoeg. "We zijn alleen vrienden!"
Ik schiet in mijn schoenen en gris mijn huissleutel van een klein tafeltje die in de gang staat. "Ik bel wel als het later word en vijf uur."
"Prima. Veel plezier meis."
Ik doe de deur open en ren de stoep op. Ondertussen pak ik mijn mobiel en open whatsapp. "Ik kom er aan." whatsapp ik naar Sem.
Ik ren richting Sems huis, het is toch heel dichtbij. Ik ken de weg uit mijn hoofd, ik kom zo vaak bij Sem! Niet normaal. Ik kom er zelfs als hij het niet weet. Alleen Selena weet dat ik soms langs zijn huis fiets.

Hijgend kom ik bij Sems huis aan. Twijfelend kijk ik naar de bel. Ik kan nog weg gaan.. Dan gaat de deur open. Sem kijkt me twijfelend aan en geeft me dan heel snel een knuffel. "Kom" zijn stem klinkt schor. Hij kucht even. "Kom binnen."
Ik glimlach nerveus naar hem. Er is iets met hem.. Maar wat? Ik hang mijn jas aan de kapstok en we vertrekken zwijgend naar zijn kamer. Sem opent de deur en volgt na mij de kamer. Er valt een ongemakkelijke stilte. "Ga maar zitten." zegt hij zacht. Ik plof neer op zijn bed. Sem komt zenuwachtig naast me zitten. Er valt een ongemakkelijke stilte.
Na een tijdje voel ik dat Sem me aankijkt. "Ik.. Ik heb iets stoms gedaan.."
Ik kijk op en kijk in zijn mooie ogen, die me onderzoekend aankijken. "Wat dan?" vraag ik.
"Ik.. Ik ben verliefd geworden.. Op iemand.. Die.." hij zucht. "Ik vind een meisje leuk, ik ken haar nog niet zo lang.. Maar.." hij zucht.
Ik kijk snel naar de bordeauxrode geverfde muur. Ik slik een brok die in mijn keel zit weg. Hij is dus niet verliefd op mij. "Hoe is ze?" vraag ik, om niet al te stom over te komen.
"heel lief, mooi.. Erg knap." zegt Sem met een lichte trilling in zijn stem. "Alleen, ze laat niet merken of zij mij leuk vindt. Het probleem is dat.. Ze.. Ze heeft geloof ik met een ander, ze praat zoveel over andere jongens.."
Meteen vervliegt de laatste hoop die ik had. Ik ben niet mooi, en ook niet lief. En ik praat niet echt over andere jongens. Ja, alleen over mijn klasgenoten of broertjes ofzo. "Eh.. Nou.. Als ze jou ook leuk vind dan.. Dan is het goed. Ik moet gaan.. Ik.. Hoop te doen." ik sta snel op en glimlach fake naar Sem die me verward aankijkt. Snel ren ik de kamer uit, de trap af. Sem is niet op mij, hij is op een ander.. Ik had nooit verliefd op hem moeten worden! Op de een of andere manier huil ik niet. Ik ren de voordeur uit en schiet de stoep op. Ik ren de straat uit en kom hijgend tot stilstand tegen een muur in een zijstraatje. Ik zak door mijn knieën en toets met trillende handen Selena's telefoonnummer in.
"Met Selena?" Zodra ik haar stem hoor beginnen de tranen te komen.
"Seleen.. S-Sem.. Hij..hij.. Ik.." huil ik.
"Fleur!? Fleur wat is er gebeurd? Heeft Sem je iets aangedaan?" hoor ik Selena's bezorgde stem.
"N-nee! Hij... Hij.. Ander meisje.." snik ik.
"Sem heeft met een ander meisje? Fleurtje, haal rustig adem, ik kom eraan. Ik vraag Dennis of hij me naar je toe brengt. Waar ben je?"
"Kap.. Kapellaan.." Probeer ik te zeggen.
"Oké, dont move. Ik kom er aan, ja? Ik probeer om over maximaal 10 minuten bij je te zijn!"
"J-ja!" snik ik. We hangen op. Ik trek mijn benen op en leun tegen de muur. Waarom? Waarom heb ik het niet gemerkt? Waarom ben ik zo dom geweest? Waarom heb ik het niet gezien?
Ik dacht dat Sem me leuk vond.. Hij deed zo lief tegen me, en hij keek soms net iets te lang naar me, maar ja. Dat zal ik wel hebben verzonnen. Ik mag willen dat er zo'n lieve en knappe jongen naar me omkeek.
Ik hoor mijn mobiel afgaan. 'Selena Lufz' staat er. Ik neem op. "Selena?" vraag ik.
"Sorry! Sorry! Sorry Fleur! Ik kan niet weg! Marc is hier, en mijn ouders zijn zo.. Oh Fleur! Het spijt me zo!"
Ik bijt op mijn lip. " g-geeft nie-hiet.."
"Oh mijn god, Fleur! Het spijt me zo! Als ik kon was ik nu meteen naar je toegekomen! Crap, daar komt Marc aan.. Ik moet ophangen, red je het denk je?" Ik hoor dat Selena bijna moet huilen.
"J-ja, ik r-red he-t wel.. Is.. Niet z-z-zo ver van-n-n huis nu.."
"Sorry Fleur! Bel me als je thuis bent!" ik hoor een harde bonk op de achtergrond en dan een zware mannenstem.
"Ik ga, Fleur.. Succes lieffie!"
We hangen op. Ik steun op de muur achter me, en sta dan op. Mijn schaduw verschijnt op de grijze tegels van de stoep. Ik veeg een paar tranen van mijn wang. Dan hoor ik haastige voetstappen de hoek om komen. Ik kijk op en sta dan oog in oog met Sem. Zijn ogen staan gebroken. Als hij mij ziet trekt hij me meteen in een knuffel. "Fleur.." zucht hij. Ik begin te huilen.
"Sem.." snik ik.
"Ik heb je zo lang gezocht! Ik dacht dat je thuis was.."
"N-nee."
Sem duwt me heel zacht van hem af om mijn gezicht te zien. "Kom mee, we moeten praten."
We lopen stil naar zijn huis. Er zit zeker een meter tussen ons. Ik durf hem, ook al wil ik dat zo graag, niet aan te raken. Nu ik weet dat hij op een ander is durf ik het niet meer. Ik volg Sem de trap op, naar zijn kamer. Sem gebaart dat ik op zijn bed mag zitten maar ik schud mijn hoofd.
"Ik ehm.. Blijf liever staan." zeg ik schor. Sem knikt en blijft ook staan. Een ongemakkelijke stilte daalt neer.
Dan kijkt Sem me aan. "Ik.. Ik denk dat er een soort van misverstand tussen ons is.."
Ik bijt op mijn lip. Niet weer gaan huilen, Fleur, je kunt dit. Er zwemmen meer vissen in de zee.
Maar ik wil Sem! Ik wil geen andere jongen!
Ik kijk in Sems mooie, blauwe ogen. Ze kijken me onderzoekend en voorzichtig aan. Dan doet Sem een stap naar voren. De anderhalve meter die tussen ons in was, is nu gekrompen tot één meter.
"Ik.." Sem zoekt naar woorden. Dan loopt hij weer naar voren. Hij legt zijn hand op mijn wang. Zijn hand is warm. Niet zweterig warm, maar lekker warm. Hij laat zijn vingers over mijn neus gaan, terwijl hij me aankijken.
"Sem.. Beter doe je dit niet." Zeg ik zacht maar dwingend. Sem kijkt me verward aan. "Wat dan?"
"Je vindt een ander leuk, dus-" ik word onderbroken door Sems lippen, die hij op te mijne drukt.
In het begin sta ik als een standbeeld, maar dan leg ik een hand in zijn haar en de ander op zijn rug. Ik voel Sems lippen op de mijne bewegen. Sem drukt me dichter tegen zich aan.
Dan laten we allebei los. Hijgend kijken we elkaar aan.
"Jíj bent het, Fleur." zegt Sem. "Ik vind je al zolang leuk! Al vanaf het eerste moment dat ik je zag was ik verliefd op je. Je felle, groene ogen, je leuke, rode haar, je grapjes, hoe je met je mond beweegt als je praat.."
Ik staar hem sprakeloos aan.
"Alleen jij praat steeds over andere jongens en.. En je laat nooit iets merken over dat je mij misschien leuk vind" Sem kijkt me hopeloos aan. "En toen rende je net weg en ik weet het niet meer. Vind je me nou wel of niet leuk?"
Ik kijk hem sprakeloos aan. Het enige wat ik kan denken is: ja. Ja ja ja. Ja ik vind je leuk.
Maar ik zeg niets. Het enige wat ik kan doen is naar Sem kijken. Sems ogen worden met de seconden doffer. Dan zucht hij. "Het spijt me, ik had het je nooit moeten vertellen-" ik onderbreek hem door mijn armen om zijn nek te slaan en hem vol op zijn mond te zoenen. Ik laat hem gelijk weer los. "Sem, gek die je bent! Ik heb je volgens mij zo vaak laten merken dat ik je leuk vond! Al die domme blunders van mij. Sem, ik ben al sinds ik je zag voetballen verliefd op je. Praat ik echt zoveel over andere jongens?"
Sem knikt en schud gelijk zijn hoofd. "Ik vind van wel, maar ik ben gewoon jaloers, dus telkens als je het over een ander hebt dan word ik gek van jaloezie."
Ik schud lachend mijn hoofd en trek hem in een knuffel. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en snuif zijn geur op. Hm.. Aftershave.. En iets zoetigs. Sems geur.
Ik kijk op naar Sems mooie blauwe ogen. Hij kijkt terug. Dan kust hij mijn neus. Ik giechel zacht.
Dan bedenk ik me dat ik Selena nog moet bellen. Ik laat Sem voorzichtig los. Hij kijkt me onzeker aan. "Doe ik iets verkeerd?" vraagt hij.
Ik lach zacht. "Ik moet Selena bellen." stel ik hem gerust. Meteen staan Sems ogen minder onzeker. Ik bel Selena snel, en na een korte uitleg hang ik op. Sem is op zijn bed gaan zitten. Hij leunt tegen de muur, met zijn handen achter zijn hoofd en zijn benen gestrekt. Ik plof naast hem neer en kruip tegen hem aan. Sem slaat zijn arm meteen om me heen. We zwijgen. Dan haalt Sem diep adem. "Dus.."
"Dus wat?"
"Zijn we nu samen?" Sems stem klinkt onzeker. Ik haal mijn schouders op. "Weet ik niet.."
Sem trekt me dichter tegen zich aan en laat me dan los. Hij gaat zó zitten dat hij me recht aan kan kijken. "Lieve Fleur. Ik weet dat het allemaal wat rommeliger is gegaan dan het had moeten zijn, maar.. Wil je alsjeblieft mijn meisje zijn?"
Mijn mondhoeken krullen omhoog. "Ja!" zeg ik. Sem buigt zich naar voren en kust mijn lippen. Bijna meteen sla ik mijn armen om hem heen. Omdat het nogal onhandig zoent, laten Sem en ik ons vallen. Ik rol me op mijn rug en Sem komt boven me hangen. Opeens voel ik Sems tong heel zacht tegen mijn lippen aan. Ik schrik. Wat moet ik doen? Ik heb dit nog nooit gedaan! Straks doe ik iets fout! Dan knapt Sem zeker weten af.. Na nog enige twijfel doe ik mijn mond een klein stukje open. Meteen ontmoeten onze tongen elkaar. Vol passie verken ik zijn mond. Haleluja. Ik heb zoveel boeken gelezen over hoe fijn het was om te zoenen maar ik dacht altijd dat ze overdreven. Maar dit bewijst het tegendeel. Dit is.. Dit is de hemel..
Na een tijdje stopt Sem. Hij haalt zijn lippen van de mijne af en kijkt me aan met een blik die ik niet kan plaatsen.
Een beetje onzeker staar ik terug. "Deed ik het fout? Ik wist het! Ik ben ook zo' suk-" Sem onderbreekt me door zijn lippen heel zacht op mijn mond te drukken. Meer aaien. "Sst." zegt hij. "Je deed het juist geweldig. Jezus. Je weet niet wat je met me doet, Fleur."
Mijn wangen worden warm. Waarschijnlijk ben ik nu knalrood. "Je bent zo mooi als je bloost.." zegt Sem terwijl hij me grijnzend aankijkt. Daardoor bloos ik nog meer. Sem legt een hand op mijn wang. "Waarom ben je zo onzeker?"
Ik bijt op m'n lip. "Ik ben niet onzeker.."
Sem lacht. "Nee, nee. Je denkt alleen dat je alles verkeerd doet."
"Precies. Nou ja, ik denk het niet, ik weet het."
"Fleur, gek! Je bent hartstikke mooi en lief! En je zoent als de beste."
Ik steek mijn tong naar hem uit. "Gemenerd!" Sem kijkt naar mijn lippen en drukt de zijne erop. Voor we het weten belanden we van een rustige kus tot een ruige tongzoen. Ik klem me vast aan Sem. Sem glimlacht. "Jij onzeker?" prevelt hij tegen mijn lippen.
Ik grom zacht. "Hou je mond en kus me."
Sem grinnikt en we gaan verder waar we gebleven waren.
-
Hey guys!
Ik weet niet of dit een goed hoofdstuk is, aangezien ik 0.0% verstand heb van zoenen en dat soort dingen. Hopelijk was het toch nog een beetje goed..

5 comments en 10 votes voor het volgende hoofdstuk!

x Sara en Fleur

P.s. Hebben jullie mijn andere boek Sailing with One Direction al gelezen?