The Balloon 4- de eerste brief

23.4K 549 75
                                    


{Pov Selena}

Ik loop sneller dan eigenlijk mag de trap op, naar mijn kamer. Ik open mijn kamerdeur en loop naar binnen. Ondertussen bekijk ik de enveloppe. Het is een geel/witte enveloppe met een ol handschrift. Ik ga op mijn bed zitten en maak met trillende handen de enveloppe open. Er verschijnt een klein briefje.

Dear Selena..

Did I make your dream come True? I hope so. There are dreams to be come true. . I'm Jake, a eighteen old boy from London.

Londen?! Holy moly.

I was walking on the beach when I saw a Balloon. I asked myself if this was like that letter in the film.. Eh.. Crap, I dont know the name of it. That doesn't matter anyway. I grabbet it and I was so happy to see it wás a letter-balloon! I checked on google Earth. Nice house! Very large.

Ik word even rood. Is dat waarom hij naar me schrijft? Omdat ik een groot huis heb? Ik schud de gedachte snel van me af,

Your parents must be rich. I'm not rich. I'm just a normal boy without much money. I do what I want, and be where I want to be. I went to school but I quit. I like to be free :) do you too?

Next letter photo time? :D there is photo of me in this envelope.
I'm sorry, but here's the end of my letter.
Bye! See you the next letter!
x Jake

Daaronder een adres. Ik kijk in de enveloppe. Er zit inderdaad een kleine foto in. Ik pak hem eruit en kijk ernaar. Een gebruinde jongen met blond/bruin haar kijkt me lachend aan. Zijn tanden zijn wit. Hij staat op het strand met zijn surfplank. Hij ziet er blij en gelukkig uit. Ik krijg een warm gevoel in mijn buik. Wauw. Ik druk het briefje en de foto tegen me aan en begin te springen. Ik heb antwoord! Ik dacht dat ik geen antwoord zou krijgen! En dan ook van zo'n knappe jongen. Oh my gosh. Ik heb niet door dat er op de deur word geklopt. Ik laat me op mijn hemelbed vallen en zucht. Dan gaat de deur open. Ik schiet overeind.
"Marc! Ik eh.." stamel ik. Marc komt naar me toe gelopen.
"heb ik je verrast?"
"Ik.."
"Waar was je mee bezig?"
Ik houd de brief snel achter mijn rug. "Met niks? Hoezo?" vraag ik onschuldig.
Marc doet een stap naar voren. "Selena, wat heb je daar?"
"Niets!" zeg ik te snel.
Marcs gezicht wordt roder. "Selena. Geef. Hier."
"Nee," zeg ik en ik doe een stap naar achter.
"Jawel, nu. Je moet niet vergeten dat ik je vriendje ben!" zegt hij kwaad.
Tranen springen in mijn ogen. "Nooit!"
Marc tilt zijn hand op en slaat me in mijn gezicht. Mijn mond valt open. Ik voel een warme handafdruk op mijn wang. Marcs ogen staan geschrokken. Hij wil mijn hand vastpakken maar dat kan niet want daarmee wijs ik naar de deur. "Eruit,"
"Maar-"
"Eruit!" Zeg ik harder. Marcs ogen veranderen van geschrokken, naar boos naar gemeen. "Hier ga je spijt van krijgen," sist hij woedend en hij loopt mijn kamer uit. Snikkend pak ik mijn mobiel. Ik stuur een sms naar Fleur. "Fleur, kom snel hierheen. ik heb je nodig," probeer ik met trillende handen te typen. Ik leg mijn mobiel op mijn nachtkastje en laat me op mijn bed vallen. Ik ga even met mijn hand over mijn wang. Hij voelt gloeiend aan. Ik haat hem! Ik haat Marc! Ik wil helemaal niets met hem! Er glijd een koude traan over mijn wang . Abrupt veeg ik hem weg. Ik mag niet huilen om Marc! Ik sta op en wil naar de deur lopen als hij opengaat. Marc weer. Ik deins achteruit.
"Selena ik heb met je ouders gepraat," zegt hij gemeen grijnzend.
Ik word wit. "Wat zei je?"
Marc gaat dicht tegen me aanstaan. "Hoe eigenwijs je bent,"
"Ik-"
"En dat ik eigenlijk niet met je verder wil. Maar ja, je ouders hebben me overgehaald," hij kijkt me gemeen aan.
Ik kijk met bange ogen terug. "Maar-" ik word onderbroken door de deur die met een klap openvliegt. Fleur staat in de deur opening. Haar rode haren zitten in een slordige knot op haar hoofd. Haar wangen zijn rood.
"W-w-wat is er?" hijgt ze buiten adem. Dan valt haar oog op Marc.
Hij kijkt haar waarschuwend aan. "Oh.. oh sorry, verkeerde.." Stamelt ze. "Ach" zegt Marc minachtend "kan iedereen overkomen" ik lacht onzeker naar Fleur. Help me, seinen mijn ogen. Fleur ziet het niet.
"O, sorry ik dacht.. Vanwege dat sms'je..ik ga maar weer. Doei!" roept ze snel en ze maakt dat ze wegkomt. Ik voel Marcs blik op me vallen. Ik doe alsof ik het niet merk.
"Ik ga.. Even naar beneden, ga je mee?" vraag ik. Marc kijkt me achterdochtig aan. Dan haalt hij zijn schouders op en pakt mijn hand. Ik heb de neiging om hem terug te trekken. Marcs handen zijn klam en koud. Net alsof je een dode vis pakt. Ik ril even en loop dan met Marc mee.

-

Hierna nog een hoofdstuk geschreven door mijn bff xMustache :) sorry voor dat slechte Engels van me maar ja. Sommige zinnen waren dan ook Nederlands.. :| maybe wil iemand ze voor me naar het Engels vertalen?

The Balloon (a Dutch Love Story)Where stories live. Discover now