EINDSIGNAAL

Hoofdstuk 25

25

Na een paar weken voelde Mila zich alweer helemaal thuis op de Toekomst. Het was ook haar enige thuis, aangezien ze nog steeds bij Luca en Lotte logeerde. Op aandringen van Luca ging ze één keer in de week naar Carla. Gewoon om even te praten, en als Mila heel eerlijk was hielp het haar heel erg bij het verwerken van de hele situatie.

‘Tot morgen!,’ Mila pakte haar tas en zwaaide nog even naar Kenneth.

‘Tot morgen,’ zei hij vrolijk. Ze hadden vanmorgen een thuiswedstrijd gespeeld en met 5-0 de tegenstander van het veld gespeeld.

Mila liep naar buiten en ritste haar jas wat verder dicht. Het herfstige weer zette steeds verder door.

‘Gefeliciteerd!’

Mila keek verrast op en zag haar vader staan bij de poort naar de parkeerplaats.

‘Dankje! Wat doe jij nou hier?,’ vroeg ze vol verbazing. Ze gaf haar vader een knuffel.

‘Naar de wedstrijd kijken,’ zei Thijs nuchter. ‘En we gaan op huizenjacht.’

Mila’s lach verzwakte. Natuurlijk wilde ze Luca en Lotte niet langer belasten, maar ze had maar een contract tot februari. Daarnaast was haar loon nou ook niet zo hoog dat ze zomaar even iets kon betalen in de hoofdstad.

‘Je weet wat ik heb gezegd,’ waarschuwde Thijs. ‘Kom. Hoe ben je hier?’

‘Fiets,’ Mila wees naar haar fiets in het fietsenrek.

‘Laat maar staan,’ Thijs wees naar zijn auto.

 -

Het bleek dat Thijs al gelijk drie bezichtigingen voor vandaag had gepland. De appartementen lagen allemaal perfect tussen de Toekomst en het centrum in.

‘Papa ik kan dit toch nooit betalen,’ Mila keek de lege ruimte door. Ze waren bij het laatste appartement en dit was zeker Mila’s favoriet.

‘De huur is 800 in de maand,’ zei Thijs.

‘Ja, dat is ook nog wel te doen,’ lachte Mila sarcastisch. ‘Maar daar komt nog van alles bij.’

‘Gas, water en licht betalen wij wel,’ Thijs haalde zijn schouders op. ‘Net als je tv en internet kosten.’

‘Doe niet zo gek,’ zei Mila gelijk.

‘Niets is te gek voor mijn lieve dochter,’ glimlachte Thijs. ‘Laat het ons betalen tenminste tot je een vast contract hebt.’

Mila zuchtte diep. Het was dit of bij Luca en Lotte blijven wonen.

‘Dus deze wordt het?,’ vroeg Thijs toen.

 -

‘Hey pap wat doe jij nou hier?,’ Luca was net zo verbaasd als Mila was geweest.

‘Ik heb met Mila een appartementje uitgezocht,’ antwoordde Thijs. ‘Hey Vince!’

Vince kwam blij aangerend. ‘Opa! We hebben vanmorgen gewonnen!’

Terwijl Vince een heel verslag plus analyse gaf van zijn wedstrijd vanmorgen ging Mila op de bank zitten naast Lotte.

‘Dus je gaat ons verlaten?,’ vroeg Lotte.

‘Ja,’ knikte Mila. ‘Dat is voor jullie ook fijner.’

‘Nee, we gaan je juist missen!,’ Lotte gaf haar een dikke knuffel. ‘Echt hoor!’

‘Oh Miel, dit ligt nu al een week bij ons,’ Thijs kwam aangelopen en gaf haar een enveloppe in de grootte van een A4 aan.