EINDSIGNAAL

Hoofdstuk 2

2

Terwijl ze haar ogen constant dicht voelde zakken, probeerde ze met alle macht wakker te blijven. Mila lag samen met Viktor op de bank, samen keken ze nog wat tv. Hij had zijn arm om haar heen, zijn lijf dicht tegen het hare.

‘Volgens mij slaap je al of niet?’

‘Hmm, nee,’ mompelde Mila zachtjes.

‘Het scheelt niet veel,’ ze voelde dat hij zachtjes lachte doordat zijn lichaam wat heen en weer ging. ‘Kom, dan gaan we naar bed.’

Mila, die eigenlijk zo lekker op de bank lag dat ze niet op wilde staan, voelde nu een kus op haar wang. Daarna stond Viktor op, en tilde hij haar op in haar foetus houding waarin ze lag.

‘Bedtijd jongedame,’ zei hij zachtjes terwijl hij met haar richting de trap liep.

 -

De volgende ochtend was Viktor al weg toen Mila wakker werd. Aangezien Mila nooit werkte op vrijdag had ze heerlijk uit kunnen slapen. Dat was meestal ook wel nodig als ze op en neer was geweest naar Engeland, aangezien ze ontzettend moe werd van vliegen. Nog niet helemaal wakker stapte ze uit bed, deed een ochtendjas aan en liep naar beneden.

Het huis voelde altijd leeg aan als Viktor er niet was. Terwijl ze wat ontbijt pakte keek ze op haar telefoon. Ze had van alles gemist tijdens haar 10 uur durende nachtrust.

Luca Veldkamp:

Hey zussie, volgende week je 26ste verjaardag. Ook al vier je het niet, ik zou je toch een leuk cadeau willen geven. Nog wensen? :) xx

 

Pff, als ze al dacht aan het feit dat ze nog 6 dagen had als 25-jarige werd ze al lichtelijk depressief. Dat was al bijna 30. 30! Om snel haar gedachten op iets anders te richten besloot Mila een flinke ronde te gaan hardlopen. Pas na 12 kilometer was ze weer thuis. Ze keek blij op toen ze Viktor’s auto op de oprit zag staan.

 -

‘Lekker gelopen?,’ Viktor zat met zijn Macbook aan de eettafel. Mila legde haar handen op zijn schouders en gaf hem een kus op zijn wang.

‘Ja,’ antwoordde ze toen. ‘Lekker getraind?’

‘Mijn knie speelde wel wat op,’ mompelde hij. ‘Kun je anders zo even kijken?’

‘Heb je er niemand op de club naar laten kijken?,’ vroeg Mila verbaasd. Ondertussen ging ze ook zitten en trok haar hardloopschoenen uit.

‘Het is niet zo dat ik er echt last van heb,’ zei hij. ‘Maar ik voel hem gewoon af en toe wel.’

Mila zuchtte. Ze wist dat hij kosten wat het kost wilde spelen, of zijn knie nou kapot ging of niet. ‘Ik ga eerst even douchen.’

 -

‘Schat…,’ Mila boog nog een paar keer zijn knie. Hij zag er relaxed uit, maar Mila voelde dat zijn lichaam de beweging in het laatste stukje van de buiging blokkeerde. Daarnaast was er een klein beetje vocht te voelen in zijn knie. Het kwam wel vaker voor, maar dat was vaak aan het einde van het seizoen, als zijn lichaam helemaal op was. Nu was hij alleen nog maar bezig met de voorbereiding. ‘Ik zou dit toch gaan melden.’

‘Jij kunt het toch een beetje in de gaten houden? Dit komt zo vaak voor,’ Viktor haalde zijn schouders op. ‘Waarschijnlijk gewoon te weinig rust gehouden afgelopen zomer.’

‘Viktor, vertrouw me nou alsjeblieft gewoon, dit is niet goed,’ Mila masseerde zijn bovenbeen nog wat, die ook vermoeid aanvoelde. ‘Maar als je weer een nieuwe kruisband erin wilt laten zetten en negen maanden wilt revalideren, vooral zo blijven doorgaan.’