EINDSIGNAAL

Hoofdstuk 21

21

Het was midden in de nacht en Mila liep zenuwachtig heen en weer door het appartement. Viktor was in Engeland, aangezien gisteravond Manchester speelde tegen Arsenal. Ze had hem nog even gesproken via Whatsapp, maar aangezien Manchester kansloos verloren had was hij niet heel spraakzaam.

Mila plofte op de bank neer en pakte de iPad. Ze accepteerde maar dat ze niet kon slapen. De lege plek naast haar in bed herinnerde haar constant eraan dat Viktor in Engeland was, waarschijnlijk in de luxe skybox, een glas champagne en Vanessa. Vooral dat laatste zorgde voor een brok in haar keel.

Op de iPad las ze wat persberichten over de wedstrijd. Alle media waren het erover eens: Manchester miste Viktor van Hamel.

Toen ze door alle nieuwsberichten heen was ging ze verveeld even naar Facebook. Al gapend scrollde ze door haar tijdlijn. Ze stopte even toen twee blauwe ogen haar aandacht pakten. Het was een foto van Nicolai, in een vliegtuig. Hij glimlachte vrolijk.

On my way to Amsterdam. Time to say goodbye to all the great supporters, staff and players of Ajax.

 

Ze keek even wanneer de foto geplaatst was. Vrijdag om 17:48. Waarom had hij haar niets laten weten? Haar gedachten werden verstoord toen het Facebook riedeltje de stilte brak. Het was Viktor die haar een berichtje stuurde.

Viktor van Hamel:

Nog laat op, kun je niet slapen?

 

Mila wist niet zo goed hoe ze moest reageren. Het feit dat hij nog zo laat op was betekende waarschijnlijk dat het een wilde avond was geworden. En de vorige keer was dat ook slecht uitgepakt…

Mila van Hamel-Veldkamp:

Niet echt…leuk daar?

 

Terwijl ze wachtte pakte ze haar telefoon en opende Whatsapp. Zo vaak had ze al naar Nicolai’s naam lopen staren en een berichtje willen sturen, maar ze wist niet wat.

Mila van Hamel-Veldkamp:

Hey, sorry voor dit belachelijke tijdstip…hoop niet dat ik je wakker maak, maar ik zag dat je in Amsterdam bent. Kan ik je spreken? Xx

Niet snel daarna trilde haar telefoon. Ze pakte hem en zag dat het een Snapchat was van Viktor. Ze opende hem, en keek 10 seconden lang naar Viktor’s hoofd die boven de dekens uit kwam. Hij trok een verdrietig gezicht naar het lege kussen naast hem.

Mila glimlachte zwakjes. Alle doemscenario’s in haar hoofd verdwenen.

 -

Omdat ze zo kort had geslapen deed Mila wat meer make up op dan normaal de volgende ochtend. Ondertussen had ze nog niets terug van Nicolai, terwijl hij haar berichtje al wel gelezen had.

Tevreden over het feit dat haar wallen nu niet te zien waren keek ze in de spiegel. Daarna ging haar blik omlaag naar haar buik. Er was nog niet echt iets aan te zien, maar echt plat en afgetraind waar ze zo lang over gedaan had was hij niet meer.

Ze keek op haar telefoon en zag dat het kwart over elf was, Viktor kwam pas rond vier uur aan. Daarom besloot Mila om eerst langs Lotte te gaan.

 -

Net op het moment dat ze in de tram stond trilde haar telefoon in haar tas. Snel pakte ze het ding eruit en zag dat het eindelijk een berichtje van Nicolai was.

Nicolai Boilesen:

Hoi Mila, ik ben idd in Amsterdam, vanavond officieel afscheid bij Ajax tijdens de rust. Neem aan dat ik je bij de wedstrijd wel zie?