EINDSIGNAAL

Hoofdstuk 14

14

Mila kreunde zachtjes terwijl Nicolai zich in haar bewoog. Hij legde haar benen over zijn schouders en kuste ondertussen de binnenkant van haar bovenbeen.

Terwijl ze vreeën brak buiten een zomerse onweersbui los, maar ze merkten het niet eens.

Voor even bestonden alleen hun lichamen.

‘Oké wacht even,’ Nicolai trok zich terug en ging op zijn rug naast haar liggen.

‘Kun je niet meer?,’ Mila stak haar tong naar hem uit en kwam overeind.

‘Ik meen het Miel, ik wil niet nu al komen,’ grijnsde hij terwijl ze op hem klom. Ze zoende hem, ondertussen ging ze op hem zitten en zorgde dat hij weer in haar gleed.

‘Gemeen,’ fluisterde hij terwijl hij de zoen onderbrak.

Mila lachte naar hem en bewoog ondertussen haar heupen op en neer. Haar vingers gleden tussen zijn vingers door en ze hield stevig zijn handen vast. Op een gegeven moment liet Nicolai zijn armen op bed vallen . Mila hield nog steeds zijn handen vast, en maakte van de mogelijkheid gebruik om ook weer voorover te buigen en hem op zijn voorhoofd te kussen. Toen ze weer rechtop ging zitten trok Nicolai haar weer via haar handen terug voorover. Ze lachte, net als hem. Nicolai kuste haar daarna op haar mond.

Niet lang daarna kreunde hij en merkte Mila dat hij klaarkwam. Daarna boog Mila voorover en legde haar blote lichaam op het zijne. Haar oor lag precies op zijn hart, wat hard tekeer ging. Zijn hand ging ondertussen door haar haar. Terwijl de wereld langzaam aan weer vorm kreeg om hen heen hoorde Mila nog steeds alleen zijn zware ademhaling, en voelde alleen zijn lichaam.

Na een hele tijd zo te blijven liggen kwam Nicolai langzaam overeind. Mila ging ook overeind zitten, maar hield hem nog steeds stevig vast.

‘Wat ga je doen?,’ vroeg ze.

‘Ik moet nog iets afmaken volgens mij,’ grijnsde hij. Mila ging van hem af en ging op haar rug liggen. Nicolai plaatste zijn handen op haar dijen en duwde die voorzichtig uit elkaar. Daarna kuste hij zachtjes haar buik en ging zo steeds verder naar onderen.

Mila beet op haar lip om zich in te houden, zeker toen ze zijn tong precies voelde op de plek waar ze hem het liefst wilde hebben.

Het duurde niet lang totdat ze ook kwam.

‘Wauw, dat ben je zeker nog niet verleerd,’ zei ze zachtjes, zwaar ademend. Ze voelde hoe hij met zijn warme lichaam tegen haar aan kwam liggen, dus draaide ze op haar zij en voelde hoe hij zijn arm om haar heen sloeg.

‘Konden we dit maar elke dag doen,’ lachte hij zachtjes in haar oor. Dat was het moment waarop ook in Mila’s hoofd de realiteit weer opdoemde. Viktor. Ze had hem bedrogen. Ook al had hij hetzelfde gedaan, ze voelde zich ineens vreselijk schuldig.

Haar glimlach verdween en maakte plaats voor een droevig gezicht.

‘Mila?’

Mila bleef stil, ze kon hem niets verwijten.

‘Wil je liever even alleen zijn?’

Ze voelde hem bij haar weg gaan en hij zat al snel rechtop aan de rand van het bed. Zijn blauwe ogen zochten contact met haar groene ogen.

‘Hey…,’ hij pakte haar hand vast en wreef met zijn duim over haar knokkels. ‘Zeg alsjeblieft iets.’

Mila ging ook rechtop zitten en keek hem aan. ‘Kan ik even douchen?’

‘Natuurlijk,’ knikte hij.

 -

Ze stond veel langer in de douche dan nodig was. Haar gedachten hielden haar bezig.