EINDSIGNAAL

Hoofdstuk 11 + Kerstcadeautje!

Hoi! Zoals beloofd was ik bezig met een kerstcadeautje voor jullie. Nou op de valreep: http://anneschlaepfer.wix.com/derbytrilogie  :) LINK STAAT OOK IN MIJN PROFIEL WAAR JE HEM GEWOON AAN KUNT KLIKKEN.
Deze site wordt nog aangevuld met meer info, maar wilde jullie dit alvast 'voor kerst' geven. Hoop dat jullie het leuk vinden!

11

Meteen toen ze de metro uitstapte zag ze hem al op het perron staan. Hij had zijn telefoon in zijn hand en was duidelijk druk bezig.

Nicolai Boilesen:

Zit je ergen voor of achterin? :p

 

Mila lachte en liep naar hem toe. Hij keek verrast op.

‘Ik appte je net,’ grijnsde hij. Hij gaf haar gelijk drie zoenen. ‘Goede reis gehad?’

‘Prima,’ knikte Mila terwijl ze naar de uitgang van het station liepen.

‘Zeg maar gewoon wat ik moet kopen,’ zei Nicolai.

‘Pff, het is jouw appartement,’ Mila keek de grote winkel rond. Bij binnenkomst kregen ze al gelijk wat drinken aangeboden.

‘Ik ben een man, ik heb hier geen verstand van,’ gaf Nicolai toe. Ondertussen liepen ze langs verschillende huiskamer opstellingen.

‘Deze vind ik gaaf Miel.’

Mila keek om en zag Nicolai op een grote bruine leren bank zitten. Het was een typische mannenbank, groot stoer en bovendien was leer natuurlijk altijd vlekbestendig.

‘Wat?,’ lachte hij.

‘Typisch,’ ze ging naast hem op de bank zitten. ‘Hij zit wel lekker.’

‘Deze wil ik,’ zei Nicolai.

‘Dan zoek ik de rest wel bij deze bank,’ Mila stond weer op en ging snel op zoek naar meubels die erbij paste.

‘Hey wat vind je hiervan?,’ Mila wees naar een grote houten eettafel.

‘Ziet er stevig uit,’ Nicolai voelde even wat aan de dikke poten.

‘Want dat is wat je wil dat je eettafel is?,’ Mila keek even verbaasd en las toen het foldertje dat op de tafel lag.

‘Voor bepaalde dingen die je op de eettafel doet wel ja,’ zei Nicolai. Mila keek snel op en zag hem knipogen. Daarna liep hij verder.

Mila kon haar grijns niet onderdrukken, dus wachtte even en volgde hem toen.

‘Welke stoelen passen daarbij?,’ vroeg Nicolai zich hardop af.

‘Zoiets?,’ Mila liep naar een andere eetkamer opstelling en legde haar handen op de rugleuning van de met suède beklede stoelen. Ze wreef zachtjes over de zachte stoef en voelde hem toen vlak achter haar staan. Hij legde zijn armen om haar heen, ook op de rugleuning.

Mila voelde haar hart in haar keel. Waarom deed dit haar in hemelsnaam zo veel? Gisteren had ze geen moment aan hem gedacht toen zij en Viktor het op die geweldige, mooie manier goedmaakten.

En waarom was hij zo overduidelijk aan het flirten?

Mila keek even over haar schouder. ‘Nicolai?’

Ze hoefde niet eens iets meer te zeggen. Meteen trok hij zijn armen terug en liep door.

‘Is dit iets?,’ vroeg hij terwijl hij naar een andere set stoelen wees.