EINDSIGNAAL

Hoofdstuk 6

6

‘Hey.’

‘Hoi liefie, hoe is het daar?’

Onhandig probeerde Mila haar telefoon zo goed mogelijk aan haar oor te houden, maar behalve haar telefoon had ze een tas vol boodschappen en een zelfscanapparaat vast.

‘Goed,’ zei Mila vluchtig. Ondertussen probeerde ze ook nog de suiker te zoeken.

‘Wat ben je aan het doen?,’ vroeg Viktor.

‘Ik sta in de Albert Heijn,’ antwoordde Mila. ‘Zal ik je anders zo terugbellen als ik thuis ben?’

‘Doe dat maar,’ zei Viktor. ‘Tot straks.’

‘Tot straks!’

 -

‘Mila, oh mij God!,’ Brechtje bombardeerde haar vriendin werkelijk met een knuffel. Het was een warme zomeravond, en Youssef had ge-appt of Mila nog naar het Vondelpark kwam. Daar zaten hij, Robin, Bram en Brechtje. Meteen had Mila snel haar boodschappen opgeruimd thuis en was naar het park gegaan.

Nadat ze een omhelzing van iedereen had gekregen gooide Youssef een flesje bier aan. Mila pakte de opener die op de krat lag en hield haar flesje toen omhoog.

‘Proost jongens!’

De rest hield ook hun flesje omhoog.

‘Proost! Opdat Mila nog lang hier mag blijven!,’ riep Youssef officieel. De groep lachte, Mila nam een slok van haar bier.

 -

Pas toen de zon onderging, en Mila al helemaal op de hoogte was van de vakantieplannen van Bram en Brechtje, de laatste avonturen van de twee katten van Youssef en Robin, en natuurlijk alle laatste roddels over hun oude studiegenootjes, kwam Brechtje naast Mila zitten en vroeg hoe het met Viktor was.

‘Fuck,’ zei ze. Snel pakte ze haar telefoon uit haar tas en zag dat ze twee gemiste oproepen en wat appjes van hem had. Aangezien ze haar telefoon altijd alleen op trillen had staan had ze hem niet gehoord.

‘Wat is er?,’ vroeg Brechtje.

‘Ik zou hem terugbellen.’

Viktor van Hamel:

Hey, al thuis?

 

Viktor van Hamel:

Miel?

 

Viktor van Hamel:

Ik probeer je te bellen, waarom neem je niet op? Is alles in orde?

 

Toen ze net door zijn appjes heen was voelde ze opeens haar telefoon weer trillen in haar handen. Meteen nam ze op.

‘Schat, sorry!,’ zei ze gelijk. ‘Ik ben helemaal vergeten je terug te bellen.’

‘Miel ik was zo ongerust,’ zei Viktor, Mila hoorde de spanning in zijn stem. ‘Ik dacht dat je een ongeluk had gehad of zo.’

‘Pff, doe normaal,’ lachte Mila.

‘Lach maar, ik was echt bezorgd.’

Mila voelde zich gelijk weer schuldig. ‘Sorry.’

‘Waar ben je?’

‘Vondelpark,’ legde Mila uit. ‘Met Brechtje, Bram, Youssef en Robin. Vandaar dat ik vergeten ben om je terug te bellen.’