On The Right Time

CHAPTER 27

I don't know exactly what time it is but I know for sure that it might be almost midnight or midnight exactly. I was sleeping so madly and just woke up because someone is literally banging my door nonstop. Para ding pinaglalaruan na nito ang doorbell ko dahil sa walang tigil na pagpindot. I was half awake, walking to my door for fuck sake! Sino ba kasi ang matinong taong mambubulabog ng ganitong oras. I just came home from my 42 hour shift of duty!

I hissed and harshly opened my door.

"Hi, love!" A pretty drunk woman greeted me. Now I'm fully awake and shocked.

"Jas, what are you—oh, shit! You're pretty wasted!" She almost fell and gladly I got her.

Mariing pumikit ako ng agad na rumehistro sa ilong ko ang amoy ng alak at pinaghalong pabango niya. Nakakaliyo. Her eyes are half open, her cheeks are red and clearly she's not even sober. I didn't know that she's an alcoholic now? As far as I remember she hated alcohol way back then. But yeah, people change.

Nang maiayos ko siya ng tayo ay mabighani itong tumawa. Binibigyan ko pa rin siyang suporta sa bewang niya dahil kahit siya ay hindi na kayang balansihin pa ang sarili niya dala ng sobrang kalasingan.

"Uh! This is heaven!" She wrapped her arms around me and buried her face in my neck.

Napabuntong hininga ako at tuluyan na siyang pinasok sa unit ko, pasipa kong sinara ang pinto ko at inakay siya papuntang living room. I-uupo ko sana siya sa couch pero ayaw niyang bumitaw sa akin kaya ang ending parehas kaming na out of balance at bumagsak sa sofa. Mariing mapadaing ito dahil dumagan ako sa ibabaw niya na mabilis kong inagapan dahil baka kung ano na namang hindi magandang mangyari. Ganitong-ganito din kami nakaraan, e!

"Heck! Ano bang pinaggagawa mo sa buhay mo!" Naiinis kong palatak dito.

Nakatayo na ako sa harap niya at inis na pinasadahan siya ng tingin habang mukhang wala na ito sa katinuang nakahiga sa sofa ko. Napaiwas ako ng tingin ng mapadpad ang tingin ko sa legs niya. Masyado itong exposed sa harap ko ngayon dahil bahagyang lumihis pataas ang skirt na suot niya. Napailing ako sa kapariwaraan ng babaeng 'to. Muka siyang galing pa ng duty sa hospital tapos dumiretso agad sa inuman pagkatapos ng shift.

Pumunta ako ng kusina para kunan siya ng tubig. Pagkabalik ko ay inalalayan ko itong maupo at saka inabot ang tubig na nakapatong sa center table, umupo ako paharap sa kanya.

"Here, drink this para mahimasmasan ka." Marahang hinwakan ko siya sa panga at inilapit ang baso sa bibig niya. Hindi naman ako nahirapang painumin siya dahil sumunod naman siya sa sinabi ko.

Matapos maubos ang tubig ay pilit niyang iminulat ang mga mata niya. Napailing ako at muling inilapag ang baso. Halos mapaigtad ako ng dumapo ang mainit nitong palad sa legs ko, naka night dress lang ako at masyado itong maikli kaya malaya siyang nagawa ang bagay na yun.

"Scarlett," Mahinang tinig niya bangit sa pangalan ko. "I miss you." Namumungay ang mata niyang nakatingin sa akin.

Mahigpit kong hinawakan ang kamay nitong nasa hita ko at inalis iyon doon.

"Go home and rest." Seryoso kong sabi pero nginitian naman ako nito.

"I'm home." Her smile grew wider and shut her eyes. Sinandal pa nito ang ulo sa backrest ng couch.

"Your home? No, you're getting mistaken because of drunkenness, Jasmine. This is my home, my unit." She shook her head and slowly opened her eyes. It fierced to mine.

"You…" She mumbled. "You are my home." Natigilan ako pero pagak ding napatawa pagkaraan.

"Yan! Jan ka magaling!" Inis akong napatayo, sinundan naman ako nito ng tingin. "Mahal at gusto mo lang ako kapag lasing ka! Pero, ano? Kapag wala na yang alak sa sistema mo dun ka na naman kay Dr. Lim?" Puno ng hinanakit kong turan. "Kailan ka ba babalik sa'kin ng hindi lasing? Kailan ka mananatili sa tabi ko ng hindi lasing? You only fucking want me when you're drunk!"

"I was waiting for you!" Tumaas din ang boses nito at tila nasasaktang nakatingin sa akin. "I was waiting for you to pick and choose me over your fiancè, Scarlett." Mapangahas itong tumayo at pinantayan ako. "Bakit ganun ka din naman, ah! Pinipili mo lang ako kapag wala siya! Gusto mo lang din ako kapag wala siya!" Halos mapaatras ako sa lakas ng sigaw niya. "I told you, if you fucking want me.. End your fucking engagement!"

Tila ba parang nawala ako sa katinuan at namalayan na lang ang sarili kong kinakabig ang ulo niya at agad na sinunggaban ang labi niya. A moan escaped our mouth once our lips collided.

The kiss was really different than usual. It was intense, hungrier and mad. My eyes instinctively closed. Naramdaman ko ang marahang pagtulak nito sa balikat ko marahil ay hindi niya nagugustuhan ang halik na iginagawad ko pero hindi ako nagpatinag. I am mad!

Lahat siguro ng selos, galit at frustrations ko nitong mga nakaraan ay sa halik na ito ko binuhos. Tumigil ang pagtulak nito sa akin at mahigpit na napakapit sa balikat ko habang ang mga kamay ko naman ay bumaba sa bewang niya at mas hinapit pa siya palapit sa akin. Dulot nga ng mas matangkad ako sa kanya ay halos umangat na ang paa niya sa higpit ng yakap ko sa kanya.

"Ouch!" Kapwa kaming habol hininga ng maghiwalay ang labi namin. Agad naman nitong sinapo ang nagdurugo niyang labi dahil sa kagagawan ko. "Damn it!"

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. "Fuck, I'm sorry—" Lalapit sana ako sa kanya pero marahas niya akong tinulak.

"What the hell! Pwede ba kung galit ka sa maraming tao, 'wag mo sa akin ibunton lahat." Akmang lalapitan ko sana siya ulit pero humakbang lang ito paatras.

Tumalikod ito at dirediretsong tinungo ang pinto palabas ng unit ko. Hindi pa rin tuwid ang lakad nito marahil ay talagang lasing na lasing pa rin siya pero wala na akong nagawa ng tuluyan na siyang nakalabas sa unit ko. Nanghihina akong napaupo sa sofa at napahilamos sa mukha bago muling tumanaw sa dinaanan niya at bumulong sa hangin.

"I've already done it. You are my chosen one."