រឿង «ចំណងលិខិត បំណុលស្នេហ៍»💙

ភាគ៣០

     «បើចង់ញ៊ាំត្រូវតែផ្លាស់ខោអាវ! យើងបិទភ្នែកក៏បាន!» គេត្រូវតែជួយនាង ព្រោះពេលនេះនាងខ្សោយខ្លាំងណាស់ តែយ៉ាងណានាងនៅតែការពារខ្លួនមិនចង់អោយអ្នកណាប៉ះពាល់ដដែរ ទោះជាទ្រង់ ឬមួយអ្នកណាក៏ដោយ។ ឯទ្រង់ក៏នឹងត្រូវមានតួនាទីផ្លាស់ខោអាវអោយនាង មិនអាចអោយអ្នកណាមកផ្លាស់ជំនួសបានទេ ព្រោះតែពេលនេះសុទ្ធតែអង្គរក្សបើកយន្តហោះ ហើយក៏គ្មានថ្ងៃអោយពួកនោះមកប៉ះកាយនាងទទេៗនោះដែរ។
     «...» ថេហ្សា មិនតប តែក៏ដកដៃតូចចេញពីកាយដែលក្តោបជាប់ម៉ិញនេះសន្សឹមៗ ទ្រង់ ជុងគ្រីត ក៏បិទភ្នែកមុននឹងលូកដៃទៅដោះអាវនាងចេញ ដោះអាវហើយក៏សំពត់របស់នាង ហើយក៏ស្ទាបទៅប្រលេះអ្វីៗខាងក្នុងរបស់នាងដោះចេញដូចគ្នា។ ឯ ថេហ្សា ក្តាប់មាត់ ខ្ញាំភួយជាប់ដៃ នាងក៏មិនហ៊ានបើកភ្នែកដែរ គេក៏ស្លៀកពាក់អោយនាងបានត្រឹមសំពត់ក៏...
     ត្រឹង...!!!!!
     សំឡេងម៉ោងនាឡិការោទ៍ ពេលនេះគឺម៉ោង១១:៣០នាទីយប់ហើយ យប់ពេញបូណ៌មីក៏នឹងត្រូវបញ្ចប់នាពេលយប់នេះដូចគ្នា ហើយយន្តហោះក៏មិនអាចទៅដល់ទីក្រុង ឡុងដ៍ ក្នុងពេលឥឡូវនេះបានដែរ អ៊ីចឹងមានន័យថា ពិធីបូជា ថេហ្សា ទៅកាន់អាទិទេព ថាយស្យ៉ា គឺមិនបានសម្រេចនោះទេ ហើយពួកមនុស្សបិសាចក៏កំពុងតែធ្វើពិធីបូជាឈាមរបស់នាងដូចគ្នា បើមិនបានបូជានាងទៅកាន់អាទិទេព ថាយស្យ៉ា អោយបានមុនទេគឺនឹងត្រូវចប់ទាំងអស់។
     «អ្អាយ!!!» ថេហ្សា ត្រូវយកដៃខ្ទប់ល្វែងលើយ៉ាងទាន់ហន់ ព្រោះតែគេបើកភ្នែកសម្លឹងមើលទៅនាឡិកាដែលព្យួរក្បែរនោះ ធ្វើអោយនាងភ័យណាស់ នាងមិនបានពាក់អាវទេ ហើយគេក៏បើកភ្នែកឡើងយ៉ាងរំភើយ នាងមិនគួរណាទុកចិត្តគេសោះ មនុស្សដូចជាគេឈ្លាតឪកាសពិតមែន។
     «មិនអាចទេ!!! ជិតដល់ម៉ោងហើយ ធ្វើយ៉ាងម៉ិចទៅ?!» ទ្រង់ក៏ចោលភ្នែកសម្លឹងមើលមក ថេហ្សា វិញ ក៏ប៉ុន្តែពុទ្ធោអើយ ទ្រង់ស្រាប់តែគាំងសម្តីថ្មឹង សម្លឹងកាយស្រឡូនក្រព៉ំឈូក បញ្ជេញសាច់សរដូចជាបណ្តូលចេកនៅចំពោះមុខទ្រង់ពេញៗ ទោះជានាងខំខ្ទប់ប្រាណ តែវានៅតែមិនបានជិតល្អនោះទេ ធ្វើអោយទឹកមាត់មួយក្អឹករបស់ទ្រង់ ជុងគ្រីត ចាប់ផ្តើមលេពឡើង។
     «ហ្ហឹក...អាមនុស្សឈ្លាតឱកាស!!» ថេហ្សា ខ្ទប់ខ្លួនជាប់ មុននឹងស្តីអោយទ្រង់យ៉ាងកំសត់ នាងសម្រក់ទឹកភ្នែកបែរមុខចេញ ហើយទ្រង់ក៏បែរមុខចេញដូចគ្នា មកសម្លឹងមើលទ្រនិចនាឡិកាបន្ត វាចាប់ផ្តើមរំកិលទៅមុខបន្តិចម្តងៗមិនបកក្រោយឡើយ ធ្វើអោយចិត្តរបស់ទ្រង់ចាប់ផ្តើមខ្វល់ខ្វាយឡើងមិនអាចស្មានដល់ ព្រោះថាមិនយូរទេនឹងពិធីបូជាឈាម ថេហ្សា ទៅកាន់អាទិទេព ឡូណូស៉ី របស់ក្រុមមនុស្សដូចបិសាចទាំងនោះនឹងបានសម្រេច ហើយនាងក៏នឹងត្រូវស្លាប់ ហើយពួកវាក៏នឹងបានគ្រប់គ្រង់រាជរង្ស គ្រាលហ្វាឌី និងមានជីវិតអមតៈ ហើយនឹងគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះមួយទាំងមូល។
     «មិនអាចទេ! តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបាន? ...មិនអាចអោយពួកវាធ្វើពិធីបានមុនឡើយ យើងត្រូវតែបំផ្លាញពិធីរបស់ពួកវាចោល!!! ...ថេហ្សា!!! អ៊ុប...!!!!!» ទ្រង់និយាយតែឯងសួរតែឯង ចុងក្រោយក៏មកថើបបឺតជញ្ជក់មាត់ ថេហ្សា ឯណ្ណេះទៅវិញ។
     «ហ្ហឹម...ហ្ហឹក...ហ្ហឺ...» ថេហ្សា គួកខ្នងគេឌឹបៗ អោយមនុស្សឈ្លាតឪកាសដូចជាគេចេញឆ្ងាយពីកាយននលគករបស់នាង តែកម្លាំងដៃខ្សោយៗដូចជាស្រមោចខាំប៉ុន្នឹងមិនអាចធ្វើអ្វីគេបាននោះទេ នាងយំសម្រក់ទឹកភ្នែកមកតក់ៗនៅពេលនេះ ដៃប្រាណខំបម្រាស់ស្ទើរតែឆ្គួតទៅហើយ នាងមិនអាចធ្វើអ្វីគេបាននោះទេ។
     «ស៉ំអង្វរដោះលែងខ្ញុំទៅ? ខ្ញុំគ្មានកម្លាំងរើទៀតទេ ខ្ញុំហត់ណាស់! ហ្ហឹក...បើលោកកុហកខ្ញុំ លោកឈប់បោកប្រាស់ខ្ញុំទៅ ខ្ញុំក៏ចង់មានជីវិតល្អស្អាតដូចជាគេឯងដែរ ហ្ហឹក!!» ថេហ្សា យំស៉ំអង្វរគេយ៉ាងកំសត់ នាងហត់ណាស់ ហើយមកត្រូវមានមនុស្សបៀតបៀននាងទៀត នាងពិតជាអស់កម្លាំងរកអ្វីនិយាយមិនចេញទេ។
     «ស្តាប់យើង! យើងកំពុងតែជួុយនាងណា ថេហ្សា! បន្តិចទៀតនាងនឹងត្រូវស្លាប់ហើយ បើយើងមិនធ្វើដូច្នេះគឺមិនអាចរារាំងពិធីបូជាឈាមនាងរបស់ពួកដែលចាប់នាងមកទាំងអស់នោះបានទេ ហើយរាជរង្សយើងក៏នឹងត្រូវរលាយ នាងត្រូវតែដេកជាមួយយើងនៅពេលនេះ» ថាហើយ ទ្រង់ក៏ចាប់បង្ខំនាងភ្លាមៗ ទោះនាងឆ្លើយថាទេយ៉ាងណាក៏មិនអាចឈ្នះបានឡើយ។
     «អត់ទេ!! ហ្ហឹក...ក៉ំអី!! ខ្ញុំស៉ំអង្វរឈប់ទៅ! ហ្ហឹក...» ថេហ្សា យំហើយយំទៀត នាងយំយ៉ាងខ្លាំង នាងមិនយល់ទេថារារាំងស្អី គេធ្វើបូជាស្អី នាងមិនយល់ យល់តែថាទ្រង់ជាមនុស្សអាក្រក់ បោកប្រាស់នាង ចង់សម្លាប់នាង ហើយនៅមករំលោភនាងទៀត វាពិតជារឿងដ៏អាក្រក់បំផុតក្នុងឆាកជីវិតរបស់នាងហើយ។
     អត់ទេ នាងចប់ពិតមែនហើយ ចប់ក្នុងកណ្តាប់ដៃប្រុសកំណាចនេះហើយ គេឈ្លានពាននាងសព្វកន្លែងហើយ ថែថើបបំបោសអង្អែរពេញរាងកាយស្រឡូនរបស់នាង នាងបានត្រឹមតែក្តាប់ពូកសម្រក់ទឹកភ្នែកចេញមកជោកជាំពេញថ្ពាល់ គេស្ទាបហើយ គេអង្អែលហើយ គេប៉ះហើយ គ្មានកន្លែងមួយចន្លោះណាដែលសល់ភាយភាពក្រម៉ំបរិសុទ្ធរបស់នាងទៀតនោះទេ ។
     «អ្អឺស...អ្អា៎ស...» អ្នកខាងលើរមែងតែទទួលអ្វីដែលចង់បាន ដោយឡែកតែ ថេហ្សា ខ្លួនតូចតែមួុយ ជាលើកដំបូងរបស់នាង នាងឈឺចាប់ពឺតផ្សារកអ្វីប្រៀបមិនបាននោះទេ តែនាងបែរជាលែងដឹងខ្យល់អ្វីទាំងអស់ ព្រោះតែនាងសន្លប់ហើយ លែងដឹងឮអ្វីទៀតហើយ កម្លាំងខ្សោយស្រាប់ មកជួបរឿងទាំងនេះទៀត តើនាងមិនសន្លប់បានយ៉ាងម៉ិច?!
     កន្លងផុតទៅកន្លះម៉ោង អ្វីក៏បញ្ចប់ជាស្ថាពរត្រឹមម៉ោង១២យប់រំលងអាទ្រាធ ទ្រង់បែរជាងើបចេញពីកាយ ថេហ្សា ហើយដន្តប់ភួយអោយនាង មុននឹងសម្លឹងមើលនាងយ៉ាងយូរហើយស្តែងទឹកមុខមិនត្រូវការបែបនេះទៅវិញ ព្រោះតែចប់ហើយ ភរិយាទីមួយរបស់ទ្រង់ជាប្រពន្ធមែនទែនហើយ នាងលែងក្រម៉ំបរិសុទ្ធទៀតហើយ ហើយក៏គ្មានពិធីបូជាណាត្រូវសម្រេចទៀតនោះដែរ ត្រឹមតែ៣០នាទីគឺអ្វីៗបានដូចបំណង ពិធីដែលបូជាឈាមបរិសុទ្ធរបស់នាងក៏លែងមានប្រសិទ្ធិភាពទៀតដែរ ព្រោះនាងមិនមែនបរិសុទ្ធទៀតឡើយពេលនេះ ឈាមក្រម៉ំគឺជោកពេញលើពូក គេទទួលអារម្មណ៍ដឹងថានាងពិតជារក្សាព្រហ្មចារីទុកបានល្អពិតមែន ហើយគេនេះហើយជាអ្នកប្លន់យកនាពេលអម្បាញ់ម៉ិញនេះ។
     «បិតាអោយបុត្រស៉ំទោស! បើបុត្រមិនធ្វើបែបនេះទេ នាងនឹងស្លាប់ ហើយរាជរង្សយើងក៏នឹងត្រូវរលាយ!» ទ្រង់ ជុងគ្រីត ងើបឈរអោយពេញកម្ពស់ មុននឹងច្រត់ចង្កេះគន់មើលតាមកញ្ចក់យន្តហោះមើលទៅខាងក្រៅ និយាយស៉ំទោសតាមអាកាស ព្រោះតែពេលនេះ ថេហ្សា ជាប្រពន្ធគេពិតប្រាកដហើយ នាងជានារីដំបូងដែលប្រគល់ព្រហ្មចារីអោយមកគេ ហើយនេះក៏ជាលើកដំបូងដែរ ដែលទ្រង់ទទួលបានរបស់នេះ ដោយធ្លាប់ឆ្លងកាត់នារីរាប់រយនាក់គឺមិនមែនដូចជា ថេហ្សា ឡើយ។