I'm Just A Babysitter (COMPLETED)

CHAPTER 23: TEAR

Quebec's POV
"All along you're the biological mother of my kids?! The woman who abandoned them?!"

Pareho kaming napatayo ni Cassandra nang marinig namin ang boses ni Xenon sa pinto ng veranda.

"Xenon, a-anong ginagawa mo rito? Kanina ka pa ba riyan?" Sunod-sunod na tanong ko at pilit kong inaalis ang panginginig ng boses ko. Sana lang ay hindi maliwanag ang pagkakarinig niya sa sinabi ko kani-kanina lang.

Pero mukhang huli na dahil punong-puno ng galit ang mukha niya na lumapit sa amin ni Cassandra.

"Medyo. Simula nung maghiwalay kayo ng yakapan na dalawa." Malamig ang boses na pagkakasabi niya.

"Xenon, let us explain." Sabi ni Cassandra at lumapit sa akin para yakapin ako.

"So you also knew from the beginning that she's the mother of my kids? Kasi sa pagkakatanda ko, ikaw ang nagdala rito sa bahay ng mga bata nung tatlong buwan pa lang silang sanggol."

Tumango si Cassandra. "May rason kami kung bakit namin nagawa at itinago ang sikreto na 'yon Xenon." Sabi pa ni Cassandra.

"I don't care. The fact still remain that you lied to me! Both of you! You deceived me! Akala ko ikaw na ang babae na karapat-dapat para maging ina ng mga anak ko. Kaya pala ganon na lang ang turing mo sa kanila. Kasi sayo sila nanggaling! Nabuhay sila ng siyam na buwan diyan sa sinapupunan mo."

Nag-iwas ako ng tingin dahil sa nag-uunahang pagtulo ng luha ko. "I don't have a choice! Kung meron lang akong choice, hindi ko sila isusuko sayo. Kahit ako na lang mag-isa ang bumuhay sa kanila gagawin ko. Kaso hindi pwede! Mapapahamak sila kung sa akin sila lalaki."

Umiling ito at tumawa ng sarkastiko. "Pabaya kang ina. Kung kailan medyo malalaki na sila at nakakaintindi na saka ka nagpakita. Kung kailan tapos na ang mga araw na hindi ako nakakatulog sa pag-iyak nila at kapag nagkakasakit sila. Kung kailan puro na lang sila kalikutan saka ka pa nagpakita."

"Xenon! Wala kang karapatan na pagsabihan si Quebec ng ganyan. Huwag mo siyang husgahan dahil lang sa napilitan siyang ipaubaya sayo ang mga bata at ngayon lang siya nagkalakas ng loob na malapitan sila." Saway ni Cassandra rito.

Dinuro niya si Cassandra kaya nakita ko ang panginginig ng kamay niya. Marahil ay sa pinipigilan niyang galit sa amin ni Cassandra. "You're a traitor Cassandra. Dapat una pa lang hindi na ako naniwala sa sinabi mo na iniwan lang din sayo ang mga bata ng hindi mo kilala. Ngayon ko lang naisip na bakit nga ba hindi man lang ako naghinala sa mga katwiran mo noon sa akin nang ipaako mo sa akin ang mga bata!"

Mabilis na pinahid ni Cassandra ang luha na pumatak mula sa mata niya. "I'm sorry Xenon. Pero para rin naman sa mga bata ang ginawa namin ni Quebec na 'yon."

"Get out Cassandra. I don't wanna hear your lies anymore. Kami muna ni Quebec ang mag-uusap. Saka na kita kakausapin kapag nawala na ang galit ko sayo."

Umiling si Cassandra at niyakap ako ng mahigpit. Lumapit lalo sa amin si Xenon. "Alam mo kung paano ako magalit Cassandra. Umalis ka na hanggat kaya ko pang pigilan ang galit ko. Kung hindi ka susunod sa gusto ko ay hihilahin kita palabas ng bahay. Wala akong pakialam kung nandito sila mama. Hindi nakakatulong na nandito ka ngayon."

Humarap sa akin si Cassandra. "Call me later. You can do this. Face your fear, Quebec. Kailangan mong tumayo ngayong mag-isa kahit na kaya naman kitang tulungan."

Hinawakan ko ng mahigpit ang mga kamay ni Cassandra. "Sobra-sobra na ang naitulong mo sa akin Cassandra. Kaya ko na 'to. Mag-iingat ka pauwi."

Tumango ito at niyakap muna ako ng mahigpit bago nagmamadaling umalis. Nang makaalis si Cassandra ay hinila ako ni Xenon papunta sa kwarto ko.