Chapter Four

17 3 0
                                    

Rousie

Sa mga nakaraang linggo ay nasa pag-tratraining nakatuon ang atensyon ko. Madalas ko ng hindi nakakasabay si Lupitha, minsan sa lunch lang kami nagkikita. She look like she's busy on something else but I understand her absence. Malapit na raw kasi ang monthly test challenge.

Humikab ako matapos isara ang librong binasa ko. I was studying. Iniunat ko ang katawan ko. This day is quite tiring. Medyo humihirap na kasi ang hand to hand combat. Lumingon ako sa gawi ng study table ni Lunarex. It was now tidy. Kung noon ay makalat ito at hindi organisa ang mga gamit, ngayon ay malinis at nakaplastada na ng maayos.

Few days ago ay wala akong nakalap na kakaiba kay Lunarex. She's introvert and retiring. I observed her several times pero mukhang wala naman akong nakikitang masama. Although, minsan ay matagal siyang umuuwi sa dorm ay nagtanong-tanong ako sa ilang estudyante na ang sabi'y nag-aaral lang daw sa library. Maybe our false accusation is not deeply valid. She already said it to me though.

Bumuntong hinga ako. May iba pa palang problemang hinaharap ang academy, yet hinahayaan lang nila ito. What if it's a threat? Anong gagawin nila?

Before I shove my face on the desk. I notice a crumpled piece of paper that is underneath Lunarex's desk. Kumunot ang noo ko. I wonder what is it? I swiftly gaze her on the top deck. Mukhang tulog na. Naka-plug ang earphone sa kanyang tenga habang ang isang braso ay nasa kanyang noo. It's very late kaya nasisigurado akong tulog na siya.

Maingat akong gumalaw upang makuha 'yon. When I get to reached under it. I open the crumpled paper to see what it is. It was a sketch of something or more like a monster. The body is like a human but the physique is corpse that showing it's veins. It's long hands are emerge with it's wings like a bat. It's claws are pretty sharp so as their pointy teeth. What is this?

"It's a zakkas.." a voice suddenly spoke.

Nagulat ako na tumingin kay Lunarex. Seryoso siyang nakatingin sa'kin habang hawak ko parin ang papel. Nasa taas siya ng double deck kaya malaya niya akong natatanaw mula dito sa baba.

"That monster killed my family." she said full of anger in her eyes.

I crumpled the paper at walang lakas iyong nahulog mula sa kamay ko.

"Ang mga tinuri kong pamilya ay walang awang pinaslang ng mga hayop na 'yan." gumaralgal ang kanyang boses na sinabi 'yon.

I don't know what to say. Natatakot akong sumagot sa kanya. I somewhat feel the same way. Nawalan din ako ng mahal sa buhay but, in her case, you can feel that she pained a lot that she have been through a lot. Mas malala pa ang nangyari sa kanya kaysa sa'kin.

--

Everything went smoothly. Walang naging problema sa training session but, Cris is not available today. Nang malaman 'yon ay dinumog ako ng kaba. Ang sabi niya ay may papalit sa kanya. He doesn't know who it is pero hindi raw dapat akong kabahan.

I tap my forehead using my fingers as I waited for someone to enter the training room. I can't anticipate much longer. Sino kaya ang papasok? I hope it has familiar face.

The metal door automatically open and a guy showed up kasama ang isang babae. I gulped as the face of the guy registered. Palihim akong napailing. No..

A sinister laugh break my thoughts. Tumawa ang babaeng kulay peach pink na buhok. She has large eyes with natural eyebags that looks creepy. Parang palagi siyang may binabalak na masama. Her rain cloud eyes are hypnotizing. She's a bit short and petite.

Ang lalaki ay nababagot na umupo sa gilid na mukhang napilitan lang siyang pumarito. Napatingin sa akin ang babae. She check me from head to toe. Another sinister laugh came out from her mouth. Is she crazy? She sounds like a pyscho.

Alzacar AcademyWhere stories live. Discover now