Alzacar Academy

Chapter Fourteen

Cyan Nyssa Lumell

Everybody is pre-occupied. We are all rushing to complete our trainings everyday. It was sadly announced that there will be no dual match for this season. Imbis na sa dual match ang basehan upang maisabak ka sa gyera ay iniba ng mga mangasiwa. You'll have to prove it yourself that you're strong and courage enough to fight through virtual training.

Nagulat ako dahil isa ang mga nominado sa virtual training ay sina Lew at Cris. The teacher and the trainer itself was observing us all the time. It's like they secretly grade our progression. Maiging kinikilatis nila ang bawat galaw namin. Kapag nakapasa sila sa virtual training ay ibig sabihin ay ipapadala sila sa Erthomia.

At ang nakaraang nanalo sa dual match ay awtomatikong pasa na para sa Erthomia. Nangangatal na ang binti ko dahil sa kaba. Today's news was just to much to take in.

Three days passed and Ms. Spring told us that we have to pick three weapons that we're going to use for the mission. I chose rifle, hand guns and knives—daggers. Since the dual match was cancelled, we settle for sparring as of now. Kahit may napili na akong weapon ay kailangan parin naming pag-aralan ang iba't ibang weapons para makasigurado.

The next day was the group training challenge. The fifty slots was now subtracted into ten which is fourty slots. Wala akong nakasamang excel na mas kinabubuti ko roon. It wasn't that serious. After all, my group was on the twenty eight slot. The situated finish place was in the cave. Wala akong masyadong nakaengkwentro pero mabuti't hindi ako ang humawak sa flag namin. It was Qui, one of my group. Our flag was colored orange.

Sa physical training ay madalas na akong hindi napapagod. Combat is now a piece of cake for me. Sa mga sparring naman at sa mga baril ay medyo humusay na akong hawakan ang mga ito. Minsan nag-tratraining din kami sa kagubatan gamit ang pekeng baril para masanay. We learn many things about geography of the country of Erthomia and survival skills under the supervision of Mr. Angun.

"Single pile!" sigaw ni Ms. Delvin.

Nagtutulakan ang mga estudyante upang makalinya. I cringed when someone push me. I almost trip!

"I said singe pile!" pag-uulit ni Ms. Delvin na may bahid na inis.

Nasa gilid niya si Ms. Syfin suot ang kanyang pulang turtle neck na long sleeves. Maigi niya kaming inobserbahan kasama ang mga staff sa di kalayuan. Mayamaya'y humupa ang munting gulo ng mga estudyante at naghintay kami ng anunsyo mula sa mga guro.

"This challenge is individual and you know how this challenge works. Ang pinagkaiba nito ay paunahan kayo sa mga obstacle course. It's a race. Apat ang sasalang bago ang susunod sa linya." she state. "Kapag nasa huling antas kayo, ibig sabihin ay uulit kayo sa susunod na araw kasama ang ilang nasa huling antas din." dagdag niya.

Our line is now straight and according. I tied my hair as I narrow the obstacle course ahead. Nasanay na ako sa training na ito kaya hindi ako masyadong kinakabahan.

"First row!" sigaw ni Ms. Delvin.

They're on the tree house with the staff surrounding the computer to monitor our course. May mga camera sa paligid upang makita ang aming aktibidad. The first row commence and ran towards the first obstacle course which is the wall climb.

Habang nagsisimula na ang ilan, nag warm up ako't mahinang pinakalma ang sarili. I need to focus. May na nominado na para sa unang mission na gaganapin sa Erthomia, which means pipili nalang sila kung sino ang makapasa sa virtual training at isasabak sa gyera.

Noong turno ko na ay naghanda ako. When the honk sounded, we hurriedly went to the first obstacle course, the wall climb.

Gamit ang aking kamay ay kumapit ako sa pader. There's a gap between the wood wall where I could climb. Hinila ko ang aking katawan gamit ang aking kaliwang braso habang ang isa ay nakahawak sa unahan. When I completely climbed off the wall, I jump down the wall like we train weeks ago. Ganon din ang ginawa ng kasabay ko. Matapos ang wall climb ay sa high wall naman.