Chapter Twenty

12 2 0
                                    

Abandoned Town

Kinabukasan ay maaga kaming nag-training at pumasok sa mga klase. The virtual training was scheduled three o'clock in the afternoon. Mabuti't naging kagrupo ko si Lunarex dahil sabay kaming pupunta roon. Kahapon pinilit kong kalimutan ang sinabi ni Calloway sa'kin. I have a goal to mastered. Hindi ko na dapat pagtuonan ng pansin ang mga ganoong bagay.

"Hey guys! Wait up!" boses 'yon ni Amayac sa likod.

Sabay naming nilingon siya. Lunarex murmured something but it's barely audible because of Amayac's voice. Hinihingal na naabutan niya kami sa corridor papuntang virtual lab.

"Alam niyo bang may a-assist kay Mr. Jefferson ngayon?" she beam.

"Hindi." masungit na tugon ni Lunarex.

Sinamaan ko siya ng tingin dahil napansin ni Amayac ang sarkastikong bungad niya rito.

"Ah, no. Sino naman kaya?" tanong ko.

Nagpatuloy kami sa corridor.

She fidget her hands and said. "Ang sabi raw nila si Calloway daw." she blushed.

I turned white when she mentioned him. Lunarex scoffed and face Amayac.

"That jerk?"

Sumama ang mukha ni Amayac. "He's not a jerk, Mireille."

Natahimik ako sa nalaman. As we swipe our cards, the door automatically opened. Ganon pa'rin ang ibang staff. They are still busy tapping the holowall. I wonder kung bakit kailangang mag-assist si Calloway Dezaral sa training na ito. He's obviously injured. So, he's practically useless at the time. Dapat ngang magpahinga siya dahil natapos nila ang mission. Ang ilang kasamahan niya ay nagpapagaling pa sa infirmary.

Naroon sina Livy Balker, Van Erason, Trik Azur at si Dian. Hindi pa rin kami nag-uusap. It's because of our uncrossed scheduled that's why. Nginitian ko siya nang makita. When our eyes met, he was shock. Lumapit ako sa kanya.

"Hey, Dian," nagningning ang mata ko dahil sa wakas makakausap ko na siya.

Nakita ko kung paano siya naiilang na ngumiti.

"Uy, Aleera.." tumikhim siya't napakamot sa ulo.

"Kamusta?" I asked lowly.

"Okay lang, ikaw?"

I nodded with a smile until my face went cold. "Please don't avoid me."

He smiled genuinely. "Sa mukha mong 'yan? Hindi talaga."

I miss him as a friend. 'Yong presensya niya kapag lunch time. His quirky jokes and his pure blue eyes. Natawa ako at napailing.

"Kung ganon ka natuwang makita ako ay pwede mo 'kong halikan sa pisnge." he teased.

Umiling lang ako sa kanya. Si Lunarex sa gilid ko ay humikab. Madalas ko siyang napapansing ganito. She's sleepy because of the gadgets she worked all night. Ito lang kasi ang oras na libre kami. Almost everyday is training sessions. It's hard to squeeze your personal interest with these busy schedule. Binalaan na siya namin ni Lupitha na 'wag masyadong pagurin ang sarili't kailangang magpahinga. We are exhausted through our trainings and we need the rest every night.

"Uy, Rex! Ang antok natin, ah!" singit ni Dian.

There was no replied from her. She doesn't talked to anyone except from me and Lupitha.

Pumasok si Mr. Jefferson sa silid. Inisa-isa niya kami at tumango.

"Good day everyone, I would like to inform you about something. I have someone here with me to assist." tinuro niya si Calloway sa isang sulok habang nagtitipa sa holowall. Nakabusangot ang mukha nito at hindi kami pinansin.

Alzacar AcademyWhere stories live. Discover now