TYGW's Mr.Lucky (BL) [Myanmar Translation] Book-2

Chapter(61):ပိုအားျပင္းေသာ တြန္းအားေပးမႈ

Zawgyi

က်န္းေမာ့႐ွန္းက မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္မခတ္ပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဆြဲခြာလိုက္တယ္။

ႏႈတ္ဆက္တာကေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ေပါ့။ လက္ေတြကိုတြဲၿပီး ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ေတာ့ မလိုအပ္ပါဘူး။ က်န္းေမာ့႐ွန္းကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ သစ္အယ္သီးေလးရဲ႕လက္ေတြကို မကိုင္ဖူးေသးဘူး။ အျပင္လူတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္ရတာလဲ?

ႏွလံုးသားထဲတြင္ အနည္းငယ္ခ်ဥ္ေနလ်က္ သူ႐ွန္ခ်န္ကို ပိုၿပီးၾကည့္လိုက္ေလေလ မ်က္စိစပါးေမြးစူးစရာ ပိုၿပီးျဖစ္လာေလေလ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူအခုခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ကို ဆုေတာင္းေနမိတယ္။

သူ႔စိတ္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းတစ္ခါမွ မေဖာ္ျပဖူးတဲ့​ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူ႔အေတြးေတြအားလံုးကို သူ႔မ်က္လံုးေတြထဲမွာ ေရးထားတယ္ဆိုတာကို က်န္းေမာ့႐ွန္းေတာင္မွ သတိမျပဳမိတာျဖစ္ႏိုင္တယ္။

မ်က္ႏွာထားက အမူအရာကင္းမဲ့ေနေသာ္ျငားလည္းပဲ သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြက သူ႔ကိုသစၥာေဖာက္ေနၾကတယ္။

႐ွန္ခ်န္အတြက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေကာင္းႀကီးက ဒီလိုမ်ိဳးထိန္းခ်ဳပ္မႈကင္းမဲ့သြားတာကို ျမင္ရတာ ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲပဲျဖစ္တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးေပ်ာ္စရာကိစၥကို သူလံုးဝလက္လႊတ္ခံမွာမဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ကိုသူ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလိုက္ၿပီးေတာ့ ညစာစားဖို႔အတြက္ ဒီမွာေနဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။

"အန္တီေ႐ွာင္ ကြၽန္ေတာ္ၾကားတာေတာ့ အန္တီတို႔အိမ္ကစားဖိုမွဴးက အရမ္းအခ်က္အျပဳတ္ေကာင္းတယ္ဆို။ ကြၽန္ေတာ္ဒီေန႔ ဒါကိုျမည္းၾကည့္ခြင့္႐ွိမလား?" ႐ွန္ခ်န္ကေ႐ွာင္မုလန္ရဲ႕အေ႐ွ႕မွာ အလိုလိုက္ခံထားရတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး ျပဳမူလိုက္တယ္။

က်န္းေမာ့႐ွန္းျပန္လည္သက္သာလာၿပီမို႔လို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္မုလန္တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔ကိုမျငင္းဆန္ပါဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူမေျပာလိုက္တယ္။ "အန္တီတို႔ရဲ႕စားဖိုမွဴးေတြက တကယ္ကို အခ်က္အျပဳတ္ေတာ္ၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ သစ္အယ္သီးေလး သူတို႔ကိုသင္ၾကားေပးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေပါ့။ သားဒီေန႔တကယ္ကို ကံေကာင္းတယ္။"