IAH2: Remembering The First Beat

SPECIAL CHAPTER 2

"You're drinking again."

Natigilan ako sa pagmamasid sa baso ng alak sa harapan ko noong marinig ang boses ni Xavi. Napailing na lamang ako at inisang tungga ang alak na natitira sa baso ko.

"What is this? A deja vu?" tanong nito at naupo sa bakanteng upuan sa tabi ko. "Ang sabi ni Amari, magpahinga ka at hindi ang uminom dito mag-isa, Von. Go and have some sleep."

"I can't sleep," mahinang sambit ko dito at nagsalin ulit ng alak sa baso ko. Binalingan ko si Xavi at ibinigay ang bote sa kanya. "Help yourself. Wala ako sa mood na ipagsalin ka ng alak."

"Von," mariing sambit nito at kinuha ang bote ng alak sa akin. "Stop doing this, man. Amari's fine, the baby is healthy, so please, stop doing this."

"I can't-"

"You can't what, huh? Von, marami na kayong napagdaanan ni Amari. Huwag ka namang sumuko ngayon."

"I'm not giving up, Xavi." Binalingan ko ito at masamang tiningnan. "I just can't see her like that. She's fragile and I'm afraid that I might break her more if I stay too close to her."

"Jesus, ano ba naman iyang nasa isip mo, Von! Amari's not that fragile. She's a fighter, remember? Hindi ito basta-bastang sumusuko sa isang laban!"

"The moment she decided to keep our baby is the moment she gave up her own life, Xavi. I know her. I know my wife. Alam ko kung ano ang nasa isip nito noong unang beses naming nalaman na buntis ito," nanginginig na turan ko at muling uminom ng alak. "I was happy, okay. I was so damn happy when she told me about her pregnancy but... I knew better. Mas gugustuhin kong hindi na muling magkaroon ng sariling anak kung ang kapalit lang nito ay buhay ng asawa ko."

"Hindi iyon ang gustong mangyari ni Destiny Amari, Von. Ikaw na rin ang nagsabi. Kilala mo ang asawa mo at sa tingin mo matutuwa ito kapag malaman niya na iyan ang nasa isip mo?"

"Sasabihin mo ba sa kanya ang tungkol dito?"

"I will. So, you better fix yourself and freaking rest! Kami na lang muna ang bahala kay Ayah. Magpahinga ka na."

"Fine," saad ko sa pinsan at humugot ng isang malalim na hininga. Akmang tatayo na sana ako sa kinauupuan noong biglang tumunog ang cellphone ko na nakapatong sa ibabaw ng mesa. Nagkatinginan kami ni Xavi at mabilis kong dinampot ito. Agad kong sinagot ang tawag sa akin noong makitang si Andrea ito, Destiny Amari's cousin. "Andrea?"

"Nasa delivery room na si Amari!"

Tila binuhusan ako ng malamig na tubig noong marinig iyon sa pinsan ng asawa. Delivery room? Manganganak na siya? No hell way!

"Pumunta ka na dito, Von!"

Napalunok ako at mabilis na ibinaba ang cellphone. Kita ko ang pagkunot ng noo ni Xavi sa harapan ko at noong sinabi ko sa kanya ang nangyayari, mabilis itong kumilos at sinabing siya na ang magmamaneho para sa akin.

"Xavi, bilisan mo!"

Napakuyom ako ng mga kamao noong marinig ang sigaw ni Sasa sa likuran namin.

"Sweetheart, I'm doing my best here. Kung hindi kayo sumama ng mga bata sa amin ni Von, tiyak kong pinapalipad ko na ngayon ang sasakyan ito," ani Xavi at mas binilisan ang pagpapatakbo ng sasakyan niya.

"Cars can fly, daddy?" takang tanong ng anak ni Xavi na siyang ikinatawa namin. Binalingan ko sila Sasa sa likuran at tipid na tinanguhan ito. Tumingin naman ako sa anak ko na tahimik na nakatingin sa labas ng sasakyan.

"Ayah," tawag pansin ko dito na siyang ikinabaling nito sa akin. "Mommy and our little buddy will be fine. Don't worry, okay?"

"I know that daddy," mahinang sambit ng anak ko at ngumiti sa akin. "Mommy is strong. She will overcome this. She will-"