Five nights at Freddy's: het hele verhaal • FNAF boek 1 (voltooid)

26. Een donker diner

Mike Schmidt, 2000

"Mijn vader komt zo op bezoek, om mee te eten, oké?" Vraagt Loena. We zitten in ons studentenkamertje, in het midden van Sydney. "Gezellig!" Zeg ik. Loena plaatst drie borden op tafel, terwijl ik de rijst aan de kook breng. "Zin in je werk zo?" Vraagt ze. "Ja hoor", lieg ik. Als ik hier ga zeggen dat die robots leven, word ik voor gek verklaard. Ik roer door de pan met rijst. Ik kende Loena al mijn hele leven, maar we waren nooit echt bevriend als tieners, totdat we samen bij een openlag belande voor deze universiteit, en elkaar opnieuw leerde kennen. En toen... Tja, nu wonen we een soort van samen. Fritz Smith, haar vader, is een slimme man van een jaar of 50, en heeft mij gered op die dag van de Bite. Of van meer. Nee. Trauma bijwerkingen. Pas op voor paars!

"Aghr!"

Boos smijt ik de deksel op de pan. Dan hoor ik de bel: daar is hij dan, mijn held.

"Mike heeft een nieuwe baan", zegt Loena tijdens het eten. "Oh ja?" Vraagt Fritz, die mij nu vragend aankijkt. Ik slik. Nu moet ik het zeggen. "Ja... Bij... Het nieuwe en vernieuwde Freddy Fazbears", zeg ik moeizaam. Fritz kijkt verbaasd, maar herstelt weer snel. "Dapper", zegt hij met een bedenkelijke toon. "Heb je die robots van dichtbij gezien?" Ik knik. "Bonnie en Chica in ieder geval. Freddy bleef achterin en Foxy is nog helemaal niet komen opdagen. Fritz knikt bedenkelijk. "Niks raars aan ze gezien?" Zoals bloedsporen van je vrienden, bedoel je? "Zoals loszittende onderdelen?" Ik staar de diepte in, maar word uit mijn trance geschud door Loena. "Oh sorry, nee, nee... Ze zien er prima uit. Ze zijn helemaal vernieuwd en zo, dus... Ja". Fritz knikt weer.

"En je hebt alleen die vier animatronics gezien?"

Nee, natuurlijk is er nog een vijfde, Golden Freddy. Degene die je heeft meegelokt naar je nachtmerries.

"Nope, alleen die vier". Fritz kijkt peinzend voor zich uit. "Raar", zegt hij. "Ik had verwacht"...

Dat Golden Freddy er ook is.

"Dat de Puppet er nog zal zijn".

Ik schud van nee. "Die hebben ze niet meer gevonden". "Jammer", zegt Fritz. "Alhoewel ik het wel een vreemd ding vindt". Loena onderbreekt ons gesprek. "Laten we lekker gaan eten joh, anders wordt het koud!" We knikken allemaal instemmend, en beginnen aan ons bord.

"Veel succes vanavond", zegt Fritz als hij zijn jas aan doet. Ik knik stilletjes. Dan kijkt Fritz naar zijn dochter en zegt: "Schat, kan je even mijn tas halen? Hij staat in het kleine kamertje". Loena knikt en loopt weg. Ik wil me omdraaien om de afwas te gaan doen, maar Fritz legt zijn hand op mijn schouder. "Luister, Mike. Jij en ik weten allebei wat er echt is gebeurd. Je bent erg dapper dat je terug gaat, jongen. En geloof me: het komt goed. Nu moet ik je alleen even waarschuwen... Die man, die moordenaar, die over je heen hing... Hij komt terug. Hij komt zijn werkje afmaken. Mike, wees op je hoede. Het is van belang dat je het vijf nachten volhoud. Daarna is het voorbij en mag je het vergeten". Ik durf niet te bewegen. Hij laat mij los. "Succes", zegt hij, en sluit de deur. Ik blijf bevroren achter.

"De man, de moordenaar die over je heen hing..."

Geen trauma bijwerkingen.

Ik schud m'n hoofd en ga naar de slaapkamer. Even rusten voordat ik weer moet. De zin blijft zich maar herhalen... Rustig Mike. Fritz is gewoon gek. Of dit is een droom. Of allebei! Het boeit me niet, nu ga ik slapen, en ik trek de dekens ruw over me heen.