Five nights at Freddy's: het hele verhaal • FNAF boek 1 (voltooid)

50. Nacht 5: gewoon accepteren • Mike

Mike Schmidt, 2000

Ik stort neer op de grond, naast het levenloze lichaam van Emily. Het is tijd om los te laten...

Langzaam trek ik mijn hand uit de hare, die nog warm is. "Emily..." fluister ik.

"Mike?" Zegt een meisjesstem ineens uit het niks. Ik kijk vooruit. "Kytthin?" Vraag ik depressief. Het meisje stapt uit het donker. "Oh mijn god..." zegt ze. Ze slaat haar handen voor haar mond. "Is dat..." "Emily", zeg ik. "Het was een ongeluk..." Mijn tranen zijn weer terug. "Oh Mike..." ze komt naast me zitten, en slaat haar arm om me heen. "Kom", zegt ze. "De strijd is nog niet voorbij". Ik wil haar geloven, maar het voelt alsof mijn leven voorbij is... "Keith loopt hier rond, en ik ben Henry kwijt. De animatronics zijn er gelukkig niet..." zegt ze. "En Jenna en Zack zijn er ook", voeg ik toe. Haar uitdrukking verandert naar verbaasd. "Wat? Waarom dan?" Ik vertel haar over Zack Pinkpan. "Maar hij hoort bij ons nu", zeg ik op het laatst. "Mooi", zegt Kytthin. "En... Loena is er ook", zeg ik. Kytthin fronst. "Waarom dan? Keith?" Ik knik.

Verloren kijk ik naar mijn handen. De handen die het mes beet hadden. De handen die Emily hebben vermoord...

"Laten we naar je kantoor gaan, dat is iets veiliger", zegt Kytthin. "Henry loopt hier ook ergens rond... Misschien vinden we hem wel op de camera's". Ik knik zachtjes.

"Maar laten we Emily meenemen", zeg ik. "We kunnen haar niet zo laten". "Oké", zegt Kytthin. We grijpen beide een kant van haar lichaam, en zo slenteren we richting mijn kantoor.

"Mike! Je bent terug!" Kraait Jenna, als ik als eerste het kantoortje binnen kom lopen. "We hebben Henry, alleen Kytthin..." "Ik ben er!" Zegt Kytthin achter me. Henry, die in de hoek naar de diepte aan het staren is, fleurt ineens op. "Kytthin?" Zegt hij. We lopen nu helemaal het kantoor in...

Jenna gilt.

"Is... is dat..." stamelt Zack. Ik knik, en de tranen komen weer terug. "Emily?" Schreeuwt Jenna. Ze duwt Zack aan de kant en rent naar haar lichaam.

"Nee, nee! Wakker worden!" Ze trekt haar shirt omhoog, en de wond word zichtbaar. "Ai..." zegt Zack. Hij kijkt gruwelijk weg. "Nee!" Schreeuwt Jenna weer. Ze legt Emily op haar rug, en begint haar te reanimeren.

"Kom op... Kom op!" Peinst ze.

"Jen... Het lukt niet..." probeert Zack. "Houd je mond!" Schreeuwt ze door haar tranen. "Één... Twee... Drie..."

"Jenna, stop..." zeg ik.
"Nee!" Krijst ze.

"Één... Twee... Drie... Vier..." Ze blaast twee keer zuurstof in Emily, maar tevergeefs...

"Jenna, meisje..." zegt Kytthin. Ineens stapt ze naar Jenna toe, en geeft haar een knuffel.

Jenna laat los, en laat zich huilend in Kytthin's armen vallen.

"Kut Keith!" Krijst ze.

Kytthin kijkt naar mij, maar ik schud snel nee. Als Jenna erachter komt dat ik het was die Emily's dood heeft veroorzaakt ben ik dood.

Ineens staat ze op, als een zombie. "Waar je ook bent, je bent dood, hoor je me, dood!" Ze krijst zo hard mogelijk. Ik sluip richting de computer, om de camera's te checken. "Hm..." Mompel ik. "Loena is nog steeds in de backroom, levend..." Ik klik op de dinerroom. "Leeg... Alles is leeg... Jongens, ik weet niet waar Keith is, maar ik denk dat ik Loena ga proberen te redden", zeg ik. "Wat?" zegt Kytthin. "Ben je gek? Keith vindt je zo!" "Maakt me niet uit!" Schreeuw ik terug. "Anders is Loena zo dood!"

"Bzzp..."

We kijken allemaal verschrikt op. Kytthin pakt haar mobiel, die zojuist iets binnenkreeg. "Oh mijn god..." zegt ze. "Wat is het?" Vraagt Henry.

"Een sms'je van Katniss. Ze zit opgesloten in de Arcade, gedaan door Keith. Hij gaat nu op zoek naar Mike, en daarna is zij dood..."

Mijn ogen worden groot. "We moeten haar redden!" Zeg ik.

Kytthin knikt. "We gaan samen".

"Oké", zeg ik. "Doe voorzichtig, alsjeblieft..." smeekt Henry. Jenna en Zack knikken. "We zijn zo terug", zeg ik. "Klaar?" Vraagt Kytthin. "Klaar", zeg ik, en we stappen samen de duisternis in.