Five nights at Freddy's: het hele verhaal • FNAF boek 1 (voltooid)

38. Familieherenigingen

Mike Schmidt, 2000

Ik loop door de hal die 's nachts een stuk enger is. Waar moet ik toch heen? Ik pak de sms er opnieuw bij. Hm... Het zegt alleen dat het hier is. Ik kom in de dineerhal. Dit is het middenpunt van het restaurant, met aan de voorkant de stage, aan de linkerkant de Pirate Cove en tientallen tafeltjes. Het is opzich een rustige dag. Hier en daar lopen er wat kinderen, en ouders zitten op de stoeltjes. De robots staan op het podium met een muziekje mee te bewegen. Raar... Ze lijken zo onschadelijk, maar toch worden het 's nachts monsters. Pirate Cove is buiten werking, en het gordijn is gesloten. Daar moet Foxy achterzitten. Ik maak nog een rondje met mijn ogen. Er zijn wel wat kantoortjes, maar van wie is nou die van Mr. Johnson?

"Hey, Mike!" Hoor ik ineens achter me. Ik draai me om.

"Jenna?" Oh shit. Jenna. Die moet ik vermijden. Ze is de connectie naar Zack Pinkpan... "Oh, hallo..." Zeg ik aarzelend. "Je komt zeker voor de meeting?" Zegt ze. "Uhm... Ja..." Zeg ik. Ze wijst naar een van de kantoortjes. "Daarheen", zegt ze. Ik loop er op een drafje heen, zonder maar achterom te kijken. Ik klop op de deur. "Binnen!" Wordt er geroepen. Ik doe de deur open.

Het is groter dan verwacht. Een brede, ronde tafel staat in het midden van de ruimte, met een stuk of twintig stoelen. Ze zijn allemaal gevuld, op twee na. Meneer Johnson herken ik gelijk. Het is de man met het pikzwarte haar, in het duur uitziende pak. Er is iets aan hem... Iets opmerkelijks, maar wat her is kan ik me niet bedenken. Snel went ik mijn blik af. Alle gezichten kijken me aan.

"Eh... Sorry, ik ben Mike Schmidt, ik kom voor de meeting..."

"Oh, hallo Mike!" Zegt Meneer Johnson. Hij loopt naar me toe en geeft me een hand. Hij is jong, rond mijn leeftijd. Welke jonge gast wilt nou een kinderrestaurant runnen? Ik kijk hem onderzoekend aan, en nog steeds is er iets aan hem wat ik niet kan loslaten. "Nu alleen nog wachten op Jenna en dan kunnen we beginnen. Ga maar zitten".

"Ik ben er!" Jenna komt binnenvallen. Ik ga benauwt op het stoeltje naast Jenna zitten. Meneer Johnson begint.

"Hallo, beste werknemers. Vandaag moest iedereen bijeenkomen omdat we even een paar punten moeten bespreken. Ten eerste: Een van onze medewerkers is vermist."

Gelijk is iedereen verschrikt. Geroezemoes, theorieën, maar ik weet al om wie het gaat: Fritz Smith. Mijn hart klopt ik mijn keel. Dus toch...

"Het is Fritz", zegt Johnson.

"Smith? Hoofd van de bewaking?" Zegt een man ineens. "Die was gister ineens een half uur eerder vertrokken!"

Johnson probeert de boel te sussen. "Als meneer Smith over drie dagen niet terug is gaat de politie ingeschakeld worden. Tot dan: pas goed op of je hem ziet. Alle tips zijn welkom!"

De meeste medewerkers praten weer met elkaar.

"En dan nu: de animatronics".

Mijn aandacht gaat gelijk naar de mysterieuze meneer Johnson. Het gaat over de moordenaars.

"Ik heb al meerdere klachten gekregen", gaat hij verder. "Blijkbaar hebben meerdere mensen verschillende vreemde dingen gespot aan de animatronics. Zo beweerde een vrouw Foxy uit het gordijn te gluren gezien te hebben".

Ik kijk vragend door de zaal. Ze waren toch alleen op free roaming mode in de nacht?

"Maar", gaat meneer Johnson verder, "dat was niet alles".

De zaal is stil.

"Sommige beweren dat de animatronics verschrikkelijk stinken, en ik heb persoonlijk geen idee wat we hieraan kunnen doen." Weer geroezemoes en theorieën. Die dingen moeten toch wel eens gewassen worden? Zo raar vind ik het niet.