Five nights at Freddy's: het hele verhaal • FNAF boek 1 (voltooid)

61. Nacht 5: doen, durven of de waarheid? • Mike

Kytthin Grey, 2000

"Ahh... Jezus..."

Een scherpe, stekende pijn zeurt in mijn achterhoofd. Ik lig op de grond, en er stroomt een klein straaltje bloed uit mijn rechter neusgat. Ik kijk met veel moeite achter me. Daar staat Jenna, met een stuk metaal omhoog geheven. Achter haar staan Zack en Henry. Ik heb het verpest...

"Houd haar op haar plek", zegt Jenna vluchtend.

Zack springt ineens op me, en duwt me ruw op de grond. "Ga. Van. Mij. Weg. Freak!" Stamel ik moeizaam uit, omdat ik bijna stik. "Wie is de freak hier nou?" Zegt Zack dreigend. Ik houd me stil. "Henry, red Loena", zegt Jenna. Zonder me maar ook één keer aan te kijken rent Henry naar het meisje op de stoel en trekt haar weg. Snel sta ik op, en alle ogen zijn even op hun gericht, maar al snel is de aandacht weer bij mij.

"Ben je helemaal gestoord geworden?" Schreeuwt Jenna. "Wie ben jij? Vuile verrader!" Demonstratief houd ik mijn mond dicht, en staar ik Jenna kwaad in de ogen. "Als je het zo wilt spelen", zegt Zack. Hij grijpt een mes uit zijn achterzak en houd het tegen mijn keel, terwijl hij me met zijn andere hand tegen de muur aandrukt.

"Zeg op!"

Jenna schrikt, maar zegt niks. Loena en Henry staan angstig in de deuropening. Ik trek een kwade glimlach. "Durf je toch niet", zeg ik. "Ik ben een geboren moordenaar, jij niet", voeg ik toe. "Ik ben de dochter van Atticus Grey, jij niet". Zack's ogen gloeien van woede. "Ik ben degene die op haar derde al leerde hoe je precies iemand om het leven bracht, jij niet". Zack lijkt wel gehypnotiseerd van woede door mijn gesprek.

"En ik ben degene die dit kan!"

In een oogwenk zijn de rollen omgedraait. Ik hang tegen Zack aan met het mes tegen zijn keel.

"Nee!" Schreeuwt Jenna hartstochtelijk. "En ik, de dochter van een moordenaar, durf het wel".

"Niet vandaag!" Schreeuwt iemand achter me. Een felle steek schiet door mijn zij, en voor ik het weet lig ik op de grond. "Auw..." Henry staat boven me.

Hij duwde me.

"Ik weet niet wie je bent, maar het is klaar nu", zegt hij. Snel probeer ik weer te veranderen in dat lieve vriendinnetje van hem, wat allemaal gespeeld is.

"Henry", zeg ik. "Please... We kunnen weer samen zijn, Henry..." Ik zie de twijfel op zijn gezicht komen. Mooi zo. Maar ineens veranderd zijn blik.

"Jij gaat naar je vader toe", zegt hij. "De gevangenis dus", voegt Jenna toe. Ze trekt Zack, die verlamd is van angst, naar buiten. Loena vangt hem op, en ook Henry loopt langzaam naar buiten.

"Om zes uur komt de politie je ophalen", zegt hij voorzichtig, en hij sluit de deur. Op slot. Ik probeer het niet eens. Ik blijf liggen. Een traan ontsnapt mijn ooghoek.

Goed gedaan, Kytthin.

Nu zit je vast. Als een kat en muis spel. Zij zijn de kat. Ik ben het domme muisje, die het helemaal voor zichzelf heeft verpest. Ik kijk om me heen. Er liggen allemaal hoofden, en geen enkel raampje. Hier kom ik dus nooit uit... Ik check de deur.

Hm, een simpel slot. Misschien...

Ik check mijn horloge: half zes. Nog een half uur om hier uit proberen te komen, en de tijd gaat nu in.