Waves of Life

Chapter 13

Venus

"I know you did everything on your own, Sands. Pero hindi ibig sabihin na kahit girlfriend mo ay ililihim mo na sa amin.."

I silently drummed my fingers on my lap. Kinakabahan ako. Magkatabi kami ngayon ni Sandro sa mahabang settee habang kaharap namin ang Mama niya na nakaupo sa single sofa na nasa harapan namin.

Magkakrus ang parehong braso at mga paa niya. Taas noong tinititigan kami.

Attorney Riza Marcos is a highly respected lawyer in the country. Just like Simon, she is a very private person. Narinig ko noon na kung maaari ay ayaw niyang pasukin ng mga anak ang mundo na kinalakihan ni Sir Dom. Pero mukhang si Sandro ay pursigido talagang sumunod sa mga yapak ng ama.

"Ma I told you, she's not yet my girlfriend.." ani Sandro.

"Oh stop giving me that excuses, Ferdinand Alexander. Yung Lolo mo ilang araw lang nakilala ang Lola Hilds mo ay agad nang pinakasalan. Baka naman ikinasal na kayong dalawa nang hindi ko alam?"

Namilog ang mga mata ko. "Naku, hindi po!" wika ko na sinamahan pa ng pagwasiwas sa aking mga palad.

"What? No. Pormal akong nanliligaw sa kanya."

"Pormal? Niligawan mo ba ang pamilya niya? Pormal ka bang pumunta sa bahay nila?"

Gumuhit kaagad ang matinding sakit sa puso ko. Binalingan ako ni Sandro at kita ko ang lungkot sa mga mata niya nang magkatitigan kami. He reached for my hand and gently squeezed it. Like telling me that everything's going to be fine.

"Wala nang mga magulang si Venus, ma.."

Attorney Riza turned to me. She looks strict but there's this certain amusement in her eyes when she stared at me.

"I'm sorry. I'm just making sure na nagseseryoso itong anak ko.."

"Seryoso ako kay Venus, ma. Siya yung babaeng dapat pinaghihirapan at talagang ihaharap sa altar."

My lips protruded while looking at Sandro. Palihim ko siyang siniko sa tagiliran dahil sa mga biglaang banat. Tumaas din ang sulok ng labi niya na nagbabadya ng isang ngiti.

Bolero nito, sa harap pa ng Mama niya.

Napalingon ako nang marinig ang mga tawa ni Atty. Riza. Ang gaan gaan niyang tingnan kapag tumatawa.

"Ang mga banat mo, gayang gaya sa paps mo! Talagang may pinagmanahan ang sandro ko." Tumayo ito at lumapit sa akin. Inokyupa ang space sa kabilang side ko. "Venus, iha. Tell me more about yourself. Alam mo bang ikaw ang kauna-unahang girlfriend na naipakilala sa akin? Si Vinny masyadong babaero, si Simon naman focus sa business niya! Then Sandro, nitong mga nakaraang buwan ay akala ko puro pamomolitika ang inaatupag."

Sandro prepared for our lunch. Naiwan kaming dalawa ni Attorney sa sala na nagkekwentuhan. She told me stories about Sandro and his brothers. In return, I tell her my stories too.

"How about your father?" malungkot niyang tanong pagkatapos kong ikwento ang tungkol sa inay ko.

"Hindi ko na po siya naabutan. Ang sabi ni inay namatay si Papa hindi pa man ako naipapanganak."

"It's okay, Iha. You could always visit me at home if you needed someone to talk to. We're going to be family now."

Ngumiti ako. Nahihiya sa kabaitan niya. Hindi pa ako girlfriend ni Sandro pero tila sigurado siya na kami ang magkakatuluyan. She doesn't even care if I am from the slums.

"I admire you for being so strong and independent. Kagaya mo si Sandro. Hewas just 9 when he was sent to London by his father. There, he planned his own life, he decided what he was going to do, where he was going to go, what he was going to study. Everything that he owned right now, he earned it by himself."