Antlaşma🤍

4.Zarif adam:)

•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•

Loki erkenden kalkmıştı her sabah olduğu gibi.Ama bu gün canı fazla sıkkındı.Koridora çıktı,kendisine bir an önce sakin bir yer bulmalıydı.Sarayda olan hareketlilik onun sinirlerini alt üst etmişti. Herkes Prensesler gelecek diye telaşla ve dikkatle işlerinin başındaydılar.Huzursuzlukla sarayın bahçesine ışınlanarak bir acerin dalına çöktü.Ve elindeki kitabı okumaya başladı.

Yaklaşık iki saat sonra bir sesin gelmesiyle bakışlarını kitabından ayırdı,sesin olduğu yönü takip etti.Sarı saçlı güzel bir kız ondan epey bir uzakta bağırıyordu.
Üzerine giydiği pembe elbise ve pembe pelerinden bir Saraylı olduğu anlaşılıyordu.Çok geçmeden kızın yanına Thor'un gelmesiyle göz devirerek tekrar kitabına dönecekti fakat onları izleyenin yalnız kendisi olmadığının farkına vardı.

Aşağıda Thor ve kızdan biraz ötede çitlerin arkasında zarif bir adam ikisini dikkatle izliyordu.
Loki gözlerini kısarak adamın kim olduğunu bulmaya çalıştı.Üzerine giydiği beyaz bol gömlek ve siyah deri savaşçı pantolonu,onu tamamlayan siyah deri savaşçı botlarıyla bir savaşçı olduğu kesindi.Ama kafasına geçirdiği anlamsız şapkayla Asgard savaşçısı olmadığını anlamıştı.Adamın yüzünü göremiyordu,sırtı ona dönük olduğu için.Çok güçsüz biri olmalıydı,bu kadar zarif olduğuna göre diye geçirdi içinden arkadan adamı süzerken.

Daha fazla merakını bastıra bilmeyerek adamın yanına ışınlandı.Kitabı elinde sıkı tutarak,boğazını temizledi:
-Kimsin yabancı?Kimi gözetli..
Sözünü bitiremeden karnına yediği tekmeyle,iki büklüm oldu.
Ne olduğunu anlamaya çalışarak, doğruldu.Ve arkasına döndü hızla.Ona tekme atıp,koşan adamın arkasınca bakarak,öfkeyle bağırdı:
-Her kimsen bedelini canın'la ödeyeceksin!

-Loki?
Tam ışınlanacaktı ki,Thor'un ona seslenmesiyle bakışlarını koşan adamdan çekti hızla.
-Kardeşim?
Thor ikinci defa seslendiğinde düşürdüğü kitabı alarak, sarışın kızın gitmesiyle yalnız kalan abisine doğru yürüdü.
-Neden bağırıyorsun?Müstakbel eşin korkarak uzaklaştı-,Thor alayla gülmüştü hemen.
Fırsatını kaçıramazdı herhalde.
Loki duyduğu şeyle az önce Thor'un yanından uzaklaşan kızın arkasınca çevirdi bakışlarını.

-Batilda?!
-Evet ismi Batildaydı..,-Thor hàlà gülümsüyordu salakça,-Çok tatlı bir kız.
Siyah saçlı kardeşiyse hàlà gözlerini kısmış Batilda'nın arkasınca bakıyordu. Kız deminki adamın gittiği yöne doğru yol almıştı.
-Senin gelinini gördük ama benim tatlı prensesim hâlâ ortalarda gözükmüyor.
Thor dert yanmaya başlamıştı yine.
Loki kızdan bir dakika bile bakışlarını çekmeyerek,-Saraydadır belki de, gidersen bulursun-,diye ona söyledi umursamazca.

Kaşlarını çatan Thor bir süre onu süzdükten sonra göz devirerek saraya doğru yol aldı.Loki de onun arkasından bakarak, bakışlarını gözden kaybolmuş kızın olduğu ağaçlıklara dikti tekrar. Adamın Batildayla gizli ilişkisi olduğu düşüncesi aklına gelince suratında kocaman bir sırıtış oluşmuştu.Evlilikten nasıl kurtulacağını bulmuştu sonunda.
Hızla ağaçlıklara doğru ışınlandı.

Biraz ilerledikten sonra Batilda'nın önde olduğunu gördü.Sağa sola bakarak,birinin ismini söylüyordu.
Kızın aniden durmasıyla kendisi de durdu.Batilda tam arkaya döndüğü sırada hemen kayboldu ortalıktan.

Sarışın kız arkasında hiç kimsenin olmadığından emin olduktan sonra önüne dönmüş,karşısındaki büyük ağaca doğru yürüyerek,sinirle bağırmaya başlamıştı.
-İn aşağı seni salak!
Onun sesiyle irkilerek oturduğu dalda hızla arkasını dönmekten kendisini alıkoyamamıştı Rina.
-Benden kaçacağını mı sandın aptal?!,-diye Batilda aşağıdan öfkeli şekilde durmadan ona bağırıyordu.

Loki ise Batilda'nın tam olarak kiminle konuştuğunu göremiyordu. Adımlayarak onlara en yakın olan ağacın arkasından gözetledi. Batilda ağaçta oturan ve az önce onu vurup kaçan adama bağırıyordu.Sonunda adamın yüzünün bir kısmını görmeyi başarmıştı.Adamın yüzü bembeyazdı. Korkudan olmalı diye düşündü Loki.
Çünkü sarışın Prenses adamı gördüğü andan öfkesini kusuryordu sadece.
Belli ki,haklıydı gizli saklı ilişkisi vardı. Yüzüne yine kocaman gülümseme yayıldı.

-İnmiyorum!Defol git!
-Ne demek inmiyorum!Rina beni delirtme!Sen nasıl böyle bir şey yaparsın?,-Batilda artık sabrının son sınırındaydı.
-Ben gelmiyorum!,-diye öfkeyle söyleyerek önüne döndü Rina.
-Görürsün sen şimdi!,-Batilda sinir kriziyle bağırarak,-Sen çok olmaya başladın!,-dedikten sonra büyüyle onu başı aşağı şekilde ağaçtan salladı.

Lokinin de yüzünden gülümseme silindi.Hangisine şaşıracağını bilemedi. Müstakbel eşinin büyü gücü vardı.Ve ağaçtaki de adam değil bir kızdı.Bunu ağaçtan başı aşağı şekilde asılı kalan kızın,yeşil çimleri saracak kadar uzun siyah saçlarından kolayca anlamıştı.

-İndir beni Batilda!...,-güçsüz ve zayıf bedeni havada öne-arkaya doğru giderken neredeyse bayılacaktı nefesi kesilmeye başlayan kız.Ne diye ağaca çıkmıştı ki?Başka yer yok muydu saklanmak için?
-İndirsene!,-sinirle söyledi kendisinde güç toplayarak.
-Az önce inmek istemiyordun değil mi?
Ablasının laflarını duyduğunda daha da tedirgin olmuştu.

Batilda ağaca yaslanarak,havada asılı tuttuğu küçük kardeşinden çekmemişti gözlerini.Onun bu kadar aciz olması, ona muhtaç olması kesinlikle onu eğlendiriyordu.
Ama bu eğlence uzun sürmedi.Hafif esen rüzgardan dolayı Rina'nın uzun siyah saçları yüzüne değdiğinde yeniden öfkesi körüklendi.
Kızı bir çırpıda yere bıraktı sertçe.

-Bu acıttı hayvan!,-diye Rina belini tutarak doğruldu düştüğü çimlerin üzerinden.
-Yürü kalk!Senin yüzünden geç kaldık zaten!,-Batilda onun kolundan tutarak sürüklemeye başlamıştı anında.
-Gitmek istemiyorum bırak kolumu!
Rina da aynı şekilde direniyordu ona.
Batilda göz devirerek,tuttuğu ince bileği daha da sıkmıştı.
-Ben kimseyle evlenmeyeceğim!Bırak!Bırak beni!
-Kes sesini Rina!Evleneceksin, babamıza karşı gelemezsin!

❄❄❄

İkisi de Loki'nin arkasında durduğu ağaca doğru yürüyordu. Loki ağaca yaslanmış merakla olacakları izliyordu. Siyah saçlı kızın Thor'un eşi olacak Prenses olduğunu anlayınca tekrar dikkatle onu süzdü.Thor'a nazaran kat-kat çok zayıf ve narin vücudu vardı. Yüzünün beyaz olması korkudan değilmiş,kızın teni kardan bile beyazdı.Kalçalarını geçen uzun düz saçlarıysa teninin zıttına zifiri siyahtı.
Loki kızın bağırmasıyla irkilerek onu incelemeyi bıraktı.Gözlerini kısarak ikisine dikti.

-O benim babam değil!Nefret ediyorum ondan!
Batilda durdu.Derinden nefes alarak, bileğini tuttuğu küçük kardeşine döndü.
-Sen onu baban olarak gör ya da görme evleneceksin o kadar!Tıpkı benim yaptığım gibi!
-Ben sen değilim!,-Rina kaşlarını çatmıştı.
-Olamazsın da zaten!,-diye küçük kardeşinin yüzüne yaklaştı Batilda,-Sen güçsüz,ezik,bir midgardlının tekisin!Hiçbir zaman değerli olmadın!Olmayacaksın!

Göz devirerek,yüzünü diğer tarafa çevirdiğinde Batilda çenesinden sertçe tutarak,kızın ona bakmasını sağladı.
-Babam seni umutla yanına aldı,ama umudu boşa çıktı.İşe yaradığın için mutlu olmalısın,kardeşim!,-diye öfke dolu gözlerle yaşla dolan ela gözlere baktı.
-Ben hiç kimseyle evlenmeyeceğim!Satılık bir mal değilim!O pislik babanın eşyası değilim!,-diye Rina diğer eliyle Batilda'nın çenesini tutan elini çekti sinirle.
-Evet tam da öylesin!,-alayla söyleyince
göz yaşları yine yanaklarına düşmeye başladı. Kesinlikle çok acımasızdı Batilda.

•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•