Antlaşma🤍

44.Yaşlı Büyücü/*

••☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Rengarenk ışık dalgası kaybolduğunda Jotunheimr'in çorak toprakları üzerinde 15 güçlü savaşçı belirdi.Etrafa karanlık bir atmosfer hüküm etse de,altın zırhlara bürünmüş savaşçılar gün ışığı gibi parlıyordu.Muhtemelen bir kaç dakikaya Jotunheimr'in sert soğuğunda dona bilirlerdi,eğer üzerilerindeki zırhlar Asgard derisi olmasaydı.
Önde olan ve mavilerini kısarak etrafı sert şekilde izleyen Prenslerine baktılar merakla.

Gözlerini gezdirdiği her bir kayada bu topraklara ayak bastığı ilk günü hatırladı.O muhteşem gün...Asgard'ın altınlar içinde yüzen tahtına oturacağı gün olacaktı,eğer o yaratıklar gizlice Asgard'a girmeseydi...
Geçmiş gözleri önünde tekrar canlanınca elindeki çekicin sapını öfkeyle daha da sıktı.
-Nereden başlıyoruz?,-deminden beridir tedirgin bir şekilde etrafı izleyen tombul savaşçı sordu.
Thor verilen soruyla kendisini ele alarak,Volstag'a döndü.
-İlerleyelim...Karşımıza çıkacaklardır elbet!
Tombul savaşçı anladığını belirttiğinde Thor öne düştü ağır adımlarla.
Sivri uçlu kayalıkları dikkatle izleyen büyücü çocuk oldukça şaşkındı şu anda.
Ablası böyle bir gezegende yaşayan iğrenç yaratıklarla nasıl arkadaşlık eder,anlayamıyordu açıkçası.
Mavi gözlü büyücünün tek umduğu iki kardeşini de burada bula bilmekti.
~••••••••☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

1 savaşçı ve iki sarışın Prens arkalarında 15 Asgard'lı savaşçıyla beraber buzullarla kaplı arazide yürümeye devam ederken onları sisli küresinden bir çift sarı göz izlemekteydi.
-Sadece 18 kişi!...Hepsini öldürmemiz saniyemizi bile almaz!
Utgard öfke dolu kırmızı gözlerini annesine dikti.
-Aklını kullan Utgard!,-Cadı sisten gözlerini bir an bile çekmeden konuşmaya başladı,-Savaş çıkarmamız gerek.
Utgard sinirli bir şekilde odanın ortasında volta atmaya başladı.
-Anlamıyorum...Cılız bir büyücüden mi korkuyorsun?...Yoksa kilolu bir savaşçıdan mı?...Ya da kendini Prens zaneden o ukala sarışından mı?
-Utgard!,-diye annesi birden bağırınca hareketsiz bir şekilde kırmızılarını annesine dikti buz devi.
-O ukala dediğin sıradan biri değil,-Amora sinirle soludu,-Fridtjov'un toy oğlu ya da o ezik savaşçı umurumda değil.,-Sise döndü,-Ama o sarışın Odin oğlu Thor!Elinde tuttuğu metal çekiçle 10-15 kişiyi birden deviren biri!

Utgard daha da öfkelendi,öyle ki,yumruk yaptığı mavi pençeleri büyük sarkıtlarla örtüldü.
Amora derinden nefes alarak ellerini saçları arasına geçirdi.
-Her şeyi bana bırak!,-oğluna döndü,-Neden burada olduklarını biliyoruz!Ne arıyorlarsa zaten bulamayacaklar.
-Evet!Senin yüzünden kaçtı çünkü!,-Utgard belkide ilk kez annesi olacak cadıya böyle bağırıyordu.

Ama umurunda değildi şu an nasıl davrandığı.Tek istediği Rinaydı. O da ellerinden kaçmayı başarmıştı.Üstüne birde Asgardlılar topraklarına girmişti.İyice delirmişti buz devlerinin Efendisi.
Amora oğlunun tanıdık tavrını görünce kendisini zar-zor sakin tutmaya çalıştı.Yine başarmıştı Larissa. Onun yüzünden yine kendi kanından olan biri ona karşı çıkıyordu.
Sarı gözlerini bürüyen öfkeyle daha fazla oğluna bakmamaya çalışarak kapının yolunu tuttu.
-Misafirlerimizi karşılamamız gerek!
Arkasına bakmadan çıktı odadan.
Annesinin odadan çıkmasıyla öfkeyle kükreyerek elinde buz sarkıtını sisli küreye doğru fırlattı.
Kırmızı gözleri ruhu gibi simsiyah oldu anında Utgard'ın.

~•••☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Yarım saattir yol kat eden Asgardlılar karşılarına çıkan buz deviyle ayak sakladılar. Thor ve Volstagg silahlarına sıkıca sarılırken,Ludvig ellerini tetikte tuttu sihirli kılıçlarını çağırmak için.
-Savaş için gelmedik!,-diye Thor bağırdı.
Buz devi kırmızılarını Asgardlıların üzerinde teker-teker gezdirdikten sonra öne düştü.
-Beni takip edin.Efendimiz sizi bekliyor!
Thor ve diğerleri bir-birine bakarak devin peşine düştüler.
-Bu bir tuzak değilse bende Asgard'ın 3 iyi askerinden biri değilim!,-Volstagg mırıldandı.
-Tetikte olalım yeter!
Thor'un sert konuşmasından sonra uzun bir sessizlik hüküm sürmeye başladı ortama.