Antlaşma🤍

50.Büyülü An❄

•○●💚●○•°💚°•○●💚●○•°💚°•○●💚●○•°💚°•○●💚●○•°

Tanrıların diyarı Asgard'ın gök yüzünü en az üzerinde bulundurduğu altınlar kadar parlayan yıldızlar süslüyordu.
Işıklarını üzerinde yansıttığı Nehir'in kıyısında olan ihtişamlı saray da duvarlarında yakılan meş'alelerle yıldızları yalnız bırakmayıp,geceye eşlik ediyorlardı.

Kenarlarında iki büyük meş'alenin yandığı taş duvarla örülü terasın önünde durmuş gecenin ışıltısını içinde barındığı yeşil gözlerini karanlığa gömülmüş bahçeye dikmişti Tanrı.
Her zamanki gibi tüm hayatını önüne sererek sorguluyordu.

Oda kapısının açılmasıyla düşüncelerinden ayrıldı,iç çekerek içeri girdi.Gelen şifacılar Prenslerini gördüklerinde hemen reverans yapıp,yatakta uyuyan eşinin yanına ilerlediler. Loki de yatağın baş ucuna doğru yürüdü.Dikkatle izlemeye başladı.

-Sen yemeğe gitmedin mi?,-Frigga kapıdan girer-girmez oğlunu her zamanki yerinde gördüğünde kaşlarını çatmıştı,-Loki bir şeyler yemelisin, biliyorsun değil mi?Tanrı olman aç kalmana yardımcı olacak bir etken değil!
Loki şu an annesini duymuyordu,tüm vücut fonksiyonlarını eşine yöneltmişti. Kızın bedenindeki yara izlerini her gördüğünde sinirlerine hakim olamıyordu.Eğer kül olmasaydı tekrar-tekrar diriltip öldürürdü eşine dokunmaya kalkan iblisi.

Frigga tepki alamayınca iç çekerek şifacıların gitmesini istedi,kendisi sürmeye başladı merhemleri.
Belli etmese de en az oğlu kadar üzülüyordu küçük gelinine.
Şifacıların odadan çıkmasıyla Loki yanına oturdu eşinin.Elini alıp önce öptü,sonra okşamaya başladı.

-Artık uyandırmamız gerekmiyor mu?, -annesine sordu bir anda,-Daha ne kadar uyutmalıyız?İki gün oldu.
Frigga işini bitirip,kızın kolunu sargılarla örttükten sonra elini alnına götürdü Rina'nın.
-Kızın hafızasını silmeye çalıştığında verdiğin hasar yüzünden bir az daha uyuması gerekiyor,biliyorsun oğlum.
Loki istemsizce dişlerini sıktı.Keşke yapmasaydı diye düşündü,ama ilk getirdiğinde kız o kadar ağlamıştı ki,dayanamayıp yaşadığı tüm her şeyi silmeye çalışmıştı.Ama her şeyi daha da berbat etmişti.

-Büyünü boz,anne!,-Loki yeşillerini Frigga'ya çevirdi,-Uyansın istiyorum.
-Loki daha da kötü..
-Ben yanında olacağım,ben bakacağım ona!,-Loki kendisine engel olamayıp yüksek sesle konuştuğunda hemen sessizleşti,-Lütfen...
-Yapamam,Loki!,-Frigga kafasını sallayarak banyoya gitti.
Kraliçenin belirli sebepleri vardı.Kızın zihnini yormasını istemiyordu.Bir anne gibi olacakları bildiği için kabul etmemişti oğlunun teklifini.

Lokinin omuzları düşmüştü hayal kırıklığıyla.O sadece Rina'nın uyanmasını istiyordu,çünkü sesini,ona bakan ela gözlerini özlemişti.
Tekrar avucunda tuttuğu yumuşak eli öpüp,okşamaya başladı.
Kapı sesiyle gözlerini devirdi istemsizce.Kimin geldiğini çok iyi biliyordu çünkü.

İki sarışın Prens kapıda durmuş odayı süzdükten sonra İstarili yatağa yaklaştı,kardeşinin yanına.Baş ucuna gelip,kızın alnına öpücük kondurduktan sonra diğer taraftaki Tanrıyı tınlamadan yatağa oturdu.
Loki derinden nefes alarak sakin kalmaya çalışıyordu.
Omuzunda el hissedince bakışlarını yanı başında biten abisine çevirdi.
Zümrütlerini mavilerden çekerek, tekrar eşine döndü.
-O iyi olacak,iyileşecek Loki. Kendini üzme artık!
Thor kardeşinin omuzundaki eli daha sıktı teselli edip,yanında olduğunu belirtmek istermiş gibi.

-Tabii ki, olacak. İyileşecek kardeşim!, -Ludvig bir anda atlamıştı,-Ve iyileşir-iyileşmez İstari'ye geri dönecek!
Lokinin bedeni kaskatı kesilmişti. Her zaman tetikte duran hançerlerini alıp,yanındaki çocuğa saplamamak için zor tutuyordu kendisini.
-Oh,orada dur bakalım,Prens,-diye Thor kardeşinden önce konuştu,-Böyle şeyleri Prenses uyandıktan sonra konuşmalıyız.Şimdi sıras...
-Konuşulacak hiçbir şey yok!,-Ludvig ayağa kalkarak Thor'a baktı,-Kardeşim iyileştiğinde alıp götüreceğim!