Antlaşma🤍

31.Odadaki Canavar

•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•

Ne zaman gelmişti buraya?O neden duymamıştı kapı sesini?
Titremesi Lokinin ellerindeki hançerleri görmesiyle daha da arttı Rina'nın.
-Ne arıyorsun burada ölümlü?,-Loki şaşkınlığını üzerinden atarak ona yaklaşınca Rina korkuyla geri çekildi hemen.
Onun neye odaklandığını görünce içinden kendisine küfür ederek bir anda hançerlerini yok etti.Yine korkutmuştu onu.

Rina'dan cevap gelmeyince yere,onun düşürdüğü kitaba kaydı gözleri.
-Ne okuyorsun?
Onun sesiyle az önce düşürdüğü kitaba kendisi de bakmıştı Rina. Sakinleşerek,hızla aldı onu yerden.
-Hiçbir şey.Kitap arıyordum sadece,-elindekini rafa,geri yerine koyarak tedirgin şekilde Loki'ye döndü.Tanrı gözlerini kısmış onu izliyordu öylece.

-Senin burada olduğunu bilmiyordum, özür dilerim,-Loki bir şey söylemeyince yola koyuldu hemen.
Kesinlikle onunla aynı ortamda kalmak istemiyordu son yaptığından sonra. Fazlasıyla tedirgin oluyordu eşiyle aynı yerde kalınca.

Loki hàlà onu süzüyordu.
Rina yanından geçtiğinde burnuna dolan gül kokusuyla gözlerini kapattı.

Küçükken annesiyle kitap okuduğu bahçe geldi gözünün önüne. Thor derste olduğu zamanlarda yalnız kalmasın,sıkılmasın diye Frigga onunla beraber bahçede takılırdı.Bir keresinde okuduğu bir kitapta büyüleyici şekilde bir gül resmi görmüştü.Beğendiği için Frigga ona büyüyle beyaz bir gül hediye etmişti.Ne kadar da mutlu olmuştu o gün.Elindeki gülü sıkıca tutarak, annesinin yanağına küçük bir öpücük kondurmuş ve hiç bir zaman bırakmayacağını söylemişti. Hàlà odasındaydı o gül.

-Loki!Canımı yakıyorsun!Bırak.
Elinin altında yumuşak bir şeyin kıpırdadığını hissedince hızla gözlerini açtı. Ne yaptığının farkına vardığı an kızın bileğini bıraktı hemen.
-Özür dilerim,Rina..,-acıyla bileğini ovan kıza dikti yeşillerini.

Rina bileğini ovmayı bıraktığında hàlà şaşkındı.

Özür diledi Tanrı..Özür diledi..Hemde ondan...

-Dinliyorum,-diye şokunu üzerinden atarak,Loki'ye baktı merakla.
-Ne?
-Neden durdurdun?Bir şey mi söyleyecektin?
Duraksamıştı Tanrı.Ne söyleyeceğini düşünüyordu.'Hayır' derse o mutlaka gidecekti. Başka bir şey bulmalıydı.
Lanet olsun ki,karşısında masum yüz ifadesiyle ona merakla bakan eşi sağlıklı düşünmesini engelliyordu. Yüzünü diğer tarafa,raflara çevirdi.Ve karmakarışık olan aklına gelen ilk şeyle sırıttı. Sonra ciddiyetle kıza döndü tekrar.

-Ne kitabı arıyordun, ölümlü?..,- gözlerini kısmıştı,-Gizli bir şey mi yoksa?Bir şeyler mi çeviriyorsun arkamdan?
Onun her cümlesinde daha da şaşırıyordu Rina.Neden öyle şeyler yapsın ki?Tanrının anında haberi olurdu,değil mi?Yoksa canını yakmak için bahaneler mi arıyordu eşi?
-Hayır,yanlış anladın.Sadece okumak için bir kitap arıyordum,-diye endişeyle yanıtladı hemen.
Lokinin dudakları hafiften yana kıvrılmıştı bile.
-Ve bu kocaman raflardan bir kitap bulamadın öyle mi?,-gözünü bir dakika bile ondan çekmeyerek konuştu.

Ne diyeceğini düşünüyordu Rina.
Ona Asgard alfabesini bilmediğini söylemek istemiyordu kesinlikle.Birde bununla dalga geçecekti Tanrı.Emindi buna.
Ondan ses çıkmamasını fırsata çeviren Tanrı gözlerini çekerek, raflardaki kitaplara göz gezdirdi.
-Burada zaten bulamazsın!,-ona dönerek peşine düşmesini istedi.
Anlık şaşkınlığını bir kenara iterek, Lokinin komutuyla geldiği yönden gözünü çekti,gönülsüzce onun peşine düştü Rina.Kesinlikle lafını ikiletmek istemiyordu.

❄❄❄

Rafların arasından geçerek altın merdivenlere yöneldiler.Ferforje altın işlemeli korkulukları olan merdivenin beyaz mermerle kaplı basamaklarında sadece Rina'nın ayak sesleri yankı yapıyordu.Kendisinden iki adım yukarıda yürüyen eşini süzdü arkadan. Bir erkek olmasına rağmen nasıl bu kadar sessiz ve asil yürüye biliyordu ki, Tanrı?