Antlaşma🤍

16.Onu öldürdüm

•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•

Ona neden bundan bahsetmemişti ki?Yoksa onu kendisiyle götürmeyecek miydi?Ya onu burada,Asgard'da bırakırsa?
İstari'ye dönemezdi bundan sonra. Ludvig onun için bir şeyler yapabilirdi ama,babası izin vermezdi herhalde.Tek şansı antlaşma yaptığı Tanrıyla Midgard'a gitmekti!
Tabi,bu plana o da dahilse!

Rina labirent olan beyninde ihtimallerle çelişirken,Frigga'nın diğer söylediklerini de aklına getirdiğinde içindeki endişe hissi yerini utangaçlığa verdi.Bir de bu iğrenç konu vardı. Umuyordu ki,Loki Kraliçe gibi ilk gecenin acı gerçeğini farketmiş olmasın.Yoksa dikkatsiz olduğu için azarlanacaktı büyük ihtimalle.
Kafasını salladı bu kötü düşüncelerini de attı zihninden.Bir an önce Frigganın söylediğini yapıp,dinlenmek istiyordu sadece.

Ama istemsizce konuşmanın kalıntıları yanaklarındaydı.Odaya girdiğinde yüzünün hàlà yandığını hissede biliyordu.

-Neredeydin ölümlü bunca zamandır?

Bakışları zemini süpürürken,duyduğu sesle ikilmiş,hemen kafasını kaldırmıştı.
Yatakta oturmuş,yeşil gözlerini kısarak onun üzerine kenetlemişti Loki.
Tanrı'yı görünce kalbi daha hızlanmıştı Rina'nın.Neden bu kadar tepki veriyordu ki?

-Ağabeyin'in seni kaçırdığını düşünecektim az daha,-o hislerine anlam veremezken,alayla gülümsemişti Loki.
-Sana sarışın Cadı'dan daha çok değer veriyor,-diye bir yılan gibi tıslamıştı resmen.
Ayağa kalkarak,eşine yaklaşmaya başladı.
-Tıpkı senin ona verdiğin değer kadar.Hatta seninki biraz daha fazla sanki,-öylece durup onu dinleyen kızın tam dibinde bitince Rina korkarak bir adım geriledi.
Sırtı anında kapıyla buluşmuştu.

Onun korkarak gerilemesinden hazetmeyen Tanrı,mesafeyi kapattı.
-Şimdi,-diye derinden nefes alarak, ciddiyetle yüzüne baktı.
-NEREDEYDİN?
Rina üzerine bağırılınca daha da titremişti.Dolu gözlerini onun yüzüne doğru kaldırdı.
-Kraliçe Frigga'nın yanındaydım.
Sesinin titrek şekilde çıkmasına engel olamazken, Loki onu süzüyordu hàlà.
Sanki bir şeyleri anlamak istiyordu,ya da yalan söyleyip-söylemediğini bilmek istiyordu.
-Annem ne söyledi de böyle kızarmışsın sen?

İçindeki öfkeyi bastıramıyordu bir türlü. Kızın başkalarıyla konuştuğunu düşünmüştü.Şimdi ısırmamak için zor durduğu yanakların başka türlü açıklaması olamazdı çünkü.
-Annen her şeyi biliyor,-tedirgin şekilde onun yüzüne bakıyordu Rina.
-Neyi biliyor?
Kaşlarını çatmıştı ama,zümrütleri onun yüzünün her santiminde geziniyordu Tanrının.
-Şey...dün gece olanları yani.
Utangaç bir şekilde yanıtlarken,Tanrı onun bu halini de süzüp,sonra kah-kahasını bastı.

-Biliyorsa ne olmuş,-ellerini açarak, gülümseyip, yatağa doğru ilerledi.
-Annem bir şey yapamaz,-onun dengesizliğini anbean izleyen eşine döndü sonra.
-O zayıf bir halka benim için.
Duyduklarıyla gözleri yerlerinden çıkacak gibi oldu.Kanı çekildi sanki Rina'nın.
Ne yani istese annesini de öldürebilirdi öyle mi?
Bunu mu söylemeye çalışmıştı?
Çok acımasızdı kesinlikle.

Onun kireç gibi bembeyaz olmuş yüzüne dikti gözlerini Loki.
-Başka ne dedi,ölümlü?
Bu uzun sürede sadece bunları konuşmuş olamazlardı herhalde.
Onun sesinden irkilerek,düşüncelerini sildi hemen Rina.
-Senin Midgard'a gideceğini söyledi.3 ay sonra.
Bunu söyler söylemez yüzünü buruşturarak, yatağa geçti Tanrı.
-Baban olmasaydı daha erken gidecektim..,-yattığı yerden tavanı izleyerek söyledi sakince.

Neden kendi odasına gitmiyordu ki?
Ne güzel dinlenecekti yalnız başına. Ayrıca bu kadar sakin olması hiç normal gelmiyordu ona. Tüm cesaretini toparlayarak,yatağa yaklaştı Rina.
-Sen Midgard'a gidince ben ne olacağım peki?
Yatağın ucunda durarak,hàlà tavanı izleyen Loki'nin yüzüne çıkardı ela gözlerini.