Antlaşma🤍

21.Öpücük:)

•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•

Hemen kıza karşı yaptığı büyüsünü kestiğinde Rina'nın sesini bir kez daha duymuştu.
-Abla açar mısın kapıyı?
Loki bir kapıya bir de yerde nefes-nefese kalan sarışına göz gezdirdi.
-Benden ve bana ait olan her şeyden uzak duracaksın!,-daha kendisine bile gelemeden sarışının çenesinden tutarak,onun kendisine bakmasını sağladı,-Canını bağışladığım için Rina'ya teşekkür etmelisin!
Daha fazla zaman kaybetmeden onu bıraktığı gibi kayboldu bir anda.

Batilda etrafa göz gezdirmiş,sonra boğazını tutarak zorlukla ayağa kalkmıştı.Boğazına bir eşarp yaparak, kapıya doğru yürüdü hızlı adımlarla.
-Ne var Rina?,-kapıyı açtığında endişeyle ona bakan kızı terslemişti.
-İyi misin diye bakmaya geldim.Prens Thor söyledi rahatsızmışsın.Neyin var?
Batilda yarasının acısıyla yüzünü buruşturarak,göz devirmişti.
Ne kadar da yapışkan çıkmıştı küçük kardeşi!
-Biraz üşütmüş olmalıyım.Önemli değil. Uyursam geçer Rina.
-İstediğin bir şey var mı?Yardım etmemi ister misin?
Yardım mı?Az önce onun yüzünden ölecekti neredeyse!Bir de gelmiş yardım etmek istiyor!
-Ahh,tek istediğim şu an gözümün önünden kaybolman,Rina!
Tüm öfkesini ona kusarak,kapıyı kapatmıştı onun yüzüne.

Onu her zamanki haline aldırmamıştı ama,kapı sesinden irkilmişti Rina.Bir süre öylece zeminle bakışırken, sakinleşmeye çalıştı.Tekrar kapıya çıkardı gözlerini.
-Sadece yalnız olmadığını bilmeni istemiştim abla,-diye sessizce söyleyerek elini kapıya götürdüğünde arkasından gelen sesle ikinci kez irkilmişti.
-Hasta olduğu için,huysuzlanmıştır.

Elini kapıdan çekmiş,hızla arkasını döndü.
Thor gülümseyerek ona yaklaşıyordu.
-Yoksa neden kardeşine öyle davransın ki,güzel eşim.
Bunun sebebini o da bilmiyordu.
-Ah,haklısınız.Öyle olmalı.Ben özür dilerim,-diye zoraki şekilde gülümseyerek Prens'i yanıtlamıştı hemen.
Thor onun gözlerinin dolduğunu fark ettiğinde bir adım daha yaklaşmıştı.
-Siz iyi misiniz peki?Neden bayıldınız bu gün?,-kaygıyla konuşurken,iç çekmişti.
-Loki bir şey yap..
-Ah,hayır tabi ki de.Sadece yorgun olduğum için olmalı,-Loki'nin ne söylediğini hatırlayınca içini bir ürperti sardı,Rina'nın.
-Size iyi geceler Prens Thor. Müsaadenizle.

Onun ağzını açmasına izin vermeden yanından ayrıldı.
Thor da kaşlarını çatmış onun arkasından bakakalmıştı.Demek Prenses de kardeşinin baskısından nasibini almıştı.Loki'nin davranışlarına kafasını sallayarak,-Size de iyi geceler,-diye daha gözden kaybolmamış kızın arkasından sessizce söylenerek odasına girmişti.

Duvara yaslanmış onları izleyen Loki de Thor'un girdiği kapıdan bakışlarını çekerek,odasına doğru yol alan eşinin arkasınca bakmıştı.

❄❄❄

Geceliğini giyinerek yatağa geçti. Ludvig'in verdiği hançeri eline alarak bir süre göz gezdirdi Rina.Gerçekten bu yaşadıklarını hak ediyor muydu cidden? O kadar mı kötü biriydi?Dünyadaki arkadaşlarını özlemişti. Abisini özlemişti,keşke Ludvig yanında olsaydı şimdi.Onu dinlerdi.Onu teselli ederdi abisi.Dünyada yaptıkları gibi.Şu anda ona o kadar ihtiyacı vardı ki.

Asgard'da kendisini çok yalnız hissediyordu. Burada onunla konuşacak,etrafında onu neşelendirecek biri yoktu.Kraliçe tabi ki,onunla ilgileniyordu ama,koskoca kadın onun kafa dengi değildi ki!Bir anne gibi şefkatli olabilirdi ama,bir dost,bir arkadaş gözüyle bakamıyordu ona.

Sif'i getirdi gözünün önüne.Güzel,güçlü savaşçıyla konuşmak nasıl da güzel hissetirirdi ona.Ama onunla,onu bırak kimseyle konuşmaya izni yoktu.
Lokinin neden böyle bir kural koyduğunun,böyle bir emirde bulunduğunun nedenini bilemiyordu. Onlara hiçbir şey anlatmazdı ki!Zaten 3 ay sonra bitecekti bu işkence, anlatmaya gerek yoktu.Tek istediği arkadaş edinmek, birazda olsun yanlız hissetmemekti.Ama Tanrı buna da engel olmuştu.Birde özgürsün,istediğini yapabilirsin demişti ona.