Antlaşma🤍

9.Asıl hediye

•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•

Zincirli bir hançerdi.

-Öyle bakma Rina...Loki'ye güvenemezsin...O çok kurnaz biri,sana dokunmaya kalkarsa,zorla bir şey yapmaya ya da yaptırmaya kalkarsa hiç düşünme kalbine sapla!,-Ludvig eliyle hayali göstererek,gülümsedi.

Onun söylediklerine karşı ne diyeceğini bilememişti Rina.
-Şaka yapıyorum kardeşim,-Ludvig güldü,-Yani kalbine saplaman kısmı şakaydı.Eğer kötü bir şey yaparsa kalbi hariç diğer her tarafına vurabilirsin.
Rina'nın hàlà öylece kalakaldığını görünce onun elini avuçlarına alarak, kaygıyla konuşmaya başladı.
-Ben senin yanında olamayacağım. Batilda'nın sana göz kulak olmasını isteyeceğim tabi ki,ama onu tanıyorsun Rina. Sen burada yalnızsın. Kendini korumayı öğrenmelisin, -yüzünde beliren gülümseme eşliğinde kardeşini kendisine çekti,kolları arasına alıp sıkıca sarıldı.
-Çok teşekkür ederim ağabey.İyi ki, varsın.
Sonunda konuşmayı akıl etmişti Rina.
Ayrıldıklarında Ludvig,-Esas hediyen kaldı,-diye yanaklarını cimcikledi.
-Yine mi?O da kılıç falan mı?,-kardeşi bu kez alayla gülmüştü.

Sarışın Prens profesyonel oyunculukla kaşlarını kaldırdı,kızın kollarını süzdü.
-Hançer neyse de kılıç senden ağırdır!
Büyük kahkasını da patlattığında Rina ona göz devirerek,ayağa kalktı hızla. Küçük sandığı da kapatarak yerde oturmuş susmak bilmeyen abisine küskün bakışlarını yolladı.
-İstemiyorum hediyeni salak.!
Dudaklarını da büzmeyi unutmamıştı.
Bu haliyle küçük bir çocuktan farkı olmadığını düşünen Ludvig ayağa kalkarak,karşısına dikildi onun.
-Tamam bunu da vereyim,düğün hediyeni vermem.,-işaret parmağıyla kardeşinin burnuna vurunca Rina anında trip atmayı kesmişti.
-3 tane mi?İyiymiş.Hadi bekliyorum.
Sahte bir beklentiyle ela gözlerini zilledi abisine.

Kardeşine yaklaşarak,dudakları arasından yine sihirli sözcükler döktüğünde Rina gözlerini açıp,etrafı süzmeye başlamıştı.
-Hmm...Ludvig?Bir değişiklik yok ki?
Boğazını temizleyip kendisinden emin şekilde hemen açıklama yaptı abisi.
-İkinci hediyem bir tür büyü idi.
Ellerini yavaşça gezdirdi onun saçlarında.
-Loki zihnini okuyamaması içindi.

Belki de başka bir şey isteseydi olmayacaktı.Rina kulağını yıkayan kelimelerle ne kadar sevindiğini kestiremiyordu.
Kendisini tutamadı,sevinçle abisinin boynuna sarıldı.Tabi elindeki küçük sandık anında hazin sonunu yaşamış, yeri boylamıştı.
-Sakin ol tamam,-Ludvig onun bu heyecanlı haline gülümsedi.
-Sadece,Loki'nin düşüncelerimi duymasını istemiyorum söylemen yeterli.,-elini çenesine yerleştirdi düşünceli kafayla,-Eğer ihtiyacın olursa tekrar düşüncelerini duymasını iste..

-Loki düşüncelerimi duyamasın hiç bir zaman!
Rina'nın coşkulu sesi onun laflarını kesmişti.Kardeşi gözlerini kapatarak tek nefeste söylemişti sözcükleri.
Buna karşılık Ludvig'in kah-kaha atmasıyla gözlerini açtı.
-Neden böyle bir şeye ihtiyaç duyayım ki?Loki'den yardım istemek en son yapacağım şey olur,-diye Rina fazla geciktirmemişti içindeki hislerini dışa vurmayı.
-Haklısın kardeşim,benim hatam.

Coşkusunun sönmesiyle yere düşürdüğü sandığı alarak,abisine baktı merakla.
-Peki üçüncüsü nerede?
-Törende veririm onu da..,-Ludvig koluna girdi onun,-Geç olmadan dönelim.Daha Batilda'ya vereceğim hediyeleri düzenlemem gerek.
-Hmm, ona ne vereceksin?,-kaşlarını çatarak saraya doğru yürürken sormuştu Rina.
-Sanırım ihtişamlı bir şeyler olmalı. Bilirsin Batilda'yı,-abisi göz kırparak güldüğünde o da aynı şekilde karşılık vermişti.
Haklıydı sarışın ablaları altınlara pek düşkündü.

❄

Tabi,Asgard bahçelerini dolduran kahkaha melodilerini yalnız gardiyanlar değil,sarayın en karanlık köşelerine sahip olan Prens'te duymuştu.