Antlaşma🤍

33.Uyuyan Güzel:)

•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•

Loki koltukta oturmuş ondan biraz aşağıda, sehpanın yanında oturan kıza dikmişti gözlerini.Son bir haftanı sadece Rinayla geçirmişti.Kızın onunla beraber uyumasına izin verdiği için mutlu olmuştu.Rina'nın haberi olmadan,uyuduktan sonra sarılıyordu hep.Fazlasıyla bağlanmış,varlığına bütünüyle alışmıştı.

Rina'nın da ondan kalır yanı yoktu.Ona  karşı tavırları, hareketleri yumuşamıştı birazda olsa.Çekiniyordu ama,fazla korkmuyordu artık.Onu incetecek şeyler yapmadığı için olmalıydı.Her ne kadar münasebetleri normal bir hàl alsa da,Rina'nın tavırlarına aşk ve ya sevgi denilemezdi,çünkü eşi onunla olurken sadece yazıya odaklanıyor, başka bir şey yapmıyordu.Ama kendisi öyle değildi,kızın her salisesini izliyordu bıkmadan.
Bu yüzden şimdi elinde tuttuğu kitabın 5. sayfasındaydı hàlà.

Rina'nın siyah saçlarını önüne çekerek örmesiyle düşüncelerinden ayrıldı.
-Ne yapıyorsun,ölümlü?,-çokta yüksek olmayan bir sesle sordu ciddi şekilde.
-Yazmama enge..
-Saçlarını bırak yazına dön!Seni bekleyemem değil mi?!,- saçlarının uzunluğunu kast ederek kızı tersledi.
-Ama Lo..
-Sözümü ikiletme,Rina!,-göz devirerek kitabına döndüğünde çaresizce yarıya kadar ördüğü saçlarını açarak arkasına attı hepsini Rina.

Yazısına döndü, arkasındaki adamı söverek.Çok sıcaktı.Ama Loki işte.İlla işkence yapacak bir şeyler buluyordu değil mi?!Ama ona ne vardı ki?Sanki onun saçlarıydı!
Tepkisini nasıl göstereceğini bilemeden yazısına odaklanmaya çalıştı Rina.

Nasılda uysaldı öyle?!Hem nasıl olmasın ki? Sonuçta onun emir ve isteklerine karşı gelemiyordu değil mi?Eşinden daha fazla ses çıkmayınca, gülümseyip,parlayan zümrütlerini kitaptan çekerek yarısı zemini kaplayan zifiri siyah saçlara kenetledi Kuzgun saçlı Tanrı.

Açık kalmasını seviyordu.Çünkü onun dalgalı saçlarını beyaz tende akan siyah şelaleye benzetiyordu.Bu yüzden istemiyordu örmesini.Rina uyuduktan sonra dakikalarca onun saçlarını okşayarak uykuya dalıyordu kendisi.Bu onun geceleri severek yaptığı aktivite haline gelmişti artık.
Uzun saçların her milimini incelerken, kızın dakika başı saçlarını yüzünden çekmesiyle,bakışlarını yüzüne çıkardı. Ne kadar rahatsız olduğunu anlamıştı. Elinde okumaya çalıştığı kitabını koltuğa bırakarak ayağa kalktı.Madem rahatsız oluyordu,bunu ortadan kaldırmalıydı değil mi?

Pür dikkat yazısına odaklanan Rina aniden saçlarında soğuk eller hissedince,irkilerek arkasına dönmüştü hızla.
-Önüne dön,yazını bitir,ölümlü!
Loki sinirle söyleyince önüne dönmek zorunda kaldı.Ama kalemi tutmakta bile zorlanıyordu.Saçlarını mı kesecekti yoksa?Endişesi yerini şaşkınlığa ve utangaçlığa verdi bir anda.
Yanakları kızarmıştı,çünkü Loki saçlarını örüyordu.Fazlasıyla şaşırsa da içten-içe mutlu olmuştu.Bu tüm bedeni soğuk olan Loki olsa bile,birinin saçına dokunmasını seviyordu.Bir elini fırlayacak gibi atan kalbine götürdü, derin bir nefes alıp yazısına devam etti.

❄❄❄

Onun saçlarında nazikçe gezinen ellerin sahibi hayalini kurduğu şeyi yaptığı için mutluydu.Acele etmeden eli altındaki saçları okşayarak örmeye başlamıştı.Küçükken annesinin de saçlarıyla oynar,nedimesinden öğrendiği örgü şekillerini annesinin saçlarında denerdi. Thor ve arkadaşları hep dalga geçerlerdi,fakat annesinin yüzündeki gülümsemeyi görünce pek takmıyordu onları.Hem Asgard'da kadınlar gibi erkekler için de uzun saçlar önemliydi.Adeta savaşçının olmazsa olmazı olan aksesuardı.

-Loki bitirdim,-Rina kağıtlarını toparlayarak masaya bıraktı.Ama arkaya dönemiyordu.
Loki onun sesiyle uykudan yeni uyanmış gibi bir önündeki sehpaya bir de elinin altında olan yumuşak saçlara baktı.Öncekinden hızlı şekilde örgüsünü bitirerek eşinin arkasından kalktı.Yaptığı marifetine bakınca yüzünde kocaman bir gülümseme oluşmuştu.
-Teşekkürler Loki,-heyecanını bir
şekilde geçirerek,ona dönüp gülümsedi ve yazdıklarını gösterdi Rina.