"Elimi tutmak zorunda değildin,ölümlü!"
Loki içindeki huzursuzluğu atamıyordu bir türlü.Kızın ellerini bıraktı.
"Beni sevmek,sevgime karşılık vermek zorunda değilsin..Bir canavarım,gerçeği biliyorsun..."-yeşil gözlerini kaplayan hüzünle karşısındaki...
○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○• ⚘Çok uzun ve fazla *romantik bir bölüm⚘
♥︎Keyifli okumalar♥︎
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Parıldıyordu...Altınlar içinde yüzen saray tüm ihtişamı ile yine ışıl-ışıl parıldıyordu. Asgard'ın baş yapıtı yeni doğan güneşin ışıklarını çevresine yayıyordu.Etrafını saran yemyeşil bahçede tür-tür renkli tül elbiseler içinde olan Leydilerin gülüş sesleri etrafta yankılanıyordu.Tanrılar diyarı bu gün daha da mutluydu.Sonuçta yarın yaz şenliklerinden sonra daha büyük neşe kaynağı Tören olacaktı.
Aşk Tanrıçasının özenle düzenlediği, yapımcısı olduğu yaz şenliklerinin üzerinden 3 ay geçmişti.Bu süreç boyunca neler yaşanmamıştı ki?Sarayın duvarları dile gelse,hepsini konuşurdu kesinlikle.Çünkü baya sıkılmıştı artık Tanrıların küçük Yaramazlıklarından.Aslında hepsinin suçlusu yine tek gözlü Odindi.
3 ay boyunca usanmadan sarışın oğluna Tanrıçalar,Tanrıça adayları olan güzel Leydiler sunup durmuştu. Fakat Sarışın Tanrı kardeşi ve onun eşinin yardımıyla el birliği ile tüm adayları yok etmeyi başarmışlardı. En son Thorla evlenmek isteyen Tanrıça'yı rezil ettikten sonra Yüce Odin anlamıştı Thor'un siyah saçlı savaşçı Leydi'den vazgeçmeyeceğini.Ve artık yarın evleneceklerdi.
❄ ❄ ❄
Fazlasıyla heyecanlıydı Rina.Ablası gibi gördüğü kız için mutluydu.Onun yanında olmak,ona yardım etmek için her şeyi yapacaktı.Kendi-kendine gülümsediğinde banyo kapısının sesiyle irkildi.Bakışlarını okumaya çalıştığı,ama onun yerine anılarda kaybolduğu kitaptan çekerek,eşine çevirdi.
Tanrı'yı üstsüz,üzerinde bir tek havluyla görünce yanaklarına saldıran sıcaklıkla hemen aşağı indirdi bakışlarını. Loki onun yanında ilk kez böyleydi.Neden bornoz giymemişti,ya da neden banyoda üzerini değiştirmemişti ki?Heyecandan elinin altında olan kitabın sayfalarını sıkıyordu Rina.Tekrar bakışlarını eşine çevirdi,Loki ayna karşısında durmuş ıslak saçlarını kuruluyordu küçük havluyla.
Ela gözleri istemsizce Tanrı'nın vücudunda tura çıkınca yutkunarak bağdaş kurup oturduğu yataktan fırladı Rina.Dolaba yöneldi.Eşine elbiselerini verecekti,kendisi vermese Lokinin giyinmeye niyeti yoktu galiba. Kapılarını açmış önündeki dolapta olan ipek, keten tuniklere,pantolonlara bakıyordu.Ne renk giyeceğini sorsamıydı acaba?Kafasını salladı, tekrar eşinin üstsüz vücuduna bakamazdı.
Hiç düşünmeden eline aldığı pantolon, tunikle dolabın kapılarını kapattı. Derinden nefes alıp,arkasını döndüğünde çarptığı bedenle elindeki giysiler yeri boylamıştı.Kendisi de düşecekti eğer Tanrı onu belinden yakalamasaydı.Ellerinin beyaz çıplak tene yaslandığını görünce ela gözleri daha da büyüdü kızın.Tanrının bedeni ıslak olduğu için boynundan süzen su damlaları parmakları arasından geçiyordu Rina'nın.
