"Elimi tutmak zorunda değildin,ölümlü!"
Loki içindeki huzursuzluğu atamıyordu bir türlü.Kızın ellerini bıraktı.
"Beni sevmek,sevgime karşılık vermek zorunda değilsin..Bir canavarım,gerçeği biliyorsun..."-yeşil gözlerini kaplayan hüzünle karşısındaki...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yeşil gözlerini dikmiş,dakikalardır kendisinden geçmiş gibi gülen eşine bakıyordu Tanrı.Aslında bitmesini hiç istemezdi,saatlerce dinlerdi eşinin sesini ama,anlatması gereken şeyler vardı ve Tanrı şaka yapmıyordu. -Söylediklerim gerçek,Rina,-derinden nefes alarak,kızın bileklerinden tuttu,- Şaka yapmıyorum. Rina bir an sustu,öylece eşine baktı. -Poseidon dedin,Loki..,-tekrar başladı gülmeye,-Denizler Tanrısından bahsediyoruz. Yanlış duymuşsundur sen. Kim anlattı sana bunları.Nereden öğrendin?,-durmadan gülüyordu.
Bu kadarı da fazla diye düşünüyordu çünkü Rina.Beyni zaten allak-bullaktı, birde bunların gerçek olmasını kaldıramazdı.Annesi zaten bir büyücüydü,babası da Orta Dünyadan bir Kral çıkmıştı. Midgardlı bile değildi. Şimdi de karşısındaki Tanrı ona Tanrıça olduğunu söylüyordu. Üstüne birde Denizler Tanrısının soyundan geldiğini iddia ediyordu.Bunları da beyninden geçirince daha da güldü.
-Yanlış değil,-Loki bir an duraksadı, sonra devam etti,-Hepsini annenle baban anlattı. İşte kızın sesini kestiği an tam burasıydı. Rina bir anda öyle sustu ki,Loki kulakları batmış gibi oldu. Gittikçe yüzündeki gülümsemesi solan kıza baktı endişeyle. -Sen annemle babamı nerede gördün, Loki?,-Rina tamamen solmuş yüzüyle sordu. -Hepsini anlata... -Yaşıyorlar mı?,-kız bileklerini kurtardı eşinden,ayağa kalktı heyecanla,- Asgard'a mı geldiler yoksa?Onun için mi çağırdı Odin seni?
-Sakin ol,anlatacağım Rina,-Loki de ayaklandı. -Beni de götür onlara,Loki!,-diye kız eşinin kolundan yapıştı,-Bende onları görmek istiyorum! Loki öylece kıza bakıyordu.Ne diyeceğini bilemedi. Rina'nın onu tutan elini yanına salmasıyla annesinin laflarını hatırladı. Frigga neden kızın anneye ihtiyacı olduğunu söylemişti şimdi daha iyi anlıyordu.Belli ki,kız yaşadıklarını kaldıramıyordu artık. Annesizlik onun ruhunu yormuş olmalıydı.O neşeli,enerjik görünümünün altında nasıl bir kız var şimdi daha net görüyordu.
Rina yanmaya başlayan gözleriyle hàlà eşine bakıyor,Lokinin her şeye evet demesini bekliyordu. Loki ona yaklaşıp, aralarındaki mesafeyi kapatarak onu göğsüne çektiğinde daha fazla tutamadı göz yaşlarını.Bir kez daha yıkılmıştı hayalleri,hevesi.Kendini neden umutlandırmıştı ki, aptal gibi. Gandalf söylememiş miydi ruhları kayboldu diye. Ama Loki onlar anlattı dediğinde çok umutlanmıştı,elinde değildi.
Az önce kahkahaları kulağını okşayan kız şimdi kolları arasında ağlıyordu içtenlikle.Elini atıp saçlarını okşadı,bu kez sevdiği adam gibi değil,bir baba şefkatiyle.Biliyordu onun buna ne kadar ihtiyacı olduğunu.Kızı ağlatacağını bilse hiçbir şey anlatmazdı Loki. Yine pişman olmuştu söylediği için. -Bana her şeyi anlat,lütfen,-Rina kafasını kaldırarak göz yaşlarını sildi, eşinin dolmuş gözlerine baktı.
❄ ❄ ❄
Yaklaşık bir saate yakındır Loki Ölüler Diyarında ne duyduysa hepsini kıza anlatmıştı.Çoğu Gandalf'ın anlattıklarıydı.Diğer yarısıysa Tanrıların anne-babasına Ölüler diyarında sonsuz yaşam sunmaları hikayesiydi.Rina annesinin babası insan olduğu için kalbini ödünç vermesini hayranlıkla dinlemişti.En azından öldüğünde onları görmeyi umuyordu.
