Antlaşma🤍

34.Dilek Hakkı🪄

•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•

Odin tüm bilmiş suratıyla ve ağır başlılığı ile elinde asasını tutmuş karşısında ona gülenlere bakıyordu.Tek gülmeyen sevimli geliniyle Friggaydı.
Gözleri Loki'ye kayınca onun da gülümsediğini gördü.Ama kendisine bakarak değil,yerinde şaşkın bir yüz ifadesiyle olan Rina'ya.
Beyaz sakallarının arasında kaybolan dudakları yana kıvrıldı.Asgard'ın,9 diyarın Tanrısına büyük tahtının parlak zeminini kaplayan pembe prenses elbisesi giydirerek küçük düşürüp eğlence malzemesi yapanın herhalde kellesi gitmeliydi diye düşündü.

-Hoş geldin hediyesi olarak,bunu yaptığın için teşekkürler,oğlum!
Ağır bir tonla konuşarak,tahtına oturdu pembe uzun elbisesinin yerini zırhlı savaşçı elbiseleri alırken.Her kes anında susmuştu. Loki de şaşkınlıkla bakıyordu.Muhtemelen son saniyeleriydi. Ama kızın isteğini yerine getirdiği için mutlu hissediyordu.Tabii Rina gülseydi daha da güzel olurdu,fakat bu da yeterdi.Kızın yüz ifadesi onun gülüşünden bile güzeldi.
-O sadece...
Thor'la Frigga aynı anda Loki'yi savunmaya geçtiklerinde Odin eliyle susturdu.
-Aile arasında olur böyle şakalar...Asıl konumuza dönelim..,-diye gülümsedi.
Loki şaşkınlıktan dili tutulacak gibi oldu.Yutkunarak yeşillerini eşine çevirdi.

❄❄❄

Neden yapmıştı ki?Neden ceza vermemişti?En az kötüsünden,zindana kapatılmaktan bile bahs edilmemişti. Anlamıyordu Loki.Odin'i küçük düşürmüştü hem de tüm ailenin ve saray üyelerinin önünde.Acımış mıydı? Muhtemelen.Başka bir sebep bulamıyordu çünkü Fesatlık Tanrısı.

-Ne dilersem gerçekten olacak mı,Loki?
Yanı başında olan eşinin aniden soru sormasıyla irkildi. Kafasını okumaya çalıştığı kitabından ayırarak elleriyle oynayan eşine çevirdi.
-Yüce Odin söylediği her şeyi yapar, ölümlü.Gerçekleştiremeyeceği hiçbir şey yok,-iç çekerek eşinin oynattığı parmaklarına odaklandı kendi kafasında dönüp dolaşan düşüncelerle.

Elinde tuttuğu kitabın etrafını saran kendi parmakları da karıncalanıyordu. Stresliyken ve ya bir şeyler düşünürken elleriyle oynardı hep.Bu ona annesinden geçen bir huydu.Ama şimdi onun yerine eşi yapıyordu bu işi, sanki bir vazifeymiş gibi.

İkisi de Odin'in yaptıklarıyla ilgili düşünüyordu bu gece.Rina teşekkür edip,gözlerini tekrar ellerine çevirince Loki de kitabına döndü.

Hàlà ne dileyeceğini düşünüyordu Rina.Odin bu gün o komik ve bir o kadar da tatsız olaydan sonra onu kurtarmaya çalıştığı için  ödüllendirerek, istediği dileği dilemek hakkını vermişti.Anında yapacağını söylemişti Kral,fakat onun o anda aklına bir şey gelmemişti.Yüce Odin de ne zaman isterse,o zaman söylemesinde bir sakınca olmadığını söylemişti ona.

Fazla düşünüyorsun,ama Prenses.

Ses beyninde yankı yapınca bir an irkildi.Loki yanındayken korkmuyordu. Ama fazlasıyla tedirgin oluyordu.Eşine söylemeyi çok düşünmüştü ama,abisi bile ona inanmazken onun varlığını umursamayan biri nasıl inanırdı ki?Kendisini küçük düşürmekten ve aptal gibi göstermekten öteye geçmeyecekti.

Saçlarda yakışmış,aptal Asgardlı mı ördü?Zevkliymiş.

Ellerini atıp saçlarında gezdirmemek için zor tutuyordu kendisini.

Ama zevki zaten seni seçmesiyle göz önünde değil mi,Prenses?!

Dev'in söylediği sözlerle gözlerini kafasını kitaba gömmüş Loki'ye çevirdi. İlk tanıştığı günü hatırladı.Neden onu seçmişti ki Tanrı?Batilda bile onunla baş edemezdi değil mi?Tanrının ona dönmesiyle göz-göze gelmişlerdi.
Kafasını çevirmek istedi ama,ela gözleri Lokinin zümrütlerine kilitlendi. Yıldız gibi ışıldayan,tüm zümrüt taşları kıskançlıktan çatlatan gözlerin bu kadar parlak olduklarını daha önce fark etmemişti.