•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•
Onu öldürdüm...onu öldürdüm.
Hàlà kadının zihninde konuşuyordu ellerine bakarak.
Frigga tekrar gözlerini kıza çevirdi.
Beyninde yankılanan Loki'nin sesiyle, öfkeyle oğluna döndü.
-Yeter artık!Yaşıyor!
Ne?
Çöktüğü yerden hızla kalkarak annesinin yanına yaklaştı Tanrı.
Frigga elini gelinin alnına koyarak,-sadece bayılmış.Kalbi zayıflamış,-diye büyü okumaya başladı.
Rina yaşıyor.
Hàlà buna inanamıyormuşken, kızarmış yeşil gözleri eşinin üzerinde geziniyordu.
-Loki!Çık zihnimden!Ve sus artık!Büyümü söylememe engel oluyorsun!
Loki ne yaptığının farkına varınca hemen kendisini toparladı.
Büyüsünü bitirerek,kenetlenmiş şekilde yanında olan oğluna dönmeden sert tonla konuşmuştu Kraliçe.
-Bunu neden yaptığını sonra konuşuruz. Banyoya git,kendini toparla bir an önce..,-ağır-ağır nefes alan gelinine son kez bakarak,Loki'ye çevirdi kızgınlık akan mavilerini.
-Odin'in haberi olursa,zindana gidersin. Kız uyanınca bana haber ver.
Loki hiçbir şey söylemedi,duymuyordu çünkü. Frigga geldiği gibi aniden ortadan kayboldu.
Annesinin gitmesiyle Loki de hızla yatağında uyuyan kızın yanına yaklaştı.Onun yumuşak ve beyaz elini eline alarak okşamaya başlamıştı.
-Özür dilerim,-diye fısıltı dökülmüştü dudaklarından.
Bir süre kenetlenmiş şekilde kızı seyrettikten sonra banyoya geçti. Aynada kızarmış,adeta çökmüş halini görünce şaşırmıştı.Birini incitmekten, birilerinin onun karşısında cılız olmalarından haz aldığını,canavar olduğunu biliyordu,peki neden bu haldeydi?
Neden basit biri için,onun umurunda bile olmayan biri için göz yaşı dökmüştü?
Kızı nasıl boğduğunu hatırladı. Kızarmış yeşillerini yumarak burnuna dolan kokusunu,dokunduğu,his ettiği yumuşak tenini getirdi gözünün önüne Genç Tanrı.Onu sevmek,onu his etmek isterken öldürdüğünün farkında bile değildi.Gözlerini açarak aynadaki yansımasına baktı.
Kırmızı gözleriyle mavi bedeninin her yerini iğrenç bakışlarla süzdü.Kafasını açık kalmış banyo kapısından yatakta uyuyan kıza çevirdi.Bir süre izledikten sonra iç çekerek aynaya tekrar döndü.
İşte gerçek Loki buydu.
-Loki LAUFEYSON...,-alayla gülümsemeye başlarken,mavi teni de beyaza dönüyordu yavaşça..,-Jotunheim'in Varisi..Fesatlık,Kurnazlık,Kötülük, Tanrısı...
Kendisine gülümsediği yanaklarına göz yaşları da karışıyordu.Kafasını kıza çevirdi ve iğrenç bakışlarla süzdü.
-Sen sadece bir kurbansın...
❄❄❄
Kocaman salonun ortasında bulunan altınlar içinde yüzen masada Kraliyyet üyeleri oturmuş,akşam yemeğini yemekteydiler.Altın tacı ışıldayan Tanrılar Tanrısının tek gözü arada masadakileri yokluyordu.Batilda ve Thor'un yüzlerinde aydınlık olsa da, yanı başında oturan Frigga'nın güzel çehresi solmuştu sanki.
Neden böyle olduğunu merak ediyordu.
Şu ana kadar Kraliçe kendisi anlatır diye beklemişti ama,Frigga'dan ses yoktu hàlà.
Daha fazla beklemek istemedi,merakını giderecekti ki,salona teşrif eden oğlunu görmesiyle tüm odağını ona yöneltti.
-Oh, Loki..Sevgili eşin nerede?
Kesinlikle Loki'yi değil,gelinini merak etmişti. Daha ilk günden Loki'nin sorumluluklarından kaçmasına asla izin veremezdi.
Loki sandalyesine oturarak,ona dahil bakmadan soğuk tavrını korumuştu.
-Katherina biraz rahatsız.Yemeğini odasına götürmelerini söyledim.
-Geçmiş olsun,neyi var?,-endişeyle çıkan ses Thor'dan başkasına ait değildi.
YOU ARE READING
Antlaşma🤍
Fanfiction"Elimi tutmak zorunda değildin,ölümlü!" Loki içindeki huzursuzluğu atamıyordu bir türlü.Kızın ellerini bıraktı. "Beni sevmek,sevgime karşılık vermek zorunda değilsin..Bir canavarım,gerçeği biliyorsun..."-yeşil gözlerini kaplayan hüzünle karşısındaki...
